Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.
09.09.16
**
"Çocuklar, üşümüşsünüzdür diye sıcak çikolata getirdim size.. İçiniz ısınır.." diyor tontişim salon kapısından bahçeye yanımıza çıkarken.
"Teşekkürler.."
Afiyet olsun.. Ben sizi yalnız bırakayım da konuşacaklarınız vardır belki."
"Olur mu hiç anneannecim, eğer üşümezseniz sizde kalın.." diyor Kerem gülümseyerek.
"Olsun oğlum , siz yalnız kalın hem benim sohbetim sizi sarmaz sıkıcı gelir."
"Sen bilirsin tontişim.."
Anneannem içeriye girerken Kerem'e biraz daha sarılıp sözlerime devam ediyorum. "Biliyor musun insanın böyle bir anneanneye sahip olması o kadar güzel birşey ki, gerektiğinde annemle paylaşmadığım şeyleri tontişimle paylaştım ben.. Eğer ona bir şey olursa ben etkilenirim herkesden çok.. Zaten küçükken annem çalıştığı için ben küçüklüğümün tamamını tontişimle geçirdim. Hatta öyle alışmıştım ki onunla zaman geçirmeye, annemin tatil günlerinde birkaç saat bile olsa uğrardım yanına mutlaka.. Anneannem bundan yaklaşık 2-3 sene önce kansere yakalandı, çok fazla operasyon geçirdi ama onun bu hayata olumlu bakış açısı sayesinde kanseri yendi. Ama şuan bile onun için o kadar endişeleniyorum ki, sonuçta kanserin tekrarlanması gibi bir olasılık da var ve eğer yine öyle bir şey olursa.." diyorum çenemin titremesine engel olamayarak.
"Şştt öyle bir şey olmaz, olmayacak. Tamam mı?"
Başımla onaylarken biraz daha sarılıyorum.
**
Hastaneye girdiğimizde panoda ki afiş ilgimi çekiyor ve Kerem'i çekiştirerek panoya ilerliyorum.
"Hastane personellerimize
Doksanlar Partisi !
(Giriş Biletleri Baş Hekim Aslı KAYMAN'dan alınır)
Yer= ...
Tarih= 15.12.2014
Saat=20:15
Not: Personellerimiz, hastane dışından yanlarına partner getirebilirler."
"Ay Kerem, bizde gidelim mi?" diyorum hafifçe olduğum yerde zıplarken.
"E güzelim bu parti yarın akşam." Afişe bakıp bana dönüyor. "Ve bu doksanlar partisi olduğu için hani kıyafet falan o yıllara ait olması lazım."
Doğru.. "Ya Melis'e diktirelim desem, yetişmez.. Kostüm alalım desem, boşu boşuna masraf olacak."
"Dur bakalım, aklıma bir fikir geldi.." diyor cebinden telefonunu çıkartırken.
Sevim annemleri arayıp eski kıyafetleri hala saklayıp saklamadıklarını sorduktan sonra kapatıp gülümsüyor.
"Ayy yaşasın yaşasın.." diyorum ellerimi çırparak.
"Hadi gel bakalım giriş biletlerini alalım o zaman."
Kerem'le baş hekimin odasının önüne geldiğimizde sekreterinden müsait olduğunu öğrenip içeriye giriyoruz.
"Günaydın Aslı Hanım. Şu doksanlar partisi için 4 tane bilet alacaktık." Anlamaz şekilde bakmaya başladığımda açıklama gereği duyuyor. "Can, Yağmur, sen ve ben için.."
Aman da benim düşünceli sevgilim..
**
Çocuklar bugün çıkardım baya tozlanmışlar, Nurgül iyice temizledi gönül rahatlığıyla giyebilirsiniz." diyor Sevim annem elinde kıyafetlerin bulunduğu çantayı uzatırken.
"Sağol anne.."
Kıyafetleri aldıktan sonra bize geçip denemeye karar veriyoruz.
"Kerem bak 3'e kadar sayıyorum, 3'te ikimiz de çıkıyoruz tamam mı?"
"Tamam Zeynep ya hadi.."
"Bir, ikii, üç.." diyorum odadan çıkarken.
Bir anda gülmeye başlıyor. " Güzelim bu hal ne? Disko topu gibi gözlerimi alıyorsun."
"Sen kendi haline bak asıl, pantolon falan süper(!), hele o peruğu nereden buldun?" diyorum kendimi tutamayarak gülmeye başlarken.
"Arkadaşımdan ödünç aldım yakışmış ama değil mi?"
"Yaa süper (!) olmuş acayip ötesi yani.."
**
Partinin yapılacağı mekana geldiğimizde biletlerimizi verip giriyoruz.
Az ileride Yağmur ve Can'ın el sallamasıyla biz de onların yanına geçiyoruz.
"Ayy Zey çok komik ama konsepte uyumlu olmuşsun hele Kerem tek kelimeyle doksanların çapkın çocuğu.."
"Ama siz de uyumlu, güzel olmuşsunuz.." diyorum yanımdan geçen garsondan kokteyl alarak.
"Teşekkürler Zeynep'cim.."
"Ee hadi dans etmiyor muyuz ya?"
Ayy tabi ki ediyoruz sevgilim.. Doksanlar partisine gelip hic dans edilmeden durulur mu?
"Hadi bakalım, pistin tozunu attıralım o zaman."
Kerem elimi tutup pistin ortasına getirirken pistte Can, Yağmur, Kerem ve benden başka kimse yoktu ve herkes bize bakıyordu.
Dördümüz birlikte bir yandan deli gibi dans ederken, bir yandan da şarkı sözlerine eşlik ediyoruz..
"...Kandırdım nazlı yari
Sonunda çılgın sözlerle
Kandırdım sonunda
Güzel gözlümü oyunlarla.."
"Durmak yok! O zaman şimdi de -Yonca Evcimik~Bandıra Bandıra (199?)- ile devam ediyoruz.."
"Wuhhuu.."
**
Oofff sabah sabah kim arıyor beni ya! Daha hastaneye gitmeme 3 saat var ve bu demek oluyor ki daha bir buçuk saat kadar uyumam için sürem var ama arayan kişi sağolsun uyku saatimi resmen çalıyor şu an benden.
Telefonu elime alıp arayan kisiye bakıyorum.
Sevim anne arıyor, hayırdır inşallah? "Efendim Sevim anne?" diyorum sesim istemsizce uykulu çıkarken.
"Zeynep'cim rahatsız ettim kusura bakma.."
E tabi rahatsız oldum ama ne yapalım, müstakbel kayınvalidem sonuçta. "Rica ederim.. Kötü bir şey yok ya inşallah?"
"Ben kendim hakkında bir şey öğrendim ve sen daha fazla bilgiye sahip olduğun için sana söylemek istedim ilk önce.." derin bir nefes alıyor. "Zeynep.."
"Efendim Sevim anne?" diyorum iyi ve meraklanmış şekilde.
"Ben hamileyim!"
Pardon pardon, ben yanlış mı duydum Hamileyim mi dedi ? Ayy bana bir şeyler oluyor sanki..
Ambulaanss ,ambulaannsss...!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)
Fanfic"Ve yine hastanedeyim , hala alışamadım her ne kadar vakit geçirsem de bu ortama... Yani tuhaf değil mi? Birileri ölürken birileri doğuyor.. Kiminin kahkaha sesi, kiminin acı çığlığı yankılanıyor bu koridorlarda... Ve belki de bir aşk doğar bu ç...
