Kapı sertçe çalınmaya başlayın hemen açtım. Karşımda bana bakan Aliyi gördüm.
Eylül:Ali?
Ali:Kimsin sen?
Eylül:Ali be-
Ali:Sevdiğim kız mı? Yoksa kardeşim dediğim adamı orada bırakıp kaçan kız mı?
Eylül:Ali dinle lütfen
Ali:Anlat!
Eylül:Bak biz çok uğraştık Kerem'i çıkarmak için ama sıkışmıştı. Selim giderken Görkemi de çekiştirdi ben gitmek istemedim. Ama arabadan dumanlar çıkmaya başlamıştı. Yine de uğraştım çıkaramadım. Eğer orada kalsaydım araba patlayabilirdi. Belki o zaman sadece Kerem değil bende, biz de ölebilirdik.
Ali:Eylül ben çok kötüyüm. Sana kızamam sen yapman gerekeni yaptın. Sonuçta karnında bizim bebeğimiz de var.
Eylüş:Emin ol o olmasaydı asla oradan gitmezdim. İleride bekledik kurtarılmasını ama kurtarılamayınca ne yapacağımı bilemedim dizlerimin bağı çözüldü.
Ali:Anladım ben. Sana kızmıyorum. Ama Ayşeye bir şey söylemeyelim. O bu kadar anlayışlı davranmaz.
Eylül:Seni çok seviyorum
Ali:Bende seni güzelim2 AY SONRA
Bugün sonunda bebeğimizin cinseyitini öğrenicez.
Eylül:Ali bak kızsa Alin koyucaz tamam mı?
Ali:Tamam aşkım kaç aydır aynı şeyi söylüyorsun
Eylül:Seni çok darlıyorum dimi ben? Ben seni çok sıkıyorum yoruluyorsun dimi? Ben çok kötü nir eşim.Ağlamaya başlayınca Ali gelip bana sarıldı.
Ali:Şş olur muhiç öyle şey sen mükemmel bir eşsin. Harika bir anne olacaksın.
Eylül:Sahi mi?
Ali:Sahi. Hadi bak bizim sıramız geldi.Birlikte odaya girdik sedyeye uzandım. Doktorda ultrasondan bebeği incelemeye başladı.
Doktor:Eveet cinsiyeti belli.
Ali:Ney ney?
Doktor:Tebrikler bir kızınız olacak
Eylül:Kızımız mı?
Ali:Alin
Eylül:AlinElele evimize girdik. Ağzımız kulaklarımıza varmıştı. Masalla Görkem bizi evde bekliyordu.
Masal:Neymiş neymiş?
Ali:O zaman ne diyoruz?
EyAl:Alin Göktürk geliyor!
Görkem:Kız mı?
Eylül:Evet!
Masal:Ay inanmıyorum.Hemen kalkıp bana sarıldı. Görkem de Aliye sarıldı.
Görkem:O zaman bir müjde de bizden
Ali:Ne müjdesi
Masal:Haftaya düğünümüz vaar
Eylül:Ne?! Bu şimdi mi söylenir masal? Daha elbise bakıcaz evi ayarlıycaz mekanı ayarlıycaz ohooo
Masal:Sakin sakin. Ev zaten tutuldu biliyorsunuz eşyaları da seçmiştik. Onlar eve gelecek zaten annemler de yardım eder yerleşmeye.
Eylül:Benim annemde yardım eder. Ben çok edemem de
Masal:Sen hiç yardım etmeyeceksin. En fazla yardımın şunu şuraya koyun demek olur. Sen hep oturacaksın.
Eylül:Tamam tamam1 Hafta sonra
Her şey tamamdı. Bütün hazırlıklar bitmişti bugün düpün vardı. Ali beni rahat bırakmıyordu.
Ali:Aşkım oturur musun? Zaten giydin topukluyu.
Eylül:Ayh Ali yeter Allah aşkına rahat bırak beni. Sen gidip Görkeme baksana ya.Ali Görkemin yanına gidince bende Masalın yanına gittim. Peri kızı gibi olmuştu.
Masal'ın gelinliği
Eylülün elbisesi.
Masal:Eylül ben çok heyecanlıyım.
Eylül:Tahmin edebiliyorum. Ama herşey çok güzel olucak sakın gerilme tamam mı? Çok güzel olmuşsun.
Masal:Sende çok güzelsin.
Eylül:Görkem bir kez daha aşık olacak görürsğn.
Masal:Çok gerginim.
Eylül:Gerilme bak dışarıda herkes sizi bekliyor. Salon çok güzel her şey istediğin gibi.Kapı çalınca gidip kapıyı açtım. Görkemi görünce odadan çıktım. Ali de kapıdaydı. Alinin koluna girip salona geçtim. Bizden sonra da Masalla Görkem geldi.
Gerçekten öok güzel bir düğünle evkendiler. İkisi de çok mutluydu. Biz de aynı şekilde. Onları evlerine gönderdikten sonra bizde eve geçtik. Çok yorulmuştum. Üstümü değiştirip makyajımı çıkardıktan sonra hemen uykuya daldım.
7 ay sonra
Alin'in doğmasına çok az kalmıştı. Karnım çok şiştiği için okula gidemiyordum. Bırak okula gitmeyi yerimden bile kalkamıyorum. Bazen sancılarım oluyordu. Bu gece hiç uyuyamadım. Sancılarım vardı ama Aliyi endişelendirmek istemedim. Derin derin nefes alıp vermeye çalışırken daha şiddetli bir sançı girince çığlık attım. Ali hemen uyandı.
Eylül:A-Ali geliyor geliyor Ali!
Ali:Ne! Tamam dur. Çanta! Çanta nerede?
Eylül:Ali bırak çantayı hastaneye götür beni.Ali ne yapacapını şaşırmış şekilde etrafında dönerken sonunda beni arabaya bindirmeyi aklına getirdi. Arabaya binip hastaneye gidince beni hemen doğuma aldılar. Birkaç saatin içinde kızım doğmuştu. Gözlerimi açtığımda yanımda Aliyi gördüm.
Ali:Aşkım
Eylül:Ali
Ali:İyi misin?
Eylül:Evet, çok iyiyim. Kızımız nerede? Onu görmek istiyorum.
Ali:Getirecekler birazdan.O sırada içeriye kucağında kızımla gelen hemşireyi gördüm. Hemen doğruldum hemşireden nazikçe kızımı kucağıma aldım. Gözyaşlarımı tutamadım. Kokusunu içime çektim. Elini tuttum. Çok huzurluydum. Ali de baş ucuma gelip izlemeye başladı. O da ağlıyordu. Biz artık tamamlanmıştık. Aile olmuştuk... Hoşgeldin Alin Göktürk...
Hikaye yazacak vakit bulamıyorum. Bu sene 11.sınıfa geçtim o da yetmez gibi online derslerden bir şey anlamadığım için gün içinde ders çalışmam gerekiyor hem de sayısal öğrencisiyim. O yüzden bu hikayeyi de final yapmak durumunda kaldım yeni hikayelere kadar görüşürüz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk-BİTTİ
FanfictionEylüle 10 yıl önce ki çocuğun verdiği kolye onunla buluşmasını sağlayacak mı?