NEFES

18.BÖLÜM

Yatakhanede yatağımda yatarken düşündüğüm tek şey beni istemeyen bir çöp gibi yolda bir ağacın dibine bırakan anne ve babamdı anlamıyorum madem istemiyordu beni neden doğurdu o kadın, annem! anne kelimesini kirleticekmişim gibi geliyordu o kadın demek daha temizdi. Sonra uyumakla uyanıklık arası bir ara vardırya hani herşeyi anlar,duyar fakat gerçekliğinden emin olamassın bir türlü , tepki veremessin tamda o aradaydım işte, sırtımda ve bacaklarımda hissettiğim ellerle yarım yamalak açtım gözlerimi Harun abiyi gördüm bir tuhaf bakıyodu sanki ama ben ne anlarım ki henüz küçük bir çocuğum sonuçta,yataktan havalandığımı anladığımda irkildim biraz,"Harun abi ne oluyor?"diye sordum uykulu çıkan sesimle,"şşş,birşey yok tırtılım sadece sana bir hediyem var"diyerek gülümsedi ama ters giden birşeyler vardı sanki, gülümsemesi herzamanki gibi değildi ama boşverip hediyemin heycanına kapıldım,Harun abi çok iyi biriydi bana hep tırtılım derdi yurtta temizlik görevlisiydi,"ne aldın bana Harun abi,hediyem ne?", diye sordum heycanla,"sabret tırtıl birazdan görüceksin",diyerek gülümsedi,bende zoraki gülümsedim , yurdun deposun önünde durduk,burası herzaman ürkütmüştür beni ve şuan gecenin zifiri karanlığında da ürkütücü geldi,"niye dur Harun abi,bu odayı sevmiyorum" cevap vermek yerine deponun kilidini açıp içeri girdi,beni orada eski bir masanın üzerine oturttu,kendi kendimi telkin ediyordum o sıra,karşındaki Harun abin korkma,korkucak hiç birşey yok! boynumda hissettiğim dudaklarla irkildim,"na-napıyosun Harun abi"diyerek kekeledim ama cevap vermedi küçük ellerimle itmeye çalıştım ama durmuyodu boynumu ısırdığını anladım an dehşete düştüm çığlık atmak istedim ama elleri ağzıma kapandı hala itmeye çalışıyordum ,korkunun sivri pençeleri tam kalbime batıyordu ,ağzımı açamadım yardım istemeyedim ,elini tişörtümün altına sokmasıyla ağzımdaki elini ısırdım,"küçük orospu"diye bağırdı ve masadan aşağı attı yüz üstü yere düştüm,hıçkırana kadar ağladığımın farkında bile değildim yerden kalmaya çalıştım ama onun bedenini üstüme çullandı ,çaresizliği belkide ilk kez o an hissediyordum ,çok korktum ama üstümdeki ağırlık yüzünden yüz üstü yerde kaldım,kalkamadım sonra altımdaki pijamanın yırtılma sesini duydum ve kanım dondu,kalbimi birisi eline almıştı sankide sıkıyordu,nefes alamayordum,"dur yapma,yalvarırım dur"diyerek ağladım"kes sesini"diye bağırdı,niye kimse duymuyordu niye kurtarmaya gelmiyolar, boyunumda tekrar dudaklarını hissettim midem bulanıyordu bana dokunması midemi bulandırıyordu,korkunun veçaresizliğin altında ezilirken yalvardım yine"dur yalvarırım dokunma bana ne istersen yaparım dur"dedim tek duyduğum hırlama benzeri bir sesti ,bedenimin heryerindeydi elleri midemi bulandırıyor ve korkunun içinde boğulmama sebep oluyordu,"bırak beni lütfen bırak gideyim,dokunma bana!"diye bağırdım ama sonra o acıyı hissettim ve kalbimin en beyaz en aydınlık yerinden gelen çığlığımı saldım boş depoya,haykırdım acıyla,korkuyla ve çaresizlikle haykırdım ama durmadı "bırak beni"dedim kısılan sesimle sora ani bir güçle "yapma,dokunma"diye haykırdım ve bir anda gözlerim açıldı ,ter içinde kalmıştım ve rüyamda ağlamıştım gene,rüya dedim kendi kendime rüyaydı!.Yatakta biraz doğrulmamla odamın kapısı sertçe açıldı aydınlanan odayla birlikte gözlerimi kırpıştırdım Kuzey yüzündeki şok ve terginlik ifadesiyle hızla yanıma gelip yatağa oturdu,"Sahra iyimisin,neoldu"içimdeki ağlama hissi sel olup damarlarımı doldurdu ,o gün kimse Kuzey gibi haykırışımı duyup gelmedi,yardım etmedi endişeyle bakmadı yüzüme"ağlıyorsun"dedi fısıltıyla o söyleyene kadar ağladığımın farkında bile değildim,"şe-şey ben...kabustu sadece"diyerek başımı önüme eğdim ve sustum ne diyecektim ki? anlatamazdım bana nefret besleyen birine ancak güç vermiş olmazmıydım? ama şuan yanımdaydı değilmi yardım için?"anlatmak istermisin"dedi hayır anlamında başımı iki yana salladım,dilim lal olmuştu sanki tıpkı yüreğim gibi! Başımı kaldırıp tam gözlerini içine baktım ve orada gördüklerim bağırarak ağlama isteyi uyandırdı,gözlerinde gördüğüm şey ise şevkatti saf şevkat ve ben kendim bile anlamadan kollarımı beline sarıp başımı göğsüne sakladım hıçkırıklarım dinmek bilmezken göz yaşlarım tişörtünü ıslatırken sarılmam kaskatı kesilen tepkisiz bedeni gevşedi, sırtımda ve saçlarımda hissettiğim ellerle daha çok sokuldum ona sanki gerçek dünyanın acımazlığı burada onun kolları arasında onun kokusuyla canımı acıtamazmış gibi geldi, o an bir sığınak olmuştu sanki ve beni sığınağına kabul etmişti.

