My Legendary Innocent Prince

Prologue

"M-mahal kita..." his husky voice makes him more sexier

Halos hindi ako maka-hinga habang nakatitig sa mga maamo niyang mata

"S-sino ka ba?!" kinakabahan kong sigaw lalo na ng ihakbang na niya ang kanyang paa palapit sa akin

Pamilyar ang lugar kung nasaan ako ngayon, pamilyar rin ang mga tanawin na nakapalibot sa akin ngunit hindi ko alam kung kailan ko ba ito napuntahan.  Deja vu...

"Nakalimutan mo na ba ako?" He said while deeply looking into my eyes "O baka sinadya mo na kalimutan ako?!"

Ang kaninang maamo mata na matiim na nakatitig sa akin ay napalitan ng matalim na titig

"Pagkatapos ng ginawa mo sa akin noon, ay basta-basta mo nalang ako kakalimutan?!"

"T-teka, teka... Hindi talaga kita kilala, sino ka ba talaga?" natatakot kong tanong habang umaatras dahil sa patuloy na paglapit niya sa akin

"Hindi mo na ako kilala?"

Mabilis na tumango ako
He keeps moving forward habang ako ay patuloy na umaatras, hanggang sa nabangga na ako sa pader at wala na akong maatrasan pa

"Fvck! Even prosopagnosia people can recognize my handsome and cool face!"

Napakunot ako sa sinabi niya "Huh?"

Marahas siya napabuntong-hininga then, He pinned my hands on the wall

"O iyan, natatandaan mo na ako?" tanong niya

Umiling naman ako. Napaigtad ako sa gulat dahil sa walang sabi na hinawakan niya ang mukha ko pababa sa akin leeg

"Tanda mo na ako?"

Umiling uli ako, rinig ko pa ang malutong niyang mura na lalo ikinakunot ng akin noo

"Sorry, but I need to do this."

Automatiko namilog ang mga mata ko sa sunod niyang ginawa. Sa unang dampi palang ng amin labi, ay agad na gumapang ang kilabot sa akin katawan

Marahas...

Mahirap...

Masakit...

At malupit...

"R-raizel..." wala sa sarili ko sambit nang matapos ang halik

He smirked at me "Natatandaan mo na ako, ayesha..."

*dug, dug, dug, dug, dug*

Pareho napahawak kami sa amin dibdib sa tapat ng puso, nang marinig ang magkaparehong pintig ng amin puso

Magkapareho pintig na para bang iisa lang ang may ari ng dalawang puso

Ang magkapareho pintig dahil sa iisa lang ang dugo na tumatalaytay sa amin katawan at ako ang may ari ng dugo iyon... Akin dugo ang tumatalaytay sa kanyang katawan...

Siya na nga...

Siya si Raizel Austria. Ang isang puting lobo minsan na napadpad sa akin mundo, sa mundo ng mga tao... Ang inosenteng lobo walang kaalam-alam noon sa teknolohiya sa mundo ng mga tao

Ang gwapong lobo kinati-tilian ng mga kababaihan sa akin campus noon...

Ang matalino lobo na lagi gumagawa ng takdang aralin ko

Ang mala-superman ko lobo na nandiyan para iligtas ako sa mga taong minsan ng humusga sa akin

Ang puting lobo kapatid ni Naizel, ang masamang bampira muntik ng pumatay sa akin noon

Si Raizel, ang lobo minahal ko hanggang ngayon

Pero...

Siya rin ang lobo niloko ko noon para lang patayin ko dahil sa isang dahilan

Ngunit ngayon, siya ay nakatayo sa harapan ko habang matalim na nakatitig sa akin...

Patawad...