Just Friends(On-going)

Chapter 24

Chapter 24

Hila- hila parin ako ni Dylan hanggang sa  huminto kami sa may Open Field. Kala ko pupunta kami ng canteen. Duh lunch break kaya tas yung nagbabasa kakabreak lang opss, pasmado lang. Umupo kami sa may damuhan.

“ Okay ka lang ba?” tanong  nya saakin

“Oo naman, baket hindi?” natatawa kong sagot at tumaa naman. Sinabi ko bang tumawa ka ha? Chos

“Katatakot ako iwanan ka--”

“Kaya ko naman yung sarili ko, dapat inaalala mo yung sarili kesa saakin.”

“Sa tingin mo kaya ko yan?” seryosong sabi nya saakin

“Kayanin mo” sagot ko

Tumawa sya na parang naasar na“ Sa tingin mo kakayanin ko? Na makitang  sinasaktan ka ng iba?” di nalang ako nakasagot kasi alam kong inaalala nya lang ako.

“Layuan nalang natin yung isa’t isa”  seryoso kong sabi

Napatigil sya sinabi ko at tumingin saakin na parang di makapaniwala “ You’re unbelievable Alliyah”

“ Ginagawa ko to para sayo at para saakin, para saating dalawa”

“ Sa tingin mo madali na layuan yung taong mahal mo? Dalawang taon ko ginagawa na iwasan at wag magpakita sayo kasi inaalala kita—“

“ Kaya mo naman pala—"

“Kinaya ko pero di ko sinabing ginusto ko”

“ Alliyah mas gusto ko pang sabihin mo saakin na layuan nalang kita kesa sa sabihin mo saaking may iba na” Nasasaktan nyang sabi. How can I manage to hurt this man in front of me? For a long time

“Alliyah lahat kaya mong hilingin saakin lahat pero wag mo naman hiliningin na layuan kita at kalimutan na yung pagmamahal ko sayo. ” At tumingin sa mga mata ko. Nakikita ko sa mga mata nya na nasasaktan sya, nasasaktan na sya. Ang sama ko na ba para saktan yung taong walang ibang ginawa kundi mahalin ako? I’m that selfish?

“Nung hiniling mo saakin na gusto mo maging magkaibigan nalang tayo. Binigay ko sayo kasi yun yung gusto mo kahit na ang sakit sakit para saakin kasi kaya ko pa yun. Hinintay ko kasi. Naghintay ako na sabihin mong naalala mo ako at mahal mo pa ako pero sa kalagitnaan pala ng paghihintay ko nakahanap ka na pala ng iba.” Sabi nya at may nakita akong mga luha na lumabas galing sa mga mata nya. Tama nga si Zafira. Ang unfair unfair ko kay Dylan.

Niyakap nya ako “Pero okay lang saakin na maging magkaibigan nalang tayo. Na hanggang pagkakaibigan nalang talaga pero wag mong hihilingin na layuan kita dahil hinding hindi ko gagawin yun” sabi nya saakin hangang nakayakap sya saakin

“Hayaan mo lang akong mahalin ka hanggang sa kusa nalang mapagod yung puso ko at mapalitan ng pagmamahal bilang kaibigan” sabi nya at mas lalong hinigpitan yung yakap saakin at niyakap ko rin sya

“I’m so sorry Dylan di ko alam na ganyan ka pala nasasaktan. Alam kong nasasaktan kita pero di ko alam na ganyan pala kagrabe. If I can only turn back the time I choose to love you again and again pero hindi e. You will be always my number one love. You always have a big place in my heart.” Sabi ko sakanya at naramdaman ko naman na binitawan na sya ang pagkayakap saakin kaya yun narin ang ginawa ko

“You too. You’ll be always my number one love at kahit na magkaroon man ako ng bago or wala di kita iiwan at kakalimutan  dahil ikaw yan. Ikaw  si Alliyah na first love ko at kaibigan ko” sabi nya at  ngumiti saakin. Ang mga ngiti nya saakin ay totoo. I hope na mahanap mo narin yung kapayapan sa puso mo.

Naiyak ako” Thank you Dylan” at niyakap sya habang umiiyak

“Thank you too Alliyah dahil kung di mo sinabi na layuan kita di ko masasabi lahat ng yun. Maybe this is the right time to finally move on I guest? ” sabi nya at gumanti rin ng yakap.

“ I will wait for you to  finally say that you’re moved on from me” sabi ko sakanya at tumango nalang sya.

“Tara maglunch na tayo may 45 minutes nalang tayo to eat” sabi nya at inalalayan akong tumayo

“Tara na gutom na ako ” natatawa kong sabi

“Lagi ka naman gutom e” aniya at inirapan nalang sya

This is totally too much for today HAHAHA

Short ud HAHA sorry! Gabi narin kasi e! Keep safe! Lovelots❤