D
Tang ina! Ano bang ginawa ko na naman! Ano na namang ginawa ko kay Jema!
"Wait, ate Ly... Wait, please..." hawak hawak nila ako sa braso papasok sa loob.
"Ate Ly, please... Pupuntahan ko lang si Jema. Di ko sinasadya... Please, ate..."
"Deans, sige na.. Dun muna tayo sa loob. Okay si Jema, kasama siya nila Ponggay."
Nanghihina ako sa ginawa ko.. Nabigla ako, di ko sinasadya.. Bigla kong naalala yung nangyari sakin.. Natakot ako bigla..
Dumiretso kami sa kwarto nila ate Ly dito sa ground floor. Kumuha na din si Bea ng pamalit ko sa kwarto namin. Basang basa ako. Hindi ko alam kung paano ko nagawa yun..
"Deanna? Look at me.." kahit nakayuko ako alam kong si ate Jia to..
Hindi ko magawang tumingin sa kanila. Hiyang hiya ako sa ginawa ko. Lagi na lang ganito, lagi ko na lang silang pinapahirapan.
"Deanna, please... Look at me.." hindi ko kaya.
Nanatili lang ako sa pwesto ko. Nakaupo lang ako sa kama, nakayuko at pilit iniisip kung paano ko nagawa yun.
"Ang sama ko, ate.. Nasaktan ko siya.."
"Lika dito..." niyakap ako ni ate Jia.
"You're coping up, Deans. Naiintindihan ka niya."
Sobrang disappointed ako sa sarili ko..
.
.
.
.
.
Natapos ang buong araw ko na nakakulong lang dito sa kwarto namin ni Bea.. Hindi na ko lumabas pag pasok ko dito kaninang umaga. Wala akong gana kumain o kahit ano.Yung dinala nilang pagkain kanina, nandito pa rin. Ni hindi ko man lang nagalaw. Iniisip ko pa din yung nangyari kanina.
Bumangon ako.. Di talaga ako makatulog. Nilingon ko si Bea sa kabilang bed, tulog na tulog na siya. Ngayon ko lang naramdaman yung gutom.
Bumaba ako sa kitchen.. Balak ko sanang cereal at fresh milk na lang ang kainin. Nakakatamad kung magluluto pa ko.
But to my surprise, nakabukas yung fridge..
"Deanna!" nagulat pa siya pagkakita sakin..
"Jema..." napaatras siya pag lapit ko sa kanya.
"Jema, I know natatakot ka na sakin. Pero, di ko sinasadya yung kanina.. Hindi ko talaga alam yung nangyari." I tried explaining in the most calm way I can. Ayokong lalo pa siyang matakot sakin.
"O-okay, Deanna.. I understand. Sige, aakyat na ko.." okay, she's still scared. Halata naman.
"Okay, Jema." lumakad na siya palabas ng kitchen.
Naghanap ako ng makakain sa fridge. Okay, may cereal at milk.. Okay na to..
Pag sara ko ng fridge, nandito pa din si Jema.. Nakatayo lang malapit sakin.
"What's that?" nakatingin siya sa hawak ko.
Ha? Ano daw?
"Cereal and milk..."
"Midnight snack?"
"No.. Dinner, I guess. Di pa ko kumakain eh."
Lumapit siya sakin at kinuha yung mga hawak ko.. Pinatong niya sa mesa.
"Di ka nga sumabay samin kanina kumain. Upo ka lang muna, initin ko yung food kanina." pumunta siya sa stove.
"Jema, wait.. Wag na. Okay na sakin to. Sige na, babalik na ko sa kwarto namin."
"Wait lang.. Ako nagluto nung dinner kanina, ayaw mo ba?"
"Okay na ko. Di naman ako ganon kagutom. Sa breakfast na lang bukas, sasabay ako sa inyo."
"Deanna.. Pwede bang magtanong?"
Hindi na ba siya natatakot sakin?
"Sige, pero, ako muna.. Okay lang ba, Jema?"
"Okay lang. Ano yun?"
