BİZ DE GÜÇLÜYÜZ(Tamamlandı)

39.Bölüm

Marinette'in dilinden
Kaşarlı tost kokusuyla uyandım. Yandaki komodinde bir tabakta kaşarlı tost vardı. Sıcak olduğu belliydi. Yanında ayran da vardı. Dikkat etmem gerekiyormuş. Kimin umrunda. Tabağı önüme alıp tostumu ve ayranımı yemeye başladım.

Adrien:Yavaş ye arkadan kovalayan yok.

-Çok tatlı.

Adrien:Sende çok tatlısın. Özelikle ayrandan bıyığın varsa.

-Olabilir.

Tostumdan bir ısırık daha aldım

Adrien:Yavaş ye. Kendine dikkat etmen gerek.

Göz devdim.

-Umrumda değil.

Elimdeki tostu aldı.

Adrien:Benim umrumda. Abinin umrunda. Seninde umrunda olması gerekir.

-Abim nerede?Sakın burada olduğunu söyleme bana . Almanya da Konserde olması gerekir.

Adrien:Gitmesi için ikna ettim.Ona kalsa gitmeyecekti.

-İyi yapmışsın.Tostumu geri ver yavaş yiycem söz.

Adrien:İnanayım mı?

-İnan bence.

Adrien tostumu geri verdi.

Hastanede yatmaktan bıktım ya. İyi ki yarın akşam eve gidebileceğim.  Adrien yanımdan ayrılmıyordu. Bir ara Brigette gelmişti. Adrien ile fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı. Tehlike kokusu alıyorum. Brigette bana giyecek bir şeyler getirmiş. Arasında silah yoksa ben de hiç bişey bilmiyorum. Brigette acil bir işi olduğunu söyleyip gitti. Hiç inanmadım. Brigette gidince sıkıntıdan telefonumu kurcalamaya başladım. Adrien kantine kadar gitmişti. Kapımın önünden bağrışma sesleri geldi. Ne oluyor ve? Hastane  de bile rahat yok mu bana? Yavaşça yataktan kalktım. Ve kapıyı açtım. Adrien , annem ve babam tartışıyordu.

Adrien beni ayakta görünce kolumun altına girip yatağa kadar götürdü. Annem ve babam odaya girdi.

Annem:Geçmiş olsun kızım.

Babam:Senin için ne kadar endişelendik.

-Rol yapmayı bile beceremiyorsunuz.Siz gidin o şirketiniz için emdişelenin.Simdi çıkın odamdan.

Adrien yanımdaki koltuğa oturdu.   İhtiyacım olduğunu biliyor gibi elimi  tutu.

Babam:O öe bişey değil hiç bir şeyi bilmiyorsun kızım.

-Birincisi bana kızım deme. İkincisi her şeyi biliyorum. Bir çatışmada ölmüş gibi görünüp yeni kimliklerinizle kocaman bir şirketin başına komduğunuzu biliyorum. Arkanıza bile bakmadan çekip gitiğinizi biliyorum.

Annem:Bir sürü düşman vardı. O yüzden sizi tehlikeye atmak istemedim.

-Düşman mı? Çok komiksiniz. Hiç bir düşmanı yoktu şirketin. Çok küçük bir kaç şirket dışında onlardan da zarar gelmeyeceğini bildiğinizi eminim.

Biraz durdum.

-Siz sadece işlerinize engel olcak çocuklar istemediniz. Para gözünüzü kör etti. Şimdi burada olma sebebiniz bile para. Yanılıyorum muyum?Güvenlik çağırmadan defolun.

Annem:Çok fazla oluyorsun sen.

Babam:Aklını kullan kızım şimdi küçük bir yardımda bulun. Büyüyünce koskocaman bir şirketin olsun.

-Sirketiniz zerre kadar umrumda değil. Hiç bir yardım etmiycem. Anladınız mı?Şimdi yıllar önce yaptığınızı yapın ve arkanıza bile bakmadan gidin.

Adrien;Yoksa güvenlik eşliğinde buradan çıkacaksınız. Bu sizin için pek iyi olmaz değil mi?

Annem ve Babam odadan çıktı.

Adrien:Nasıl hissediyorsun?İçini dökmek iyi gelir.

-Bilmiyorum. Çok karışık. Sadece para için beni seviyor olmaları 'elimle kalbimi gösterdim' burayı acıtıyor. Hem de çok acıtıyor.

Adrien hemen yanıma geldi. Sımsıkı bana sarıldı. Ne zaman ağlamaya başladım hiç bilmiyorum. Adrien şaçımı okşuyordu.

Adrien'in göğsüne yaslandım.  Adrien'in saçlarımı okşadığı için iyice mayışmıştım.

-Bir gün beni bırakıp gider misin?

Adrien: Asla seni bırakıp gitmem. Artık sevgili olduk.Evlenmemiz şart. Üzgünüm küçük hanım benden kurtuluşunuz yok.

-Kurtulmak isteyen kim.

Adrien: Sesli düşünmeni çok seviyorum.

Hiç bir şey demedim ne diyebilirim ki

Utandın işte.

Adrien çenemden tutup ona bakmamı sağladı. Burunlarımız birbirine değiyordu. Heycandan ölmezsem iyidir.Dudağımın kenarına bir öpücük kondurdu.

Nasıl bir bölümdü?

Bir sonraki bölüm final.

Brigette ve Adrien ne iş karıştırıyor acaba?

Bir sonraki bölümde  görüşmek üzere.