Just Friends(On-going)

Chapter 2

Chapter 2

Habang hila-hila parin ni Klaus ang wrist ko di pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon. Una yung sa paghaharang sakin ni Ella. Then yung pagtulong sakin ni Dylan at yung pabiglang biglang sulpot ni Klaus.

Tumigil ako at napahinto rin sya at tumingin saakin

"What the heck Alliyah?" Tanong sakin ni Klaus

Alliyah daw, galit sya "Ikaw ah feeling kabute ka kanina" pilit kong pinapagaan yung atmosphere masyado syang bad mood eh

"Tsss" pagsusungit nya

"Oy Ziven Klaus Montero pwede mo ng bitawan yung kamay ko" bigla naman nya tong binitawan nung marealize nya na hanggang ngayon hawak nya parin yung kamay ko

"Don't you dare to said my full name again okay?!" Masungit nyang sabi

"Blah blah blah" pang aasar ko sakanya habang tumatawa

"Tss" tangi nyang saad

"Lolo may mens ka ba ah?" Tanong ko saknaya ang sunget kasi eh

"What the hell are you saying Alliyah?!" irap nya sakin

"Wag ka kasing masungit ang panget mo na tas papanget ka pa" biro ko sakanya

He look at me and smirk "Are you sure Alliyah? I'm ugly huh?" Sabi nya habang may nakakalokong ngiti na tila bang nakikipaglokohan

"O-oo" namamatapang kong sabi

"You sure" he said while still smirking

"Oo na hindi na bwesit ka Lolo" irap ko sakanya at naunang naglakad sakanya narinig ko po syang tumatawa

Nakakabwesit sya argghh pero nawala yung inis ko nung bigla nya akong niyakap sa likod

"L-Lolo" gulat kong sabi habang ang bilis parin ng tibok ng puso ko

"Wag ka muna mag-boboyfriend Alli" seryoso nyang sabi

"Ba-bakit na-naman? P-pake mo kung magbo-boyfriend ako o hindi"

Lumapit sya sa tenga ko at bumulong" Flat ka kasi" sabi sabay tawa ng malakas

Tinignan ko sya ng masama at tumakbo na kami kasi nag bell na.

After ng first class namin this afternoon ay di ko sya pinapansin at bigla pinatawag si Klaus ng isa sa mga teacher namin kasi sya may ipapacheck hata pero ewan wala akong pake sakanya. Pagkatapos nya ako tawaging flat.

Ang boring huhu. May dalawa pa kaming class nyan before dismissal and worst boring pa yung mga subject and teacher namin ngayon.

Hanggang sa matapos na ang class namin kay kalbo haha chos baka marinig at ngayon Ten! Ten! Tenenen! Boom! Dismissal na! Pero hanggang ngayon di pa bumabalik si Klaus

Lumabas sa room dahil antok na antok narin talaga ako

Nakapikit akong palabas ng room ng biglang may bigla may nakabunguan at

"Wahhhh!!" Sigaw ko habang nakapikit, muntik na akong matumba kaso may biglang sumalo sakin at pagbukas ko ng mata

"D-dylan" gulat na gulat kong sabi bakit sya nandito mygashhhhh, STEM Building to e and yes STEM student din sya pero magkaiba kami ng mga room. Andami nyang room na dinaanan para makapunta dito and nasa 5th floor room namin. In short sobrang layo.

"B-bakit k-a -na-ndito?" Tanong ko sakanya

He smiled" I just want to make sure that you are okay" luh parang tanga. Concern ka ghOrl?

"Nag abala ka pa.Okay lang nga ako di naman ako natamaan and di naman ako papatama nauna ka lang talaga" natatawa kong sabi. Nawala tuloy antok ko dahil sakanya hmp

"Ang OA naman ng lalaking toh" bulong ko

"May sinabi ka ba?" Tanong nya sakin

"Ah eh sabi ko thank you" palusot na sabi ko

" Always" He smiled again, buti pa sya palangiti si Klaus kasi parang may galit sa mundo. Nasan na nga ba yun tubol na yun?

"Tara ihahatid na kita"

"Ano?! Oo may utang na loob ako sayo pero I don't ride with strangers" Hysterical kong sabi at nakita ko naman na biglabg may lumitwa na sakit sa mga mata nya. Ang weird

"Yeah, your right but I want to make sure that you will get home safe" sabi nya sakin at nakinagulat ko

"Pero si Klaus pan-" biglang nagblanko ang expression nya at hinila ako

" No more buts, pero ihahatid kita whether you like or not"

Please continue to read my story! Love lots!💞