Fake Relationship Project

Chapter 17: " Danger "

Yuhan's POV

I try to contact the number but its was being block...

Anong meron sa basement? Sa pagkakaalam ko bawal na bawal pumunta duon lalo na ang mga estudyante.

Agad kong binuksan ang pintuan ng classroom at tinapon duon ang bag ko.

Feeling ko si Izia yung tinutukoy nung tumawag... Damn  this!!

I immediately go downstairs...

Wala akong pake kung may mabangga ako... Dahil walang magagawa yan sa kabang nararamdaman ko!!

"what the hell!!' nasabi ko nalang ng makita kong sarado yung basement.

Nakalock iyon kaya imposibleng may makapasok dito.

Sinubukan kong sumigaw..

"Hello!!! MAY TAO BA DYAN??!" sigaw kong tanong pero walang sumagot.

Siguro binibiro lang ako nung tumawag. Kinuha ko yung phone ko and I contact her phone..

*RING**RING*****

I hear something inside.. It's Izia's ringtone ! Damnnnnnn!!!

Nasabi ko... Nakaramdam ako ng kaba,takot at pagaalala. Nasa loob yung taong isa sa mga gusto kong protektahan.

Pilit kong binabangga yung pintuan pero wala akong nagawa.

"What are you doing here?" someone ask behind me.

I look at him... It's Kenneth Monteverde.

"Izia was there!" sabi ko habang nakaturo sa pintuan.

Kitang kita ko ang pagbabago ng reaksyon nya.

"WTF!!" mura nya ng marinig yung sinabi ko. Agad nyang sinubukang buksan yung pinto ng basement pero pati rin sya hindi nya rin kinaya.

Kaya agad kong syang tinutulangan.

Pilit naming binubuksan pero ayaw talaga.

"Stay here! I will find some way to open this! I be back.." sabi ni Kenneth at umalis.

Tumingin ako sa pintuan. Ayokong tumunganga lalo na at nasa loob si Izia.

I need to find something hindi yung si Kenneth lang yung naghahanap ng ways para mabuksan yung pinto.

Tumingin ako sa itaas at may nakit akong bintana na bukas. Kasyang kasya ako dyan.

I find some stair or cnything that help me to reach the window.

I look around and I saw a chair. I smile.

Kinuha ko yung upuan at tamayo duon para maabot ko yung bintana. Then thank God nakapasok ako..

Agad kong hinanap si Izia sa basement kahit napaka dilim.

I use my phone to give some light.

"IZIAAAAA WHERE ARE YOU!!!" I shout but no one answer me.

At some point may nakita akong dugo sa sahig.

Sh*t kaninong dugo ito... Nagsimula na akong kabahan at mataranta.

A little close to it nakita ko si Izia na nakaupo sa isang upuan at walang malay.

Nanghina ako... Agad ko syang nilapitan at kinalagan.

I tap her face to wake up her but still she's unconscious.

Ang daming dugo. Hindi ko namalayan umiiyak na ako. Ayokong maulit yung dati!!! Minsan ka ng nawala sa akin at ayokong mangyari ulit iyon.