Just Friends(On-going)

Chapter 11

Chapter 11

Gusto ko mang sundan si Klaus pero ayaw kong marecord to bilang cutting kasi graduating student na kami and kailangan ko maghabol ng grade. Pumasok na ako ng room dahil nagbell narin kaso inaalala ko si Klaus.

Sinubukan ko syang tawagin pero di nya ako pinansin. Unti unti ng nagsisink in saakin yung nangyayari. Pakiramdam ko ay may tinatago talaga sya saakin pero ayaw ko naman syang tanungin dahil parang ayaw naman nya ring sabihin kasi,  kung ang isang tao ay may gustong sabihin sasabihin nya ito, pero I think ayaw nga talagang sabihin eh, so I’ll just respect him.

Pero saan kaya sya pupunta? Arghh 

"Ms. Ferrer are with us?"

"Hey Ms. Ferrer!" Sigaw ng teacher ko saakin kaya bigla akong nagulat at humarap sakanya. Damn . Di ako makapagfocus dahil masyadong  occupied ni Klaus yung utak ko

"Ahh yes s-sir?" Kinakabahan kong sagot sakanya

"Are you with us?" Masungit na tanong saakin prof ko

Di nalang ako nakasagot dahil aminado naman ako na di talaga ako nakikinig. Nakakainis ka Klaus!!.

Tinuloy na ulit ni Sir ang pag didicuss at nakinig na ako para naman hindi na macall attention yung name ko and these past few days lagi nalang  si Klaus yung nasa utak ko.

Natapos na lahat ng class namin at sa lath ng subject walang Klaus na nagparamdam , it means na wala pa talaga sya hanggang ngayon. Saan kaya pumunta yung lalaking yun? Never syang nagskip ng class dipende nalang kung sobrang importante ng nangyari.
   
Inayos ko na yung mga gamit ko at lumabas na ng room. Naglalakad ako sa may corridor at nakasalubong ko si Dylan, kasama nya yung mga classmate nya hata.

Dumaan nalang ako ng tahimik at nakita ko sa may peripheral vision ko na nakatingin sya saakin kaya yumuko nalang ako at naglakad ng mabilis. Nakakahiya kasi kinakausap sa ng mga kaibigan or kaklase nya tas saakin sya nakatingin edi napatingin nadin saakin yung mga kasama nya

Pumunta muna ako sa malapit  na park dito sa may school dahil ayaw ko pang umuwi kasi wala rin naman ako gagawin sa bahay. Magmumuni muni nalang muna ako siguro dito para naman kahit papaano aymarefresh yung utak ko ng sariwalng hangin.

Tumambay muna ako sa tambayan namin ni Klaus, yes tambayan namin to. Since we’re was a kid dito na kami tumatambay pag wala kaming magawa or pag may assignments kami dito namin sya ginagawa kasi ang fresh ng hangin dito.

Habang nagmumuni-muni ako may nahagip na isang bulto ng tao and mga mata ko. May kamukha sya. Hawig sya ni Klaus pero malabo kasi may kasamang babae.

Di ko nalang pinansin dahil di pa sya  totally nag sink in sa utak ko.

Shit si Klaus nga yun na may kasamang babae! Wtf?!

Pupuntahan ko sana sila nung makita ko ulit sila pero may biglang humila ng kamay ko na naging dahilan kung bakit ako natumba. Hinihintay ko na matumba ako sa damuhan  pero hindi and take note di ako natumba sa damuhan! Sa may dibdib nya! Wahh!! Send helpp!! Rereypin hata ako pero ang liwanag pa. Jusko baka adik to wahhhh!

Iniisip ko yung mga scenario na pwedeng mangyari saakin  habang nakapikit ako at maya maya naririnig akong tawa kaya binuksan ko yung mata ko at nakita ko si Dylan.pumikit pikit ako baka namamalik mata lang ako pero  si Dylan nga!!

"D-dylan!?" Gulat na gulat kong tanong

Tumikhim sya" Alliyah , baka gusto mo nang umalis sa pagkakadangan saakin pero pwede ding hindi" sabi habang nakasmirk. May pagkapervert din pala si Dylan kala ko banal sya pero sabi nga nila nasa loo bang kulo ng mga tao.

At ngayon ko lang narealize na nandito pa pala ako sa ibabaw nya. Shettt!! Nakakahiyaa!!! Sinabihan ko pa sya na pervert sa utak ko buti di nya narinig.

"Ah eh hahahaha" Awkward ko tawa at umalis na sa ibabaw nya habang tumatawa para hindi naman ganun ka awkward dibaa?

Parehas kaming naka upo at walang isang nagsasalita saamin, pati siguro paghinga namin maririnig ko kasi nga ang tahimik tas walang nagsasalita. Di ko sya kayang kausapin dahil pag tinitignan ko sya naalala ko yung scenario naming kanina huhu

Binasag ko yung katamihikan"Bat ka pala nandito Dylan?" Tanong ko sakanya kasi nga di ko alam bat nandito yang lalaking yan. Edi kung sana di sya epal edi sana napuntahan ko sila Klaus pero ayos din kasi kung sakaling makita ko yun pustahan pa tayo umiiyak na ako ngayon.

"Ah eh I just w-want to ask you i-if I c-can be y-your p-partner for  b-ball" utal nyang  sabi habang nakayuko at kamot yung ulo nya. Hmp ang cute pero pero sayang

"Ahh eh pano ba yan, may partner na ako eh" sabi ko at nakatingin din sa may mga damo. Nakita ko ang pagkalumo nya dahil sa sinabi ko. Siguro nasa utak nya na masyado akong feeling? Wah! May partner talaga ako

"Si Klaus ba?" Tanong nya saakin at tumingin sa mata ko

"Ahh hindi" sabi ko sakanya at nakita ko ang pagkabuhay nya dahil sa sinabi ko. Luh bat parang ayaw nyang maging kapartner ko si Klaus hmm?

"Ah kung hindi si Klaus, eh sino pala?" Tanong nya saakin at tumingin sa sa akin

Nagkatinginan kami sa mata at parang sobrang pamilyar saakin ng mga matang yon, parang sanay na ako na nakatingin saakin yon at sanay na akong nakikita yon

"Ah si Xian,classmate ko sya" sabi ko sakanya at kinwento yung nangyari kanina. Tawa sya ng tawa pati ako natatawa narin kasi LT naman talaga yung nangyair kanina

"Sayang naunahan ako pero okay narin na sya yung naging partner mo" sabi nya saakin at ngumiti

Okay? Baket parang ayaw nya talaga si Klaus ahh? Okay naman si Xian and para naman may makasalamuha akong ibang tao ganun siguro point nya. Ang  dumi ko talaga mag isip hmp.

“ May kasabay ka ba ngayon?” tanong nya saakin

“Ah wala ” tipid kong sagot

“Baket ka nga pala nandito? ” tanong nya saakin

“Nagmumuni-muni lang “ sagot ko

“ Tara uwi kana, mag-gagabi na. Ihahatid na kita para safe.” Sabi nya at hinila na ako patayo pumunta sa kotse nya