Chapter 8
Pagkarating namin sa school dali daling nagpark si Klaus at bumaba na agad kami ng kotse. Nauna akong bumaba kesa sakanya. Argh ang bagal matanda na talaga. Tumakbo na ako dahil terror pa man ngayon yung first subject namin.
Bigla ako pahinto dahil biglang sumakit yung ulo ko.
“Alli bilisan mo! Malalate kana!” sigaw saakin nung isang mala-anghel na babae. Hinatid nila ako sa school dahil umalis si Mama for out of town meeting nya.
“Wait lang ate” sigaw ko habang hinahabol sila nila Klaus at Dylan
Lumapit saakin si Dylan at hinila kung kamay ko” Ang bagal talaga”Sabi nya habang tumatawa
“Hoy di ako mabagal, mabilis lang kayo!!!” Sigaw ko sakanya
Tumawa lang sya “Pftt Tara na nga late na tayo”"Ahhhhh!!!!" Sigaw ko habang hawak ang ulo ako at nawalan na ng malay ngunit bago pa man akong tuluyang mawalan ng malay may narinig akong tumawag saakin
"Alli!!!"
“Alliyah!” At tuluyan na akong nawalan ng malay
Klaus POV
Ang bilis talaga mag lakad nitong babaeng to. Nagtaka ako dahil bigla syang huminto sa paglalakad at hinawakan yung ulo nya. What happen to her? Natigilan ako at mas lalong kinabahan nung bigla syang sumigaw. Shit.
“Alliyah!” sigaw ko dahil parang matutumba sya. Damn. Ano bang nangyayari sakanya?
Napahinto ako dahil may narinig din ako na isa pang sigaw.
“Alli!”
Tinignan ko kung sino yun at mas nagulat ako. Si Dylan
Sinalo nya si Alliyah at dali dali ako lumapit sa kanila. Kinuha ko si Alliyah sakanya at nabigla sya.
“Klaus…” sabi nya
Di ko na sya pinansin at dali daling binuhat si Alliyah para dalhin sa clinic.
Naramdaman kong sumusunod sya pero di ko na pinansin dahil mas mahalaga si Alliyah kahit kanino. Nakarating na kami sa clinic at agad ko syang hiniga sa kama.
“Anong nangyari sakanya?” tanong ng nurse saakin
“She just need to rest” tanging sabi ko
Shit. Naalala ko bigla na may class pa pala kami ngayon and di pa nila alam yung nangyari kay Alli. I need to talk to our professor na di muna papasok si Alliyah because she need to rest. Tumayo ako at pinuntahan yung nurse.
“Miss please take care of her. I just need to talk to our professors” pakiusap ko sa nurse
“ Sure----“
“ I talk to your professors and I said what happened to Alliyah and okay naman daw, excuse na kayong dalawa for today” biglang sabi ni Dylan. Di na ako sumagot at tinignan sya. Ano ba talaga balak nya?
“What?”
“Let’s talk ” sabi ko at lumabas baka kasi magising si Alliyah , mahirap na baka may marinig pa sya
“ What do you want to talk about----”
Hinawakan ko sya sa kwelyo nya “ Ano ba talaga gusto mo? Diba nag-usap na tayo two years ago. Di pa ba malinaw sayo yun?” galit na sabi ko sakanya
Hinawi nya yung kamay ko” Ano gusto ko? Simple lang, I want her.” Seryosong aniya
“You want her but we have a deal?” natigilan sya dahil sa sinabi ko
“ Always remember that.” Sabi ko at umalis na
Kung ano man yang binabalak mo. I make sure I will do everything to protect Alliyah from you.
Nagising ako at pagmulat ng mata ko nasa isa akong puting silid at nakahiga ako sa kama uupo sana ako ngunit..
Pinigilan nya akong umupo” Mahiga ka muna, you need to rest" sabi ni Klaus at inihiga ako ulit
“ Asan ako? Bakit ako nandito? Anong oras na? Ilang oras na ako tulog? May class pa tayo” nagpapanic kong sabi. Patay na kami sa mga prof namin
“ Nasa clinic tayo. Nahimatay ka kaninang umaga buti nalang agad kitang nadala ditto. You need to rest Alliyah wag ng makulit” sabi nya "Nasabi narin ni Dylan sa mga professors natin yung nangyari sayo ” sabi nya at umiwas ng tingin
“ Dylan? Baket sya----“
“Buti naman gising kana, you make me worried ” biglang sulpot ni Dylan. Baket sya nandito? At bakit sya magaalala saakin? Close ba kami?
"Bakit ka nandito?" gulat kong tanong kay Dylan
“Nakita kita kaninang umaga na tumatakbo then you stop and bigla kang matututmba buti nalang malapit ako kaya nasalo kita” paliwanag nya. What?! Kala ko ba si Klaus?
Tinignan ko ng masama si Klaus at umiwas lang sya ng tingin. Guilty psh
"Kaninang tumatakbo tayo sumigaw ka habang hawak yung ulo at mawalan ka ng malay, buti nalang nasalo ka ni Dylan nung muntik ka ng mahimatay" sabi ni Klaus habang nakatingin ng masama kay Dylan
Tinignan ko naman si Dylan at ngumiti lang sya saakin
“Ah ganun ba. Thank you Dylan " sabi ko saknaya
"Anything for you lo--Alli" sabi nya at narinig ko naman ang pag tikhim ni Klaus
" Ano palang nangyari sayo bakit ka nahimatay habang hawak yang ulo mo?" Tanong saakin ni Klaus
Kinwento ko sa kanila lahat lahat kung bakit ako nahimatay ang nagtaka ako sa mga reaksyon nila.
" Nakita ko si Dylan dun at ikaw Klaus pero yung babae malabo yung muka nya kaya di ko nakita" sabi ko na mas lalo silang nagulat. Alam ko nagka-amnesia ako pero ang sabi naman ng doctor naalala ko na lahat. So ano yung mga nakikita ko?
Nagtataka akong tumingin kay Klaus "Klaus may dapat ka bang sabihin saakin?"
"No-nothing" sagot naman ni Klaus saakin ngunit pakiramdam ko parang may alam nya na di ko alam
Tinignan ko naman si Dylan "Magkakilala ba tayo dati?"
Nagulat sya sa tanong ko at di muna sumagot. Tinignan naman sya ni Klaus ng seryoso
“Hindi” simpleng sagot nya
Okay then. Alam kong may tinatago kayo saakin, pero di ko nalang aalamin. Alam ko na kaya nyo yan tinatago para sa kapakanan ko? Kaya maiintindihan ko kayo sa ngayon.." sabi ko at humiga na para magpahinga
Please continue to read and support this story. Lovelotsss😙❤
BINABASA MO ANG
Just Friends(On-going)
NonfiksiSorry Alli, your like a sister to me and you know that I'm inlove with someone. Sorry but I can't accept your love .... -Klaus Montero