ASİSTANIM

7.Bölüm

Kulağımı dolduran tıkırtı sesleriyle gözlerimi araladım. Neler oluyordu?
Küçük bir erkek çocuğu Barlas Bey'in benim için hazırlattığı odayı kurcalıyordu. Uyandığımı görünce  yanıma yaklaştı. İşin garip tarafı çocuk hiç yüzüme bakmıyordu.
Sadece koluma odaklanmış öylece koluma bakıyordu.

Neden baktığını anlamak için koluma göz ucuyla baktım ve kocaman bir morluk olduğunu gördüm. O kadar kargaşadan bununla sıyrıldığıma şükretmeli...

Hala yattığımı farkettim ve yerimde doğruldum. Çocuk hala koluma bakıyordu. "Bunu kim yaptı?"dedi minnak sesiyle.

Gülümsedim. Kafasını okşadım.Ve" Boşver" dedim.

"Yoksa, yoksa babam mı yaptı?"

Babası kimdi ki bu çocuğun? Ve en önemlisi bu çocuk buraya nasıl gelmişti? 5 dakika olmuştu neredeyse  hala cevap vermemiştim. Salak beynime lanet edip çocuğa döndüm.

" Baban da k-"

Lafımı bölen içeriye kükreyerek giren Barlas Bey'in sesi oldu.

"EMİR NERDESİN!!! SANA ODANDAN ÇIKMAYACAKSIN DEMEDİM Mİ BEN?!"

Demek ismi Emirdi bizim oğlanın.

"Ama baba"

"Aması falan yok sabahtan beri tüm korumalar heryede seni arıyor!"

Babamı dedi lan o.

Bizim mafya tipli Barlas Bey'in oğluydu öyle mi.

Hahha ölsem inanmam.

Ben şok olmuş bir şekilde onları izlerken Emir ağlayarak odadan çıktı ve beni bu odada bu korkunç adamla yalnız bıraktı. Barlas Bey çatık kaşlarıyla suratıma bakıyordu bense anlamaz bir ifadeyle ona.

En sonunda ondan gözlerimi kaçırdım ver pencereden etrafı izlemeye başladım. Ona kaçamak bir bakış attığımda moraran koluma baktığını farkettim.

Kolumdan tuttu ve "Ne oldu buraya?" diye sordu.

"Bilmem bende size soracaktım." dedim. Şu çenemi Bi tutsam her şey çok daha güzel olacak ama...

İlk defa bağırıp çağırarak cevap vermedi. Vicdanı sızladı herhalde. Saçmalama Nalan saçmalama adam seni burada zorla tutuyo niye sana vicdan yapsın salak.

"Elif Sultan'a söyle krem getirsin sana." dedi ve hızlıca odadan çıktı.

"Olof Soltono soylo korom gotorson sono."

"Efendim?" dedi kafasını kapıdan uzatmış Barlas Bey.

" Şey ben yani tamam dicektim Barlas Bey." dedim ağzım yüzüm yamula yamula. Bu evde dura dura R yapmayı öğrendim yemin ederim. Her harektim falso.

Sonunda üzerimdeki pijamaları çıkartıp üzerime bir kot şort ve tişört geçirdim. Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım.

Aşağı indim ve mutfağa doğru ilerledim Elif Teyzeyi görünce şu kremi istemek aklıma geldi.

"Elif teyze morluk için krem var mı?"

" Evet Barlas Bey Oğlum söyledi. Şu masaya koydum o kahveyi de Barlasıma gçtürüver kızım sonra da gelir kahvaltını edersin." dedi.

Teşekkür edip kremi arka cebime koydum. Her ne kadar sığmasada...

Merdivenleri çıktım ve Barlas Bey 'in çalışma odasına ilerledim.

Kapıyı tıklattım ve içeri girdim.
Kafasını 1 saniyeliğine kaldırdı ve" Şuraya bırak. " dedi o ketum sesiyle.

Kahveyi sorunsuzca söylediği yere bıraktım arkamı döndüm tam kapıyı açacakken

" Dur. " sesi doldurdu kulaklarımı.

Ne yaptım ben şimdi diye düşünmeye başladım. Korkuyordum bu adam ne zaman bana bir şey diyecek olsa başıma iş geleceğinin işaretiydi.

Usulca arkamı döndüm Barlas Bey üzerime gelmeye başladı.

Ben kaçtıkça geliyordu. En sonunda sırtım kapıyla buluştuğunda kıpkırmızı kesilmiştim.

Eli kalçama doğru geldi ve durdu.
Ben gözlerimi sımsıkı kapatmış başıma gelecekleri beklerken bir anda uzaklaştı.

Elinde Elif Teyze'nin verdiği kremle.

Ne yani tüm bunlar kremi almak için miydi? Bana dese sanki vermezdim..
Yüreğim ağzıma gelmiş halde kapıya sırtım dayalı aval aval bakıyordum.

İyi de ne yapacaktı kı bu adam kremi?

"Otur" dedi o itaat dolu sesiyle.

Oturdum oturmasaydım zorla istediğini yapardı zaten. Neydi uyumlu olacaksın Nalan.

Oda yanıma oturdu ve koluma krem sürmeye başladı.

Bu sırada iç sesim offf yine mi ya diye isyan ederken ilk defa Barlas Bey'e farklı bir gözle baktım.

O, o çok güzeldi.

Bu kadar kötü olmak için fazlasıyla güzeldi...