I am courted by a GHOST! ON-HOLD

chapter 23

WARNING!!!

Almost English ang convo in this chapter sisihin ang rich kid na si Paige! Napasabak tuloy ang English ko ng wala sa oras! xD

SUPER WARNING!!!

At dahil madaming English, expect na madami ding wrong grammar! Sa mga gifted dyan sa English pasabi na lang sakin ng mga mali para maayos natin, okay? Thank you guys!

SUPER DUPER WARNING!!!

hahaha! charot wala na! xD

Chapter 23>>> She is sick. Very sick.

And again this is still Benji's POV J

"Sorry Paige, but I can't. Hanggang friendship lang talaga ang kaya kong ibigay sayo." tumayo na ako at iniwan syang umiiyak na nakatayo parin sa may bench.

Siguro mas mabuti pa ngang layuan ko na lang sya kahit nanghihinayang ako sa friendship namin. I'm sorry Paige but this is for your own good.

Nagulat na lang ako na bigla nyang harangan ang daanan ko "Benjamin! Please! Just tell me what do you want me to do para mahalin mo din ako! Kahit ano gagawin ko! Just tell me."

"Tigilan mo na to Paige! Ayokong saktan ka kaya please tama na!" sagot ko sa kanya at nilagpasan sya.

Nakaka-ilang hakbang palang ako na mag-salita sya ulit "You don't want me to get hurt? Pero bakit nasasaktan ako ngayon Benjamin?"

"I... Paige are you okay?" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko na makita ko syang nakahawak sa kanyang puso na para bang hirap syang huminga.

"PAIGE!" sigaw ko ng bigla na lang nahimatay si Paige. Buti na lang ay malapit lapit lang ako sa kanya kaya na salo ko sya kaagad bago sya tuluyang bumagsak.

Dinala ko kaagad sya sa pinakamalapit na hospital at agad din naman kaming isinasikaso ng mga nurses. Sa sobrang bilis ng pangyayari nawala sa isipan ko na may clinic nga pala sa university kaya sa hospital ko na dala si Paige.

Mukhang kilala na dito sa Paige dahil ng makita nila si Paige kanina sa emergency room ay agad silang nataranta at mas madaming nag-asikaso sa kanya. Nagulat na nga lang ako ng sinabi nilang icocomfine daw si Paige, ganun ba kalala ang nangyari kay Paige at kailangan nya pang macomfine?

"PAIGE ANAK!" sigaw ng biglang pumasok na sopistikada na babae sa room ni Paige. Nanay nya siguro.

"Are you already okay now? May nararamdaman ka bang masakit? " Nag-alalang tanong kay Paige ng kanyang nanay. Tinaas-taas pa nito ang mga kamay nya para masigurong wala ngang sugat si Paige.

"Napakatigas talaga ng ulo mo Paige! Sabi ko naman sayo alagaan mo ang sarili mo lalo na ng puso mo! Alam mo namang nag-iisang anak lang kita paano kung may mangyari sayo! Paano na kami ng daddy mo!" naiiyak na sermon sa kanya ng kanyang nanay. Sa sobrang nyag pag-alala sa kanyang anak ay hindi nya napansin ang presensya ko dito.

"Mommy, I'm already okay. Can you see I'm perfectly fine!" pagpapakalma nya sa kanyang nanay.

"I was just get dizzy maybe because we were playing badminton for our PE and it was so hot in the gym coz its 1 pm. Buts there's nothing to worry now right? I'm perfectly fine na naman mommy!" Wait hindi naman yun ang nangyari ha! Bakit kailangan nyang magsinungaling sa nanay nya?