on iki

3.8K 117 2
                                    

Bölüm On İki

3 Hafta Sonra - Mardin

Katilin kızı.

Son yirmi bir gündür aklımda dolaşan tek şey.

Katilin kızı.

Rodos'un yüzüme bakmadığı yirmi bir günün sebebi.

Katilin kızı.

Delirmemek için direndiğim yirmi bir gün.

Aklımda cevapsız sorular vardı. Cevap almak istediğim kişi ise kaçıyordu benden. Koskoca yirmi bir gün. Ne zaman Rodos'a bir şey demek istesem gidiyordu. Yüzüme bakmıyordu,gece geç geliyordu. Geldiğinde çalışma odasına kapanıyordu.

Delirmem için çabalıyordu.

Başarmak üzereydi.

İki aydır geçmeyen kalp sancım,yirmi bir gündür daha da artmıştı. Aniden dolan gözlerim,gece uyumadan önce ağlamam,sabah ağlayarak uyanmam. Odamdan asla çıkmamam. Kesilen iştahım. Düşünceler ile geçen günler. İyi değildim. İyi olamıyordum.

Ben ben değildim. Çökmüş bedenim,süreli ağlayan suratım;bunun en güzel kanıtıydı.

Yazardan - Sayar Avukatlar Bürosu

Hırs. 

İntikam alamamış olmanın verdiği hırs.

Bomboş geçen iki ayın hırsı.

Damarlarında dolaşan tek şey sinirdi. Tüm hücrelerine sinir hakimdi. O kızın evde olmasına bile dayanamıyordu.

Daha fazla nasıl parçalardı?

Bir kadın nasıl dağılırdı?

Aldatılmak,dedi Rodos kendi kendine. Seven insan aldatılınca mahvolurdu. Bu kız sevmiyordu.

Şimşekler çaktı o an beyninde. Aşk diye mırıldandı. İnanmadığı o duygu,ona yardımcı olacak tek şeydi.

Ama nasıl olacaktı?

İbrin Arca

Nefes almak.

Uzun süredir istediğim tek şeydi. Hayattan dışarı çıkıp soluklanmak istiyordum. Mutlu olmak istiyordum. Acımın dinmesini istiyordum. Derin bir nefes alıp kalktım pencerenin önünden. Hava kararmıştı. Ama bu umrumda değildi.

Hızla banyoya girip duş aldım. Siyah taytımı ve ince askılı tişörtümü giydim. Üzerime ince bir hırka aldım. Saçımı hızlıca tarayıp aşağı indim. Anahtarı,kulaklığımı ve telefonumu cebime kattıktan sonra hızlı adımlar ile çıktım evden.

Sokaklarda tek tük insan vardı. Evden uzaklaşıp bir banka oturdum. Önümde bir çocuk parkı vardı. Boş çocuk parkına bakıp buruk gülümseme ile salıncağa oturdum. Arın olsa sallardı beni. Batuhan yanıma oturur,Emirhan'ın onu sallaması için dil dökerdi. Leyla ve Selim ise bankta oturup romantik anlar yaşardı. Bazen ise Leyla sallanmak ister ve Selim,Batuhan'ı indirmeye çalışırdı. Batuhan ise rüşvet isterdi. Yavaşça sallanırken telefonumu çıkarıp saate baktım. Sekiz buçuktu. Rodos en erken on ikide geldiği için haber verme gereği duymadım.

Dolu gözlerle devam ettim sallanmaya. Anılar gözlerimin önünde dolanıyordu. On sekiz yaşına girerken,kocaman bir kutlama yapmıştık. Sabaha kadar dolanmıştık Beyoğlu sokaklarında. O zaman hep öyle mutlu olduğumu düşünürdüm. On dokuz yaşına girerken ise,yapayalnızdım. Tabi ki teyzemler ve çocuklar gece on ikide büyük bir arama trafiğine sokmuştu beni. Sonra... Sonrası yoktu.

İbrin | ilklerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin