BANA AŞKI ÖĞRET ! {TAMAMLANDI}

/7/ İŞİMİ YARIM BIRAKMAM!

Merhaba! Başlıktan anladığınız üzere bu bölüm İsmet geliyor. Bakalım bu karşılaşma da neler olacak? Asya nasıl kurtulacak ya da kurtulabilecek mi?

Aşağıdaki yıldızın içini doldurarak kitabıma destek olarak okumaya ne dersiniz?

*************

Asya odasına gidip oturdu. Hemşire Gül'e telefon edip Ayaz'ı getirmesini istedi. Bir iki dakika sonra Ayaz içeri koşup annesine sarıldı. ''Anne nereye gittin?'' 

 Asya oğlunun merak içeren cümlesine gülüp. ''Hastalarımla ilgileniyordum anneçim.'' 

Ayaz annesine şaşkın şaşkın bakıp ''Anne senin hastan çok mu?'' 

Asya kaşlarını çatıp oğlunun ne demeye çalıştığını anlamaya çabaladı, bu sırada Ayaz devam etti. ''Cem abi dedi ki ben büyüdüğüm zaman hastam çok olacakmış. Bende dedim ki doktor olmazsam olmaz. O da bana tipine hasta böyle sürü olurlar önünde dedi. Senin de mi öyle?'' 

Asya ''Ah Cem ah iki dakika çocukla kaldı. Neler demiş.'' diye düşündü. ''Olur mu anneçim  benim o manada hastam yok, hem sen Cem abine bakma o çok biliyor.'' 

Ayaz bir şey diyecekken arkadan gelen sesle oraya döndüler. ''Demek ben çok biliyorum öyle mi Asya hanım.'' 

Asya kendini toplayıp ''Küçücük çocuğa söylediğiniz şeye bakın yeri mi?'' sorgularca konuştu. Cem çapkın bir gülüş ile cevap verdi.

''Ağaç yaşken eğilir. Çok çapkın olacak beli."

Bir süre durduktan sonra devam etti. "Zaten babası da sizin gibi birini seçtiğine göre  zevki iyiymiş onunda iyi olur.'' Asya donup kalmıştı oğluna baktı. 

'O, da babası gibi olursa ne yaparım ben?' diye düşündü. Onun oğlu da babası gibi olmazdı değil mi? 

''HAYIR!" dehşetle bağırmıştı. Sesini hafif alçaltarak devam etti. "Hayır babası gibi olamaz!''

 Cem afallamış bir şekilde Asya'ya baktı. ''Anlamadım. Neden babasına benzesin istemezsin ki?'' aklından geçen soruyu sormuştu.

Asya, Cem'e bakıp "Bu benim meselem." 

Cem kafasını kaldırıp Asya'nın yüzüne baktı. Acı çeker gibi olan yüzüne bakıp "Kusura bakma özel bir konu galiba." Asya, Cem'in pişman olduğunu beli eden gözlerine bakıp sorun yok dercesine kafasını salladı. 

''Özür bahanesiyle sizi yemeğe çıkarabilir miyim?'' 

Asya ''Tabi iş yemeği gibi değil mi?'' 

Cem ''Sen nasıl düşünürsen. Seni tanımak istiyorum.'' 

Cem kapıdan çıkarken bir şey hatırlamış gibi arkasını dönüp. ''Küçük bey de bizimle gelmek isterse gelsin.'' Asya minnet duyar bir şekilde teşekkür etti. 

Akşam olmak üzereyken Cem, Asya'nın odasına gelir. ''Asya çıkalım mı?'' Asya kafasını sallamakla yetinir. Kucağına oğlunu alarak Cem'in peşine takılır.

 Çıkış kapısına yaklaştıkları zaman Cem ceplerini kontrol etmeye başlar Asya'ya hitaben ''Siz benim arabanın önüne gidin ben arabanın anahtarını alıp geliyorum.'' 

Asya ''Tamam'' diyerek kapıya doğru yürüdü. Kapının önüne geldiği zaman büyük bir kalabalık gözüne ilişti. Magazinciler bir ailenin önünde durmuş, onları sorguya çeker gibi sorularını sıralıyordu.

Asya ''Aman beni fark etmesinler'' diye düşünüp yüzünü saklamaya çalıştı fakat çoktan magazinciler onu görüp ona doğru koşmuşlardı.