ႏွာဘူးၾကင္ယာေတာ္ (နှာဘူးကြင်ယာတော်)

12

ဒီေန႔မနက္ေတာ့ အထန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ေအာ္ႏႈိးသံက်ယ္က်ယ္မၾကားရဘူး၊
အေတာ္ေလးအိပ္ေရးဝၿပီးသည့္ေနာက္ ဆယ္ဟြန္း အိပ္ခ်င္မေျပ့တေျပနဲ႔ပဲငုတ္တုပ္ထထိုင္လိုက္တယ္၊
ခါးေပၚက ေစာင္ထူထူက ေပါင္ေပၚေလၽွာခနဲပဲ။

"ဖင္နာလိုက္တာ"

ခါးစပ္မွ မွဆီးခံုေတြထိေအာင့္ေနတာက ဆိုးဆိုးဝါးဝါးပဲ။

ခုမွ ပဲ
ငယိုးမင္းႀကီးဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔လိုက္ေတာ့တယ္
။
တကယ္ပဲည က မင္းႀကီးေကာင္က ဆယ္ဟြန္းကို...

ငလူးေကာာင္ရဲ႕ အရြယ္အစားက ေနာက္စရာမဟုတ္၊
အိပ္ယာေပၚကကြက္ေနတဲ့ ေသြးစေသြးနေတြကသက္ေသပဲ၊

ဝမ္းဗိုက္ျပင္ ေအာက္နားကို လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ခပ္ဖြဖြဖိလို႔ အနီးရွိ ေတြ႕ကရာ ဝတ္ရုံကိုလႊားကာ အိပ္ေဆာင္အအေနာက္ဘက္ က အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ အထိန္းေတာ္ေတြေခၚရာေနာက္ခပ္ျဖည္းျဖည္းလိုက္လာခဲ့ရတယ္၊

ငလူးမင္းႀကီးရဲ႕သီးသန္႔ေရခ်ိဳးေဆာင္ရွိေရပူစမ္းေႏြးေႏြးနဲ႔ခ်ိဳးလိုက္ရတာမို႔အနဲငယ္ေတာ့သက္သာသလိုလိုပါပဲ။

" ၾကင္ယာေတာ္ေလး ဒီေန႔ အတြက္တေန႔လံုးနားေနဖို႔ ၾကင္ယာေတာ္ဂၽြန္ရဲ႕ အတန္းကိုေရာ လက္ရုံးေရးသင္ၾကားေရးကိုပါ ခြင့္တိုင္ထားေပးပါတယ္။

" ဘယ္သူတိုင္ေပးထားတာလဲ အထိန္းေတာ္ႀကီးကလား"

" မဟုတ္ပါဘူး၊အရွင္မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ခြင့္ပန္ေပးထားတာပါ"

ဆယ္ဟြန္းက ငိုခ်င္ရက္လက္တို႔ဆိုသလိုပဲ ခုမွ မ်က္ရည္ေတြပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာရေတာ့တယ္။

" ဟုတ္တာေပါ့ တိုင္ေပးရမွာေပါ့ ဒင္းလုပ္လို႔ေလ ၊ ဒင္းေၾကာင့္ပဲ အတန္းပ်က္ရတာ"

အရင္ရက္ေတြကေတာ့အတန္းတက္ရန္မနဲ ဖင္တြန္းရတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေလးကခုမွငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနေတာ့ အထိန္းေတာ္ေတြကနားမည္ႏိုင္ဘူး။
ၾကင္ယာေတာ္ေလး ေနမေကာင္းလို႔ေနမွာပါလို႔ပဲျဖည့္ေတြးလိုက္ေတာ့တယ္။

....
ဆယ္ဟြန္းက အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ေမာက္ခံုေလး။
ညက ေယာက်္ားတေယာက္ေအာက္ အရွက္မရွိသာယာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းတစိမ့္စိမ့္ေတြးေလဝမ္းနဲေလပဲမို႔ လက္ခံုေလးကိုက္ၿပီး အံႀကိတ္ငိုေနမိတယ္။