Part-Time Girlfriend

Part Sixteen

Dedicated to ceilenid

Thank you for the support! Lablab💜

-Riju

ASHER DEILLAN

Flashback

"Hey beautiful." I greeted, I kissed her on her cheek, napangiti naman sya.

"Hi baby." naupo na sya sa bench. "M-May sasabihin sana ako."

"Ano yon?"

"Uhm, my Mom—" natigilan sya at naglook down. I held her chin up.

"What is it?"

Ngumiti sya yumakap sa braso ko. "Walaaa~ Gusto ko sana kumain sa labas! My treat!"

"Haha, nah. I'll pay. San mo gusto kumain?"

"McDonald's!" Masayang aniya, sumakay kami sa kotse ko. We ate at gumala kami. Masaya ako tuwing kasama sya. Mas naging enjoy ang bakasyon ko dito sa probinsya.

Hinatid ko sya sa bahay nila. To my surprise, mansion din pala ang tirahan nya, way more bigger than my Grandma's.

"Bye, baby! I love you!" sabi nya, she kissed me tsaka bumaba ng kotse ko.

It's already 8pm, nakita kong nasa labas ng gate ang Mommy nya ata. Nag-alala ako na baka mapagalitan sya dahil kaninang 4 pa dapat sya nakauwi, tinakasan lang namin yung driver nya.

Umuwi na ako sa bahay ni Lola, then the next day, I waited for her at the park. Pero isang oras na ang lumipas ay hindi ko sya nakita.

Maybe she went home early? Early dismiss? Pero magte-text yon sakin kung nakauwi na sya. I sighed and decided to go home.

Nagsend ako ng message kay Leri.

Leri

Baby?

Baby.

Leri, I waited for you. But I didn't see you.

Pumasok ka ba sa school?

Are you okay? Are you sick?

Baby, I'm worried.

Tawag ako?

I dialed her number pero nakailan na akong try, she didn't answer.

Natulog nalang ako, thinking na lowbat lang sya or may sakit. Kinabukasan ay naghintay ako ulit sa kanya, wala ulit. Wala din ang driver nya. Anong nangyayari?

I sent her so many messages pero ni isang reply, wala. Kahit call, hindi nya rin sinasagot.

Dumaan ang isang linggo na walang kaming communication, at hindi ko din sya nakikita. Sobrang bigat ng dibdib ko, I fcking miss her. Her smile, her voice, her kisses—HER. I miss Leri.

Ilang linggo nalang ay babalik na ako sa Manila dahil tapos na ang bakasyon ko. And I haven't seen her for a week.

I don't know what to feel. Sobrang nag-aalala na ako sa kanya. Samin.

"Apo, araw araw kang pumupunta sa school para hintayin sya, pero mukhang hindi na sya pumapasok. Why don't you go to her house? Baka may inaasikaso lang." sabi ni Lola. I forced a smile at saka lumabas, I rode my car and drive to her place. Nagdoorbell ako pero walang lumalabas.

"Ikaw ba si Asher Deillan?" tanong ng gwardiya.

"Y-Yes."

"Umalis nalang ho kayo, sir. Wala pong..tao dito." sabi nya. I can tell he's lying. Pero ayokong pilitin.

"O-Okay, thankyou." sabi ko nalang. Sumakay na ako sa kotse at nag drive papuntang parke. I sat on the bench at nag-isip isip.

I want to see her. My Lily.

Tumulo ang mga luha ko. What the hell is happening? Bakit bigla nalang syang nawala?

Lily..I miss you,  please come back.

Then, weeks passed. Today is the day. I need to go back.

"Deillan." sambit ni Lola. I can tell she's worried about me. "Don't worry, if I see her, sasabihin kong hinanap mo siya."

I nodded as response at saka inayos ang damit ko. I forced a smile, "Thank you Lola. I'll go now, take care. I love you." I said and kissed her on her cheek. Lumabas na ako at pinasok ang mga bag ko sa kotse. Pero bago ako umalis ay tumigil muna ako sa park.

Leri, I won't forget. I will wait for you.

Humigpit ang hawak ko sa bench.

I don't want to go..

I want to stay and wait for her..

I bit my lip and tried my best to stop my tears.

Tumakbo na ako pabalik sa kotse ko at saka nagdrive paalis.

Lily Emeri, no matter what happens, I love you. I always will.

End of Flashback