"ေနမေကာင္းဘူး ရင္ဘတ္ထဲကေအာင့္ေအာင့္ေနတယ္"
ႏွာသီးဖ်ားေလးေတြရဲတြတတ္လို႔မ်က္ေတာင္ဖ်ားေလးေတြစင္းက်ေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးေၾကာင့္ခ်န္ေယာလ္က ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိျပာယာခတ္ေနေတာ့တယ္။
" အိမ္ကိုလြမ္းၿပီးဖ်ားတာထင္ပါရဲ႕ ဟင္းးး"
သက္ျပင္းခ်လို႔ေပြးေကာင္ေလးလိုေစာင္ပံုထဲတိုးသြားတဲ့ ေကာင္ေပါက္ေလးေၾကာင့္ခ်န္ေယာလ္ကစိတ္မေကာင္း။
" အိမ္ျပန္လို႔ကေတာ့ခုခ်ိန္မျဖစ္ေသးဘူးေလကြာ၊ ထ ေဆးေလးေသာက္ပါအုန္း"
" မေသာက္ဖူး ခါးတယ္၊ အိမ္ပဲျပန္ပို႔ေပး အစ္ အီးး"
တအီးအီးငိုခ်တဲ့ ေကာင္ေလးကပါးေတြနားေတြရဲရင္း ေပြ႕ဖက္ထားေပးတဲ့ခ်န္ေယာလ္ ကိုထုရုိက္ေတာ့တယ္၊
" မငိုပါနဲ႔ ဟြန္းေလးရယ္၊ ကိုယ္ေတာ္ရင္နာလို႔ပါ"
" အဲ့ဒါဆိုအိမ္ျပန္ပို႔ေပးေလ"
" ဒါကေတာ့..."
" သြား သြား အသားလဲလာမထိနဲ႔ ၊ ဒါမ်ားဘာခ်စ္တာလဲ လိကိုခ်စ္တာလား
ေနာက္တခါခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့တရာဖိုး၃ပုဒ္ေတြလာေျပာၾကည့္ အဲ့ေျပာတဲ့ပါးစပ္ကိုဆြဲျဖဲပစ္မယ္ မေကာင္းတဲ့ေကာင္ႀကီး ၊သူမ်ားသားသမီးကိုယူတုန္းကၾကယူ လုပ္တုန္းကလုပ္တယ္၊စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ၾကမထားဘူး မုန္းတယ္ မုန္းတယ္"
အိမ္ျပန္ခ်င္လို႔ဂြင္ဆင္ေနတဲ့ဆယ္ဟြန္းက အပီအျပင္ငိုခ်င္းခ်ျပတယ္။
" ကိုယ္ေတာ္ကမင္းကိုသိပ္ျမတ္ႏိုးရတာပါကြာ၊ အဲ့လိုႀကီးမေျပာပါနဲ႔"
ဆယ္ဟြန္းက ေစာက္ပိုေတြဟုေျပာကာႏႈတ္ခမ္းကိုဟြန္႔ခနဲမဲ့လို႔ အိပ္ရာတဖက္ဆီ ေရာက္ေအာင္ကပ္လို႔ ေက်ာေပးထားလိုက္တယ္၊
ငလူးေကာင္ႀကီး အဲ့မွာေလာင္ေနလိုက္..ဟိဟိ
"ေဆးေလးေတာ့ ေသာက္လိုက္ပါကြာ ၊ ကိုယ္ေတာ့္ဟြန္းေလးကလိမၼာပါတယ္"
" မလိမၼာဘူး ဘာမွလာမေျပာနဲ႔ "
" ေဆးမေသာက္ရင္ ဘယ္ေနေကာင္းပါ့မလဲ ၊ ေနမေကာင္းရင္ကိုယ္ေတာ္က ဟြန္းေလးျပန္ခ်င္တဲ့အိမ္ကိုျပန္မပို႔ေတာ့ဘူး "
YOU ARE READING
ႏွာဘူးၾကင္ယာေတာ္ (နှာဘူးကြင်ယာတော်)
Mystery / Thrillerႏွာဘူးတေယာက္ကိုခ်စ္မိတဲ့အခါ...
