MASAL
Görkemle eve yürüdük. Görkem anahtarla kapıyı açtığında karşımda babamı gördüm.
Barış:O kadar arkadaşın varken bunun evinde mi kalıyorsun?
Masal:Baba lütfen
Barış:Yürü eve gidiyoruz
Görkem:Masal hiçbir yere gitmiyor
Barış:Gelmezsen seni evlatlıktan reddederim.
Masal:Ne!
"Gör-kem"
Görkem:Baba!
Görkem koşarak içeri girince bende peşinden gittim. İsmail amca yerde yüzü kan içinde yatarken başında da şık giyimli 5 tane adam dikiliyordu.
Masal:İsmail amca!
Yanına gidecekken adamlardan birisi beni tutup yavaşça koltuğa oturttu.
X:Güzelim sakin ol ama
Görkem:Kime güzelim diyorsun lan sen
X:Müstakbel eşime. Ben Furkan
Masal:Benim seninle evlenmeyeceğimi biliyorsun.
Furkan:Birazdan da diyebilecek misin bakalım. Başlayın.
Kalan 4 tane adam Görkeme doğru yürümeye başladı. Görkem iki tanesine yumruk atsa bile gücü yetöediği için adamlar onu dövmeye başladı. Yerde tekmelediler sevgilimi. Yapabildiğim tek şey ağlamaktı. Furkan durmalarını sötleyince durdular. Görkemin yüzü kan içindeydi.
Görkem:Bu kadar mı? Ben zevk almaya başlamıştım.
Diyip o sevdiğim gülüşünü atınca adamlardan biri karnona tekme attı. Vurmasıyla birlikte Görkemin ağzından kan geldi.
Furkan:Hala evlenmek istemiyorsan sevgilin 5 dakika daha dayak yerse ölmüş olur.
Görkem:Masal hayır
Furkan:Kendin karar ver
Adamlarından biri tam Görkeme tekrar vuracakken konuştum
Masal:Dur! Tamam. Gelicem seninle
Görkemin gülen yüzü düşmüştü.
Görkem:Masal hayır!
Furkan:Gidin arabayı hazırlayın
Adamlatı Görkemi bırakıp çıktı.
Görkem:Masal hayır yapma bunu!
Yerinden kalkacak hali yoktu. Yattığı yerden bana bunları söylüyordu.
Görkem:Sevgilim bunu bize yapma bunu kendine yapma canım. Ya varsın öldürsünler beni umrumda değil ama sen bu şerefsizle gitme aşkım.
Masal:Sana bir şey olmasına dayanamam. Özür dilerim.
X:Araba hazır.
Furkan:Gel nişanlım.GÖRKEM
Furkan denen herif Masalın elinden tutup evden çıktı. Son gücümle ayağa kalktım. Peşlerinden koştum. Çıktığımda arabayı çalıştırmışlardı bile. Araba giderken peşinden koştum ama yetişemedim. En sonunda dayanamadım yere düştüm.
Görkem:MASAAAAL!EYLÜL
Telefonumun sesiyle uyandım. Görkem arıyordu. Ama gelen ses ona ait değildi.
Z:Pardon arkadaşınızı yolda baygın bulduk son aramalarda siz vardınız.
Eylül:Ne neredesiniz şuan?
Z:Hastaneye götürüyoruz
Eylül:Hemen geliyorum.Kalkıp üstümü değiştirdim. Aşağı indim. Şoförü çağırıp hastaneye götürmesini söyledim. Yolda Ayşeyi Aliyi Keremi ve Masalı aradım. Ama Masal açmadı. Hastaneye geldiğimde koşarak içeri girdim. Görkemin odasını öğrenip yanına gittim. İçeri girdiğimde yüzünün yara içinde olduğunu gördüm.
Eylül:Görkem
Görkem:Eylül. Masal...
Eylül:Npldu Masala?
Görkem:Gitti
Eylül:Ne demek gitti? Nereye gitti?
Görkem:Evlenecek, o adamla evlencek
Eylül:Nasıl ya?
Görkem tam konuşacakken içeri Ali ve Kerem girdi.
Ali:Görkem
Kerem:Nasılsın nasıl oldu bu?
Görkem:Anlatıcam Ayşe de gelsin
Eylül:Ali ben size ayşeyi de alın demedim mi?
Ali:Ayşe gelmiyceğini söyledi.
Görkem:Kendisi bilir. Eve gittik kapıyı babası açtı. İçerden babamın sesi gelince içeri girdik. Babamı dövmüşlerdi. Sonra 3 kişü bana saldırdı.Furkan denen adam Masalı tehdit etti. Masal da beni öldürmesin diye onunla gitti. Nenim Masalı kurtarmam gerek
Ali:Ya sakin ol. Ne haldesin görmüyor musun?
Görkem:Umrumda değil.
Ali:Sen burada duruyorsun biz de Keremle adresi buluyoruz2 Gün Sonra
Ali ile Kerem Masalı bulamamıştı. Bizim evde otururken kapı çaldı. Kapıda Barış amca vardı. Üstünde takım elbiseyle gülerek içeri girdi.
Barış:Yazık nasıl çaresiz oturuyor
Görkem:Masal nerede? Söyle Masla nerede?
Barış:Bugün düğünü var
Görkem Barış amcayı yakasından tuttuğu gibi duvara yapıştırdı.
Görkem:Söyle yoksa gebertirim seni.
Eylül:Barış amca lütfen söyle. Hiçbir baba kızının sevmediği birisiyle evlenmesini istemez.
Barış:İzmitteler.
Görkem:Hadi çabuk gidelim
Şoföre seslendim hemen arabaya binip gittik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk-BİTTİ
FanfictionEylüle 10 yıl önce ki çocuğun verdiği kolye onunla buluşmasını sağlayacak mı?