Geri çekilip burukça gülümsedi,"tamam,geçti rüyaydı sadece ağlama artık"diyerek fısıldadı sıcaklığından ayrılmak içimi üşütsede başımı sallayıp ellerimle göz yaşlarımı sildim,"hadi uyu artık güvercin,korkma güvendesin"derken ayağa kalktı ,bu gece ne dilime dur diyebiliyordum ne içimden yükselen korkuyu bastırabiliyordum, tam kapının koluna eli değdiğinde "gitme"diye fısıldadım ,bu benim mantığımın yada çoktan parçalara ayrılmış olan kalbimin sesi değildi bu benim çaresizliğimin sessiz çığlığıydı.

Kapının orda arkası dönük bir şekilde durdu,grurumun ve intikamımın hiç bir önemi yoktu şuan"bu gece benimle uyurmusu?,lütfen sadece bu gece"diye fısıldadım terslerse ne yaparım hiç bilmiyorum,odanın karanlığa bulanmasıyla irkildim yatağa yaklaşan ayak sesleriyle kalp krizi geçireceğimi anladım, gitmemişti ,yanımdaydı işte! usulca yatağın diyer tarafına kayıp ona yer açtım tek tekelime etmiyorduk,yatağa girip pikeyi üzerimize örttü gene kollarının arasına girmek istiyordum.Fakat çaresizliğin ve korkunun getirdiği yüzsüzlüğün bile bir sınırı vardı hem onu kızdırıp yanımdan gtmesini istemiyorum buyüzden arkamı dönüp uyumaya çalıştım.

Dakikalar sonra belimde hissettiğim el beni kendine çekti sırtım göğsüne yapıştı ama bu yetmiyormuş gibi geldi buyüzden ona doğru dönüp yüzümü göğsüne sakladım, güven veren kollarının arasında onun muhteşem kokusuyla harmanlanırken"teşekkür ederim"diye mırıldandım o ise"uyu güvercin"dedi sadece bende mümkünmüş gibi daha çok sokularak gözlerimi kapattım.

********
KUZEY'DEN..
Uyuyamıyorum yine o siktiğim kabusları görmek istemiyorum! üzerinden uzun yıllar geçmesine rağmen ben her gün ve her gece o günü yeni baştan yaşıyorum o tarafsiz acıyı o çaresizliği her gece iliklerime kadar yeniden ve yeniden hissediyorum, sonra ondan nefret ediyorum ,hayır! etmeye çalışıyorum ama neden olmuyor ki?
Ben ki herkezin korktuğu bir katilim ve çoook ünlü! bir iş adamıyım.Evet adam öldürdüm doğru ve yine evet zerre pişman değilim çünkü benim bir vicdanım yok , duygularım yok ,ruhum yok ve bir kalbim yok!O gün söküp attılar bunları içimden ben yalnızca, çürümeye , kurtlanmaya mahkum içi boş bir kabuğum ama ona karşı nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum ,nefret etmiyorum edemiyorum! affetmek desen o hiç yok of! ya herneyse!
Sahranın odasından gelen sesle dikkat kesildim hemen kafamdaki düşüncelerden uzaklaşarak ,hızla odadan çıkıp onun odasının kapısına gittim duyduğum seslerle olduğum yerde durup dinledim,yapma!diyordu dokunma! acı feryatları kesilince odaya girdim fakat içimi karanlık bir sis bürümüştü, ne yaşamıştıda böyle bir kabus görmüştü,içimdeki tanıdıklık hissini yok sayarak ışığı açtım ve gördüğüm şeyle irkildim bu tanıdıklık hissinin ne olduğunu gözlerine bakıp gördüm, acı ve çaresizlik.. ,kendimi sorgulayamadan yanına gidip tesselli etmek istedim ve kanatları koparılan güvercin kendini kollarıma bıraktığında tek düşündûğüm ,damarlarimı dolduran tek şey korumak istediğimdi ve birde tam gidecekken "gitme"diye fısıldayan geç bir kızın çaresiz çıkan sessiz çığlını duydum o öyle bir yangındı ki buz tutmuş kalbime kor alevlerini bıraktı ve ben nasıl veya niyesini sorgulamadan yatakta kollarımın arasına aldım onu saklamak istedim herşeyden biran..
Şimdi muhteşem kokusunun sardığı bedenimi uykuya bırakabilirim geçen gece yanında uyuya kaldığımda o huzur hissi sardı her yanımı o gece kötü kabuslar olmadan belkide yıllardır huzurla uyuduğum tek geceydi ve bu gecede o kabuslar olmıyacak biliyorum çünkü o yanımdayken olmuyordu daha fazla kendimi sorgulamadan uykunun karanlığına bıraktım kendimi.

Selam canlarım pamuk eller voteye lütfen :) Birde sizce Kuzey Sahra'nın tecavüze uğradığını öğrensinmi? öğrenmesinmi? cevaplarınızı bekliyorum.
Sizi çook seviyorum :)