Aşk divanında yargıladılar beni.
Ben suçsuz, onlar şahitsiz.
Suçum bir çift gözü sevmekmiş
Böyle demiş emri veren şahitsiz.
Bir kalbin ızdırabı olmak ne zamandan beri suç olmuş.
Sevmek suç olsaydı Adem ile Havva terkedermiydi cenneti?
Bilmez mi hükmü veren, cenneti?
Cennetten ayrı düşmenin sebebini başka ne zannetti?
Ben bu yola baş koydum istemem devran.
Değildir ceza çekmek,yarin gülcemalinden ayrı kalmaktır belimi kıran.
Cefası da sefası da hoştur gönül azabının
Ben sevdim siz verdiniz ceza,bilmez misiniz cehennem azabını.
Ey sevgili zannetme bizim bu uzak kalmışlığı ayrılık.
Ayrı düştük diye sevgimizde olmaz gayrilik.
Benim zindanım sensizlik,cennetim kalbin.
Yolumu bekle varacağız biz aşk yurduna sevgimle dursun kalbin.
Bir yudum suyun hayat verdiği gibi
Bir rüzgarın estirdiği serinlik gibi
Bir bitkinin hayat beklediği gibi
Bekle beni ey sevgili.
Sevmeyi suç bilenler gönül kuyularını bilmezler.
Sevmeyi bilmeyeler sevgiden korkar, kendini bilmezler!
Yaradana sığındım talebimdir aşkı yaşamak
Korusun bizi kara gönüllerden,sevmeyi bilmeyen olur ahmak.
Ben derdimi döktüm bu dizelere
Varın sevin,sevilin vasiyetimdir sizlere.
Hakkın ikramıdır sevmek ne mutlu bizlere.
Bu yola baş koyun, başınız varsın aşkın vardığı denizlere.
Son sözümdür bu,benim tek derdim sevgili.
Verin o nazlı yari bana etmeyin bizden bizi
Hak sormaz mı bunun nedenini?
Vallahi ederim şahitlik tek nedenim ise sevgili.
