Çocukluk-BİTTİ

Her Şeyi Bilsin

O günden beri doğru düzgün uyuyamıyorum. Ben nasıl onu dinledim? Nasıl yalnız bıraktım onu? Nasıl? Ali günlerdir bir şey yemiyor odadan dışarı çıkmıyordu. Bu beni daha çok kahrediyordu.

FLAHSBACK
Eylül:Bırakamayız onu olmaz. Ölüme terk edemeyiz
Selim:Eylül gitmezsek biz de ölücez. Bir de o zaman ne kadar üzüleceklerini düşün.
Görkem:Siz gidin ben kurtarıcam onu.
Eylül:Görkem olmaz seni burada bırakmam.
Selim:Görkem saçmalama gel şuraya. Onu burada bırakmazsak hepimiz ölücez. Anlayın şunu. 5 kişinin ölmesi mi? 1 kişinin mi? Eylül kendini düşünmüyorsan karnındaki bebeği düşün. Onun yaşamaya hakkı var.
Görkem:Ya tamam Allah kahretsin tamam.

FLAHSBACK SON
Cenazenin üstünde 3 gün geçti. Ali perişan halde. Ayşe de aynı şekilde.
Görkem:Eylül gelsene bi
Eylül:Noldu?
Görkem:Ben daha fazla saklayamıycam. Onları böyle gördükçe-
Eylül:Biliyorum. Bende aynı durumdayım. Ama korkuyorum. Ya fazla tepki verirlerse.
Görkem:Bende korkuyorum. Ama onlara daha fazla bunu yapamayız. Sen bunu sakladıkça stres yapıyorsun. Bu bebek için kötü olabilir.
Eylül:Biraz daha bekliyelim. Bu süreç bir geçsin öyle söyleyelim. Toparlandıktan sonra öğrensinler.

Birlikte salona geri döndük.
Masal:Nasıl oldu ya bu? Nasıl? Kerem
Görkem:Masal yapma böyle sen böyle yaptıkça daha çok üzülüyorum sevgilim lütfen.
Sinan:Yanında üç kişi daha varmış. Onlara hiçbir şey olmamış.
Eylül;Nereden biliyorsun?
Sinan:Olsaydı bulunurlardı. Kereme yardım ederlerdi. Buraya gelirlerdi.
Görkem:Belki gelmişlerdir. Cenazeye yani. Bizim gözümüz hiçbir şey görmedş sonuçta.
Masal:Ayşe yurt dışına gidecekmiş
Eylül:Ne
Masal:Burada durmak ona iyi gelmeyecek gitmesi daha iyi.
Eylül:Doğru

5 gün önce okul çıkışı çok yağmur yağıyordu. Biz hiçbirimiz arabayla gelmediğimiz için Selim bizi eve bırakmayı teklif etmişti. Görkem ve Kerem de olduğu için arabaya bindik. Selim yine konuşmaya başlayıp Keremi sinirlendirimince tartışmaya başladılar. Issız bir yolda Selim ağaca çarptı. Biz hafif sıyrıklarla kurtulduk ama Kerem arabada sıkışmıştı. Onu kurtarmaya çalıştık ama olmadı ambulansı aradık. Onlar gelene kadar arabadan dumanlar çıkmaya başladı. Görkem ve Selim yavaş hareketlerle Keremi çıkarmaya çalışıyordu ama olmuyordu. Kerem zarar görebilirdi. Duman artmaya başlayınca Selimin zoruyla uzaklaştık oradan. Uzaktan izlemeye başladık. İtfaiye geldiğinde ateşler çıkmaya başlamıştı. Zor da olsa itfaiye söndürmüştü. Keremi arabadan çıkardıklarında ölmüştü. Onu o siyah torbaya koyduklarında dizimin bağları çözülmüş yere çökmüştüm.

