Just Friends(On-going)

Chapter 15

Chapter 15

Dylan's POV

Dinala ko na si Alliyah sa pinaka malapit na hospital at nasa emergency room sya ngayon dahil sa sa biglang pagkaalala nya ng mga bagay bagay

In short naaalala na nya lahat..

Pero kahit naalala nya na yung lahat, yung utak nalang nya yung nakakaalala kung gaano nya ako kamahal dati.

Masakit saakin na malaman na may iba na sya mahal pero wala na akong magagawa kundi tangapin nalang kahit gaano ito kasakit kasi mahal ko sya.

Kasalanan ko rin naman yun eh kung di ako pumayag sa deal namin ni Klaus edi sana ako parin ang mahal ni Alliyah ngayon

Nilapitan ako ni Klaus dahil amy sasabihin daw sya saakin

Pero kala ko mag uusap lang kami nun pero nagulat ako dahil bigla nya akong sinuntok

"Kasalanan mo yun!! Kung di mo sya hinayaan na pumunta sa lintik mong suprise na yan edi sana di nag aagaw buhay ngayon si Alliyah!!" Sabi nya habang sinusuntok ako. Hinayaan ko nalang sya dahil tama nga sya kasalanan ko lahat.

Pagkatapos nyang suntok suntukin ako tumalikod sya at nagsalita

"Let's have a deal. Alam mo naman kung gaano kaimpprtante saakin si Alliyah at alam ko rin naman na mahal na mahal mo sya pero narinig mo naman yung sabi ng doctor kanina. May mga bagay na makakalimutan si Alliyah at kung pagising nya at nakalimutan ka nya o di ka na nya naaalala. Lalayuan mo na sya pero pag naaalala ka pa nya wala akong magagawa kundi patawarin ka at hayaan kayong dalawa" sabi nya habang di parin tumitingin saakin

"Sige.." sabi ko dahil wala na akong choice

Nandito ako sa labas ng kwarto ni Alliyah at habang tinitiyigan ko ang napakaganda nyang muka at napansin ko na gumalaw yung darili nya at dali daling pumasok sa loob ng ICU

Lumapit ako sakanya at maya maya lang ay bumulas na ang ganda mata at sinabi ang latagang ayaw kong marinig

"Sino ka?"

Hays naalala ko nanaman yung  kagaguhan na ginawa ko dapat talaga di nalang ako pumayag eh pero wala na nangyari na at wala na akong magagawa pa

Nilipat na si Alliyah sa personal na room nya at sinabi saakin ng doctor na pede na daw kaming pumasok

Nandito pala sila Tita Alissa, mama ni Alliyah at nandito rin si Anisha pero wala si Klaus

Naunang pumasok sila Tita at Anisha at nahuli nalang akong pumasok

Pagkapasok namin ay naupo muna kami ay kahit isa ay walang nagsasalita pero binasag ni Tita yung katahimikan

"Dylan pagpasensyahan mo na kami dahil inilayo namin sayo si Alliyah. Sana mapatawad nyo kaming dalawa. Masyado lang kaming nadala ng galit kaya namin nagawa yung bagay na yun" sabi ni Tita at kitang kita ko na nagsisisi sya

"Ahh okay lang po yun Tita nangyari na po at di na natin maiibabalik pa yung nakaraan. Di naman po ako galit sainyo dahil naiintindihan ko pp kayo dahil nagiisang anak nyo po si Alliyah. " sabi ko at tumingin nalang kay Alliyah

Maya maya lang ay nagising na si Alliyah.

Alliyah's POV

Nagising ako ng nasa kwarto ako, pamilyar saakin tong lugar na to

Kinusot sukot ko ang aking mata at nakita ko si mama

Alam rin ba ni mama toh? Pati ba sya pinagkaisahan din ako? Bakit...?

Umupo ako at inalalayan ako ni Mama at Dylan

Inilibot ko ang mga nata ko at nakita ko din si Anisha pero wala si...

Klaus..

