NEFES

1.BÖLÜM

Gülben Ergenin sabah programındaki sağlık uzmanı,spor yapın, sağlıklı yaşayın diyodu,ayda bir geldiğim o gaza gene gelmiştim!.Bir heves kalkıp en sevdiğim nike eşofmanlarımı giydim,anahtarımı alıp çıktım evden.

Oturduğum yere yakın olan koşu pistine gitmek istemedim,etrafında nebir ağaç vardı nebir yeşillik oyüzden otobüse binip şu, zenginlerin gittiği lüx spor alanına gittim. 10 km lik bir koşu alanı vardı,tabiki okadar koşucağımdan değildi.

Girişte 5 liramı aldılar,daha spor yapmadan ısınmaya başladım,iki koşcaz diye para alıyolar.Hey Allahım!

Neyse sinirlerime hakim olup ,etrafama göz gezdirmeye başladım, herkeste bir havalar,bir göz süzmeler,sakin ve tempolu koşmalar"simli eşofmanlar!yok artık!

Bende onlara uyup,gözlerimi devire,devire,burnumu dike dike,en havalı halimle ağır, ağır ısınma hareketlerimi yaptım.

Sonra koşu pozisyonumu aldım yani,gözlerimi pörtletip,kaşlarımı uydu alıcısı gibi havaya dikip,ağzımıda büzdükten sonra bağrı yanık it gibi koşmaya başladım.

Ben koşarken ,karşımdaki kadının ağzı yere kadar açılmış kadın şok! aynen öyle bana baktığını gördüm. Neye bakıyo bu kadın ,hiçmi spor yapan insan görmemiş!cık cık cık ne ayıp!

Ben hızımı alamadan,son sürat koşmaya devam ediyordum. siktir!

Bişeye çarptım,hayır hayır bişey beni ezdi!

Popomun üstüne düştüm,başım dönmeye başlamıştı,kafamı kaldırıp baktım,oha! aynı anda iki adama birdenmi çarpmıştım!

Gözlerimi kapatım bikaç saniye başımın dönmesinin geçmesini bekledim,ürkerek tek gözümü açıp adamlara baktım,oh..Adam tekmiş meyer.

Kırmızı görmüş boğa gibiydi ,sonra tepemde kükremeye başladı,

-Önüne baksana be! Körmüsün sen !

-Bağırmasana ya,görmedik işte!

Kendi bağırışımla başıma bir ağrı saplandı,burnumu tutmaya başladım.

Adamın yanıma eğildiğini gördüm,

-İyimisin?

-Travma geçiriyorum sanırım,yada beyin kanaması olabilir.

-Yok artık ,otobuse çarmadın,ben bir insanım!
Bana öyle bakarken ,bundan şüpheliyim!

Sahi,soguk ve tiksinir gibi bakıyodu,bende onu inceledim, buğday bir ten,kömür karası gözlerine kadar inen asi saçlar,muhteşem bir vücut,tahminimce 1,85 boy ve o gözler,lacivert fakat içinde grinin notaları vardi ,muhteşemdi.lensmi acaba?

Fakat o muhşem gözler bana tiksinerek bakıyodu! neden?

Ayağa kalktı,sonkez tiksinerek ve buzgibi baktı.

-Önüne bakmayı ögrenmelesin"dedi ve koşarak uzaklaştı.

Ne yapıcağımı bilemeden düştüğüm yerden kalktım az önce olanlar neydi öyle yahu!.

Bu günlük bukadar atraxyonun yettiğine karar verip eve döndüm.

Eve geldiğimde,hızlı bir duş alıp hazırlanmaya başladım,saat ikide bir iş görüşmem vardı ve şuan saat birdi. İşim bittiğinde aynadaki yansımama baktım,gayet iyi görünüyordum.Belime kadar uzanan,kızıl kahve tonlarında hafif dalgalı saçlarım vardı,1,68 boyundaydım,zayıftım fiziğimi begeniyodum,bal köpügü renginde gözlerim vardı,ama arkadaşlarım, aaa!bak sarı göz diyordu! Beyaz tenliydim,çevremdekiler güzel olduğumu söylerler hep ama sabahki bay buz dağının yanında sincap gibi kalıyodum.hey Allahım !nerden geldi aklıma..

Aslında annememi,yoksa babamamı benzediğimi bilmek isterdim fakat onları hiç tanımadım ben.

Doğduğum gün beni parkın birinde yaşlı bir çam ağacının dibine bırakmışlar.. Beni yaşlı bir teyze bulmuş,karakola bırakmış ordanda esirgeme yurduna gönderilmişim.

Hayatımın en kötü,en zalim günlerini geçirdim ben o yurtta. hangi anne evladını dogurduğu gün dışarıya atar. ondan kurtulmak ister. Onu ölüme terk eder..

Yumruklarımı sıkıp,gözüme biriken yaşları geri ittim,ağlamıycaktım,birkezdaha olmaz,bu defa olmaz.Nefret ediyorum onlardan.

Ben hayatım boyunca tek bir şeyin farkında oldum,hayat daha doğduğum gün tokatını atmıştı bana,bundan sonra olanlar vız gelirdi artık o yüzden hiç birşeyden korkmadan yaşadım ben,cesurdum hep çünkü kaybedicek birşeyi olmayanın korkucak birşeyide yoktur..

Durup silkelendim,kendimi toparladım,bunların ne yeri nede zamanıydı şimdi.

Otobüsten indim ve 5 dakika kadar yürüyüp , şirketin önünde durdum ,derin bir nefes aldım kapıdan girdim ,danışmadaki kızın yanına gittim.

-Merhaba,ben Sahra Güven iş görüşmem için ikide randevum vardı.

-Ah evet Sahra hanım buyrun lütfen,2.kat soldaki ilk oda.

-Teşekkür ederim.

Kapının önüne gelip durdum,1,2,3 ,1,2,3 yapabilirsin Sahra,sakin ol.

Kapıyı tıklattım,

-Gir.

İçeri girip,etrafa bir göz attım güzel bir dekoru vardı.

-Merhaba Tufan bey ben Sahra,iş görüşmesi için gelmiştim.

-Aaa, evet hatırladım Sahra hanım fakat o pozisyon doldu,üzgünüm.

-Nasıl? daha dün konuşmuştuk.

-Size bir açıklama yapmak zorunda değilim,o pozisyon doldu,çalışmam gerekiyor ,iyi günler!

Sinirimden ağlayabilirdim,sen alda o işini***tövbe,tövbe.

Çıkıp eve gittim.

2 GÜN SONRA.

Öğlen iki olmuştu fakat ben hala yatakta bunalımdaydım,hiç bir yer beni işe almamıştı,hepsi bahane arıyodu işe almamak için bildiğin,çaldığım bütün kapılar yüzüme kapanmıştı.Napıcam ben yardım et Allahım..

Birde şu üç gündür tuhaf birşeyler seziyordum,sanki biri beni izliyordu kafamı çevirip bakıyordum kimse yok! Ama bu his gitmiyordu bir türlü üzerimden,deliriyorum galiba.Neden beni takip etsinlerki,ben kimim ki!