Ali:Eylül... Eylül
Eylül:Hı? Ali. Noldu canım?
Ali:Bizimkiler gitti.
Eylül:Ne zaman?.
Ali:Şimdi
Eylül:Hı ben dalmışım.
Ali:Sen iyi misin?
Eylül:İyiyim ne kadar iyi olabilirsem. Sen nasılsın canım?
Ali:Aynı.
Eylül:Geçicek bir tanem geçicek
Ali:Hiç geçecek gibi gelmiyor Eylül. Ben en son onunla konuşmuşum telefonda

Flashback
Kerem:Efendim kardeşim
Eylül:Ali mi? Bu arabada olduğumuzu söyleme
Kerem:Hıhı getiriyorum ben evet. Görkem de yanımda zaten
Görkem:Naber lan eniştee
Kerem:Tamam tamam... Lan tamam işte getiriyorum Eylülü. Kapat lan kapat

Flashback son

Ali:Yine sinirini bozmuştum.
Eylül:Hatırlıyorum.
Ali:Eylül o kazada siz yoktunuz dimi
Eylül:Hayır yoktuk bizden sonra olmuş
Ali:Son anında nasıldı acaba?
Eylül:Huzurludur eminim.
Ali:İyidir dimi
Eylül:İyidir.
Ali:Onu orada bırakıp gidenleri bulucam. Kardeşime bunu yapanları rahat bırakmıycam.

Yutkundum. Gözümden bir damla yaş düştü. Ali beni asla affetmeyecek. Ayşe de... Hayatımın sonuna kadar bu yükle yaşayacağım. Hem de yalnız başıma.
Eylül:Aki yapma
Ali:Niye Eylül
Eylül:Korkuyorum. Sana bir şey olmasından korkuyorum.
Ali:Korkma. Ben çıkıyorum
Eylül:Nereye?
Ali:Kamera kayıtlarını bulmaya.
Eylül:Ali başına bela açıcaksın yapma
Ali:Kardeşim orada yatarken ben bekleyemem. Sonra bana çok kızar Eylül. İntikamımı neden almadın diye çok kızar bana. Ben ona nasıl hesap veririm.

Bir anda küçük bir çocuk gibi dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başladı. Bende yanına çöktüm. Sarıldım.
Eylül:Geçicek sevgilim. Bu acı da geçicek. Dayan lütfen dayan. Bırakma kendini
Ali:Geçecek gibi değil Eylül. Senin öldüğünü söylediklerinde hislerimi kaybetmiştim. Ama şimdi acıyı çok derin hissediyorum. Keşke Kerem de senin gibi çıkıp gelse.
Eylül:Yapma böyle
Ali:Gelir dimi? O da gelir onu da ailesi saklıyordur belki. Hem benim hayatımdaki ölen herkes çıkıp geliyor sonuçta. O da gelir. Di mi?
Eylül:Ali o gerçekten öldü.

Ağlaması daha şiddetlendi.
Ali:Eylül o bizim bebeğimizi görecekti. Göremiycek. Bizim bebeğimiz amcasını bilmeyecek Eylül
Eylül:Aşkım gel yukarı çıkalım sen biraz dinlen hadi.
Ali:Olmaz. Ben gidip bulucam onları.
Ayağa kalkıp evden çıkınca hemen telefona koştum.
Eylül:Aç şunu aç
Selim:Ne var
Eylüş:Ali
Selim:Öğrendi mi?
Eylül:Öğrenecek. Kamera kayıtlarına bakmaya gidiyor.
Selim:Hassiktir. Nasıl bırakırsın Eylül?
Eylül:Tutmaya çalıştım ama olmadı Selüm bir şey yap. Bu şekilde öğrenirse asla affetmez beni.
Selim:Tamam sen Görkeme haber ver oyalamaya çalışsın.

Kapattıktan sonra Görkeme haber verip bekledim. Sadece beklemekle yetinebildim başka hiçbir şey yapamadım.

3 saat geçmişti hala kimseden haber yoktu. Dayanamadım Aliyi aradım
Eylül:Aşkım
Ali:Geliyorum konuşucaz seninle...

Biraz gizemli bir bölüm geldi. Ayşe ve Kerem'e sahne yazamadığım için Keremi öldürdüm Ayşeyi gönderdim onların yerine Sinan ve Işık geliyor grubumuza. Aşk101 izleyince SinIş aşkım geldi. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar.