ATEŞ

5.Bölüm

Evin kapısını açıp içeri girdiğimizde Emir koşarak yukarı kata çıktı korumalar bavullarımızı odalarımıza yerleştirmişti odamın kapısına gelince Ateş'in de arkamdan geldiğini hissettim arkama baktığımda Aras'ın arkamdaki kapıyı açtığını gördüm ne yani onca oda varken karşı karşıya mıydı odalarımız ona baktığımı sezmiş olacak ki arkasını döndü o dönerken kalbim tekledi ve hemen kapımı açıp içeri girdim kapıyı kapatırken gülme sesi geldi sırtımı kapıya yaslarken kabimin neden hızlandığını düşündüm sadece hoşlantı olabilirdi ama bu olamazdı ben burda sadece Emir için bir  bakıcı ve Ateş içinse güvende tutmak istediği ve mafya olduğunu bildiğim için tuttuğu bir kızdım.
Eşyalarımı -ki evime adam yollayıp aldırmış- dolabıma dizerken kapı tıklatıldı 'gir' diye seslendiğimde Asel ve Emir'in geldiğini gördüm gülümseyip hemen birbirimize sarıldık Emir yatağıma otururken Asel sesini kısarak "Neden kabul ettin ya resmen alıkoyuluyorsun!" gözlerimi devirip Emire baktım yastığa sarılmış uyukluyordu "Asel şu küçücük çocuk sana masum gözlerle bakarken hayır diyebilirmisin?"dedim başını Emir'e çevirip surat astı "Ah gerçekten Hira, hira seni anlamıyorum tamam küçük çocuk ama ya seni  kötü şeyler için tutuyorsa yani ya düşmanları seni görmediyse?"dediğinde birazcık mantıklı olduğunu düşündüm kafam allak bullak olurken "Ahh Asel bilmiyorum hiçbir şey bilmiyorum ama şunu biliyorum ben burda sadece Emir için kalıyorum" dedim yani sanırım, hayır sanırım değil eminim Emir için kalıyordum.
Asel ile biraz daha sohbet ederken ona Ekin ile diğer evde ne yaptıklarını sordum göz devirip "Ya yemin ediyorum odun yok oduna hakaret ne kadar taş kafa ya yok ona da hakaret ay ne dersem hakaret olur"dedi sırıtıp "hayırlısı"dedim sinirle gözlerini yumup açtı "Ne hayrı ya olsa olsa hıyar olur biz diye bir şey olmaz" dedi
"İyi de ben sizin için  söylemedim"dediğimde kızardı ve kalkıp gitti Emir'in yanına gidip uzandım ve saçları ile oynamaya başladım kapı çaldığında yavaşça yataktan kalkıp kapıya yürüdüm açtığımda Ekin'i gördüm ne var dercesine kafamı salladığımda içeri baktı "Emir'i uyandır yemeğe inin sizi bekliyoruz"dedi kafa salladığımda merdivenlere yürüdü Emir'in yanına gidip bütün yüzüne öpücük kondurdum
"Uyan artık miniğim yemek yiyeceğiz"dedim tek gözünü açıp somurttu "Ben daha uyuyacaktım ama"diye mızmızlanınca yemekten sonra uyursun ilk önce karnını doyurmalısın"dedim kafa sallayıp "Ben bir eliki yüzümü yıkıyayım"dedi ve banyoya koştu bir dakika sonra geri geldi ve elimden tuttuğu gibi kapıya çekiştirdi aşağı indiğimizde herkes oturmuş bizi bekliyordu hemen boş yerlere otuduk ve yemeğe başlafık Emir'e bakıp "Canım yardım etmemi istermisin?"diye sordum kafasını olumsuz anlamda salladı "Bir işide kendim beceriyim değilmi ama"dediğinde masadaki herkes güldü sonra yemeklerine devam ettiler o sırada bir ses geldi Ateş uzanıp telefonunu aldı ve ekrana baktı kaşları çatılırken herkes ona bakıyordu o ise başını kaldırıp bana baktı eğilip telefona baktığımda benim fotoğrafım ve altında bir mesaj vardı
Demir ASLAN
Kız güzel değil mi? Kardeşinin bakıcısıymış aslında bir saldırıdan sonra neden hala yanında tuttuğunu merak ediyorum acaba bu güzel kızdan hoşlandın mı?
Ateş telefonu hızla masaya bırakıp yemeğine devam etti bize yan gözle bakıp "Devam edin önemsiz bir şey"dediğinde içimde bir şey kırıldı ne yani önemsizmiydim? Doyduğumu hissedip masadan kalktım "Size afiyet olsun ben doydum izninizle biraz uyumaya gidiyorum"dedim ve merdivenlere yöneldim yukarı çıkıp kapı kulpunu indirdim omzumda bir el hissedince arkamı döndüm Ateş kararsız bir ifade ile "Bak sana önemsiz demek istemedim yani... şey..."kelimeleri toplayıp özür dileyemiyordu omzumdaki elini çekip "Tamam Ateş sorun yok nede olsa  önemsiz biri için önemsiz bir şey"diyip kapıyı yüzüne kapattım bedenim kapıdan aşağı doğru kayarken nedensizce üzüldüm ve bir damla göz yaşı döküldü gözümden...