Ey aşk sen nelere kadirsin.
Kendi yolunu bir sen bilir bir sen çizersin.
Gönüller arasına köprüler kurar yeni bir dünya çizersin.
Seni yaşamayan kendini nasıl bilsin.
Ne ırk bilirsin,ne dil bilirsin.
Ne yaş bilirsin,ne din bilirsin.
Kimdedir tahtın tacın bir sen bilirsin.
Yolunu çizer habersizce gönüllere girersin.
Davetsiz bir misafir gibisin.
Ne peygamber,ne evliya bilirsin.
Ne mazlum,ne zalim bilirsin.
Ben yuvamı bilirim der gidersin.
Katı bir kalbi yumuşatmayı sen bilirsin.
En temiz bir ruhu bile kirletirsin.
Ne anne,ne baba,ne kardeş bilirsin.
Ne dost,ne eş bilirsin bir kendini bilirsin.
Gül bahçesi bir kalbi karanlığa,
Katran olan bir kalbi paklığa,
Tok olanı, kalbi tükenmiş açlığa,
Baharı kışa, kışı bahara kavuşturursun.
Sensin dünyanın başlangıcı sonu.
Sensin insanın bitmek bilmeyen oyunu.
Sensin nefesi kesen,canı alan,
Sensin cansıza can,kana kan olan.
Bilgilerin en değerlisisin.
Bilginlerin en gözdesisin.
Bilimin en büyük evresisin.
Seni bilmeyen kendini ne bilsin?
İnsanlık seninle var olmayı bildi.
Yollar seninle başladı seninle tükendi.
Kalpler seninle sevdi,seninle sevildi.
Ruh seninle geldi,seninle gitti.
İnsanlığın en büyük açlığı sen oldun.
Dertte sen oldun derman da sen oldun.
Sadakat,bağlılık her zaman sen oldun.
İhanetin en ağır cezası sen oldun.
Nefret dolu bir kalbin efendisi,
Merhamet dolu bir kalbin nefreti,
Kadının en güçlü yanı,
Erkeğin en zayıf yönüsün.
Senin uğruna şehirler fethedildi.
Senin uğruna denizler geçildi.
Senin uğruna savaşlar verildi.
Senin uğruna insanlık yitirildi.
Kiminde dinin kendisisin.
Kiminde dünyanın kendisisin.
Kiminde insanın ta kendisisin.
Kiminde ise en güzel ilahi çizgisin.
Ey aşk sen en güzelisin.
En güzel aşk-ı ilahisin.
Nefis kölen olsun!
Seni bilen Allah'ı nasıl bilmesin?
Ey aşk sen nelere kadirsin.
Seni bilen böyle bilsin.
Bilmeyen kendini ne bilsin.
Tek yol, tek çare, tek yaşam sensin.
