NEFES

14.BÖLÜM

    Uyandığımda yataktaydım ve çok sıcaklamıştım,düşündüm ben dün yerde değilmiydim nasıl geldim buraya ,etrafıma bakındım ,uykusersemliğim gidince dün gece olanlar üşüştü kafamın içine ve Kuzeyin sözlerini hatırladım,sen bir katilin,tecavüzcünün ve bir fahişenin günahısın. Başına gelenleri hak ediyorsun.. Kalbimi kızgın demirle dağlamaya başladılar,ben istemedim onların kızı olmayı,benim suçum yoktu ama günah keçisinden farkım yoktu. Başıma gelenleri hak etmiyordum hayır,o gece hatırladım,çığlıklarımı duyuramamıştım,yumruklarımı sıktım, hayır! Ben o geceyi hak etmedim,yaşadıklarımı hak etmedim,burda olmayı hak etmedim !  Benim elimde değildi,onların yaptıklarının bedelini ben ödemek istemiyorum.

   Ben annemi ve babamı hiç tanımadım ,ama hayallerimde hep melektiler benim için,leke konduramıyordum onlara,bahanelerim vardı onları melek yapmak için ama o hepsini elimden aldı ,sığındığım, kendimi avutabildiğim tek şeyin üzerine gerçek denen küflü toprağı attı.

     Gözümden sadece tek bir damla yaş geldi ama o kalbimden kopmuştu,kabuk bağlayan yaramı deşti o farkında bile değildi ama kalbim kanıyordu.

     Kapının açılma sesiyle hemen göz yaşlarımı silip başımı öne eğdim beni bu çaresiz halimle görmesini istemiyordum. Onun başına gelen hiç birşeyden ben sorumlu değilim buyüzden güçlü görünmem gerekiyor."Ben çıkıyorum,bu gece gelmiycem,dolapta herşey var karnını doyur,seninle napıcağıma gelince karar vericem,sakın bir aptallık yapma güvercin bedeli ağır olur." yüzüme bile bakmamıştı gerçim umurumdamıydı HAYIR!

   Arkasanı dönüp çıktı, arabanın sesini duyunca rahat bir nefes alıp yataktan fırladım.   Tabiki o gelene kadar beklemiyeceğim,kapıları denedim, hepsi kilitliydi, kahretsin! manyak herif! Pencereleri kontrol ettim ama hepsinde parmaklık vardı uff! salak,manyak,aptal, elbet bir yolunu bulup kaçıcam burdan bu gün olmasada bir gün olucak!

    Akşam olmuştu ama bende olmuştum, sıkıntıdan patlamak üzereydim, koltukta sıkılırken bir ses duydum tık, önce korktum yerimden kalmak istemedim ama aynı sesi tekrar duyunca bakmam gerektiğine karar verdim, ses  benim kaldığım odadan tekra duyuldu ,hızlı adımlarla odaya girdim,etrafa bakındım ama farklı birşey yoktu ama pencerenin camındaki minik çatlağı gördüm,bu daha önce yoktu emindim, korkudan titreyen ellerimle camı açtım dışarıya baktım,ağaçların arasında bir gölge vardı iyice korkunca camı kapatmak için geri keçildim ve elim birşeye çarptı taşa sarılmış bir kağıt vardı elime alıp cami kapattım gölgenin ormanın içine doğru gittiğini gördüm.

     Yatağımın üzerine oturup,kağıdı açtım ve okudum,

         Merhaba Sahra, sana kendimi tanıtmıyacağım bilmene gerek yok.
     Seni uyarmak istiyorum Kuzeyin anlattığı herşey yalan,ailen ile ilgili söyledikleri doğru değil sakın inanma zaten çok yakında buraya, Balıkesire geliceksiniz. Seninle buluşucaz,şimdilik, en azından kendi hayatın için kimseye bu nottan bahsetme. Çok yakında görüşmek üzere..

       Tekrar ve tekrar okudum notu yani Kuzey bana yalanmı söyledi ama neden? Duyduğum kapı sesiyle irkildim tam ayağa kalkacakken aklıma not geldi ve hemen katlayıp göğsüme sakladım, Ne! tüm kadınlar bunu yapar.

  Kuzey girdi odaya ve gene çok sinirli görünüyordu,

-Hazırlan Sahra ondakikaya yola çıkıyoruz.

-Nereye gidicez?" ters ters baktıktan sonra cevap verdi "Balıkesire".