"Hindi ka ba natatakot? Na baka ano na naman ang gawin ko sayo."
"Natakot ako kanina. Pero naisip ko, nahihirapan ka din sa nangyayari. Maniwala ka, Deanna.. Hindi ko ginawa sayo yun. Hindi ko kayang saktan ka. Mas lamang yung pagmamahal ko sayo kaysa sa takot na sinasabi mo."
"Gusto kong maramdaman ulit yung sinasabi mong pagmamahal, Jema.. Nakalimutan ko lang siguro, pero baka pwede mong ipaalala sakin.."
"Okay.. Okay, Deanna..." and she lunged herself at me and kissed me..
Medyo nagulat ako sa ginawa ni Jema. Di ko alam ang gagawin. Para akong nanigas sa pagkakasandal ko dito sa mesa.
"Ayaw mo ba?" she stopped and looked at me.
"A-ano kasi, Jema... H-hindi ko na maalala p-paano.." fuck! That was so terrible!
Eh hindi ko nga maalala paano sa kanya. O paano ba namin ginagawa yun.. Oo, naaalala kong mag asawa kami. Pero shit wala talaga akong maalala pano namin ginagawa to!
Sa dinami dami ng makakalimutan ko, ito pa talaga! Nakakahiya! Di ko naman kasi akalain na gagawin ni Jema to...
Malay ko ba sa bagay na to.. Sa anim na taon, anak ko lang naman kasama ko, mga kaibigan ko at pamilya ko.
Ngumiti siya sakin... Waahhh, Jema anong ibig sabihin nyan..
"Tara..." she pulled me.
"Saan tayo pupunta, Jema?"
"Dun sa kwarto ko...." what?! Parang kinabahan ako bigla..
"Teka, Jema.. Madaling araw na oh.. Di ka pa ba inaantok?" hinila lang niya ko paakyat.
"Ikaw kasi eh.. Nawala antok ko. Panindigan mo ko ngayong gabi.." and shit, nahila na niya ko hanggang sa loob ng kwarto niya.
"Tara... Tuloy na natin..." napaatras ako hanggang sa mapaupo na lang ako sa kama niya.
Teka... Ganito ba si Jema? Di ako ready...
"Just relax, love! Akong bahala sayo.. Ipapaalala ko sayo paano.. Hihihi.." yari na ko nito! Di na ata ako makakawala sa kanya...
Lumapit siya sakin hanggang sa mapahiga ako sa kama at makapatong siya sakin..
Nakatingin lang ako sa kanya.. Di ako makapagsalita.
"Ano ba, babe.. Nakakatawa ka.. Gulat na gulat ka ah? Di naman natin first time to ah?" waaahhh, Jemaaaaa..
Di ko talaga alam anong gagawin.. Anong irereact.. Tapos siya chill na chill lang..
But, anyways.. Ang ganda pala ng asawa ko pag nakangiti at tumatawa.. She's glowing, I can barely see her face, pero medyo nakikita ko yung mukha niya dahil sa liwanag ng lamp post sa labas.
"I guess, its been 6 years since the last time, Jema.."
"Ako din... Ssshhhh.. Akong bahala sayo.." and she kissed me passionately.
Fookt! Mag rerespond ba ko? Di ko alaaaaaammm...
"Hey, Deannaaaaa.. Wag mo kong bitinin.. Gumalaw ka naman.."
"O-okay..." panooooo...
I kissed her back...
Teka.. Nakakadala naman to.. Sobrang intense naman ni Jema humalik.. Yung kamay niya kung saan saan na napupunta..
She suddenly grabbed my hand and put it inside her shorts.. What?!
"Touch me, baby..." she said in between kisses.
Okaaaayyy... Pumikit ako at huminga ng malalim bago ginawa ang sinabi niya..
"Ahhh! Oh god!" she moaned..
Nadadala na din ako... Parang biglang uminit yung pakiramdam ko..
Fuck! Okay! I'll do it! I can do this!
Let's do this, Jema!
BINABASA MO ANG
Yacht
FanfictionWhat really happened after that supposedly a blissful night turned nightmare?