Neydi bizi bu çekilmez hayata bağlayan?
Yaşamanın en karanlığında bizi acıya alıştıran.
Neydi son nefesi dahi ilk nefes gibi kılan?
Ölümü delicesine isterken en derin duygularla hayata bağlayan.
Bir kelebeğin rüyası mı bu en güzel uykudan uyandıran?
Yoksa bir gülün kokusu muydu denizin ortasında sussuz bırakan?
Bir yudum suyun yağmura karışması mı bizi boğan?
Çöl huylu bir çift göz müydü bizi aşk ateşine atan?
Bir hurma ağacının gölgesinde denizin en hasret kokusunu çek içine.
Gül bahçesinin sultanını bul kendine.
Bülbülün kızgın kıskançlığını alma hafife.
Bülbül güle ömrünü verir al ömrümü ömrüne kat olsun bana hediye.
Bereketli toprakların çorak kısmıyım ben.
Ne aşk yetişir bende ne de sevda.
Tohumlarını eken yeşermesini beklemesin.
Kökünden söktüler bu toprağın en güzel tohumunu.
Sevgilinin yokluğunda dağlarla derttaş oldum.
Derelerle yol aldım yolda yok oldum.
Her kayanın bana seni anlattığına şahit oldum.
Bilin, varın söyleyin ben bir mecnun oldum.
Gölgesinde durduğum ağaç yapraklarını döküyor.
Dokunduğum,kokladığım her çiçek soluyor.
Suyunu içtiğim her çeşme benden kaçarcasına kuruyor.
Bendeki sevda haznesine sığmıyor gönül kafesinde durmuyor.
Ben bu dünyanın sevda fakiriyim.
Hayatın en anlamsız terimiyim.
Aşk yoksulluğunun yegane örneğiyim.
Sevmenin acısını damarlarında taşıyan avareyim.
Neydi benden bu sevda denilen şeyi çalan?
Neydi derya gönlümün derinliklerinde kaybolan beni bulamayan?
Neydi bir kalbin hazinesine dokunup yok olan?
Neydi beni aşkın keskin pençesine hapseden?
Ben bilmem beni seni bilmedikçe.
Kendime gelemem sen gelmedikçe.
Ağlamam artık sen gülmedikçe.
Gülemem senin gözlerini görmedikçe.
Bugün yağmurun sesinden duydum seni.
Bulutların arasında gördüm bakışlarını.
Saklanma bu garip mecnundan gel artık.
Soluk alıp hayata dönmek ister bu gönül gel artık.
Beni bu hallere sokan,kalemime şiir döken neyse osun sen.
Yolunu bekliyorum ömrün sonuna kadar şikayetsiz, sabırla...
Biliyorum yolun düşecek bu diyarlara.
El ele verip bizde kavuşacağız yarınlara.
Ey bilinmezliğin simgesi olan kaderim.
Seni beklemektir bu aşk askerinin görevi.
Seni yaratan Rabbim etmez beni sensiz.
Gayem gönlünle bir olmaktır, her hücrem sensiz.
Ben sevdanın her acı durağında geçen kişi.
Kaderimi arasam da onun beni arayıp bulacağına inanan kişi.
Rabbim en güzelinde saklamış kaderi gönül bilmez mi bu işi?
Tevekkül ile beklemekten başka bir şey gelmez elden bil bunu ey aşık kişi.