Pinalabas muna ni mama sina Anisha at Dylan dahil gusto daw nyang magkapagusap muna kami

Walang nagsasalita saaming dalawa pero binasag ko ang katahimikang namumuo saamin.

"Ma anong paguusapan natin?" Tanong ko sakanya

"Nak sorry..." sabi nya saakin habang umiiyak

Alam ko na ang ibig sabihin nya sa paghingi nya ng tawad...

"Ma, pati ba ikaw? Bakit? Bakit Ma?.." tanong ko kay mama habang umiiyak na rin

"Nak ginawa ko lang toh para sayo dahil ayaw ko na mawalan ulit" sabi ni mama

"Kaya ba inilayo nyo ako sa taong mahal ko dati?" Tanong ko sakanya ngunit di sya sumagot bagkus umiyak nalang sya

"Anak alam mo naman na ikaw nalang yung tanging naguging dahilan ko dito para mabuhay, nung nawala si Papa mo parang gusto ko ng mamatay that time pero naisip ko na may anak pa ako na makukuhanan ko ng lakas kaya nung naaksidente ka parang naulit nanaman yung dati kaya kita inilayo kay Dylan kahit alam ko naman na wala syang kasalann dahil aksidente ang nangyari" sabi ni Mama at naiyak ako sa sinabi nya

Mahal na mahal ko si mama dahil sya nalang yung nandyan para saakin. Bata palang ako nung mawala si papa na car accident si papa nung pauwi sya at masyadong napuruhan si papa sa may ulo nya kaya yun nawala sya plus mo pa yung nangyari saakin 2 years ago nasagasaan namana ko ng truck habang papunta sa may park dahil anniversary namin ni Dylan nun hays

Di ko masisisi si mama kaya kung bakit nya ako inilayo kay Dylan pero di naman kasalanan ni Dylan yun kasi sa pagkakatanda ko nakatulog yung driver ng truck

Pero kay Klaus ewan ko dahil nasasaktan parin ako tuwing naalala ko sya at yung sinasabi nya saakin

"But sorry Alli, I can't accept your love. Oo mahal kita pero bilang kaibigan lang yun. May mahal ako iba at si Porshia yun. Sorry sa lahat Alli it's okay to curse me, slap me, or do whatever you want"

"But sorry Alli, I can't accept your love. Oo mahal kita pero bilang kaibigan lang yun. May mahal ako iba at si Porshia yun. Sorry sa lahat Alli it's okay to curse me, slap me, or do whatever you want"

Aish tama na nga sinasaktan ko lang yung sarili ko e

"Ma naiintindihan kita pero bakit... bakit Ma?.." umiiyak kong sabi

Umiiyak narin si Mama habang yakap yakap ako ay niyakap ko rin sya

"Nak kung gusto mo okay lang saakin na magkabalikan kayo ni Dylan di naman ko tutol sainyo pero okay lang talaga saakin" sabi ni Mama at mas lalo akong naiyak

"Nak bat ka pa mas lalong umiiy--" "Kasi Na huli na ang lahat. Okay lang sana kung si Dylan parin yung mahal ko okay lang saakin yun mas masaya pa nga ako eh! Pero hindi na eh...  at ang mas masakit may mahal na iba yung taong minamahal ko" sabi ko habang umiiyak

"N-nak.. Wag mo sabihin saakin na si K-klaus y-yan.." sabi saakin ni mama

"Ma wala na.. Oo si Klaus nga yung taong mahal ko pero sinabi na naman nya saakin na may mahal syang iba at kilala ko naman yung at okay lang saakin dahil mas mauna naman si Poshia saakin" sabi ko habang umiiyak at niyakap nalang ako ni Mama

"Anak may sasabihin ako sayo" kinabahan ako sa sasabihin ni mama

"Umalis na kanina si Klaus kasama si Porshia papunta sa states para dun na mag aral at makapagtapos ng kukunin nilang kurso" sabi ni Mama habang naka yuko saakin

"What did you say mama?" "I-iniwan na ako ni K-laus?" Sabi ko mas lalong napaiyak

"Oo anak, wala na si Klaus"

~~~~~~~
Please continue to support my story! Lovelots!❤