The Switched

Chapter 18

TS - Answer

Danae's POV

"Oh!" He said as he reached out the ice cream to me.

Napangiti naman ako nang malaki at agad kinain ito.

"Bayaran mo yan, ah," aniya at saka naupo sa tabi ko.

Napasimangot naman ako. "Ayaw ko na pala." Sabay abot sa kanya no'ng ice cream cone.

Natawa naman siya sa naging reaksyon ko. "Business is still business. Ikaw rin, pera mo ginamit kong pangbayad diyan."

Sandali naman akong napaisip. Oo nga pala, pera ko rin pala ginamit ko riyan na siyang pinagtrabauhan niya. But it wouldn't damage my savings kung mababawasan ito ng 30 pesos.

"Hay, hindi na sige. Libre ko na sa sarili ko 'yan," I said and continued to eat.

"Why did you went all the way here, anyway?" He asked.

Nandito kami ngayon nakaupo sa isang bench hindi kalayuan sa ice cream store. Halos katatapos lamang din ng shift niya at ako naman ay nagpabili sa kanya ng ice cream dahil need na need ko ang comfort food. Because until now, I'm still bothered about what Lucille wanted to happened between Marion and her. Kaya nga wala pang ilang minuto, wala na 'yong ice cream sa kamay ko.

"A-Ano.. k-kasi.."

"You missed me that much?" He chuckled.

Napalunok naman ako. Ang hangin lang, ah. Hagipit ng bagyong Marion ba ang peg? Pero totoo naman 'yong sinabi niya, but only a little. Kasing liit ng tsansang maging kayo ng crush mo.

"Kung sakaling balikan ka ng isang taong nanakit sa 'yo, babalikan mo pa ba siya?" I tried my best to take this conversation lightly.

Hindi ko rin siya nagawang tignan at nakapako lamang ang tingin ko sa aking harapan. Pero kahit na gano'n, ramdam ko ang panlalamig ng awra ni Marion.

"Is it Lucille?" Mahinahon niyang sinabi pero may halong pag-inis dito.

Marahan na lamang akong tumango.

Narinig ko naman ang malalim na pagbuntong hininga niya. "Why'd you asked?"

Napakagat naman ako sa labi ko. "Nakipagkita kasi siya sa akin. Nabanggit niya ang tungkol sa pakikipagbalikan sa 'yo." Pahina nang pahina ang boses ko.

"P-Pero wala pa akong sinabi na sagot sa kanya. Ang sinabi ko lang ay pag-iisipan ko muna ang kanyang sinabi, dahil ayaw ko naman na pangunahan ka sa magiging desisyon mo." Kahit alam ko naman na ang sagot.

He went silent for a bit that made me glance at him. Nakatingin lamang siya ngayon sa kanyang harap na para bang may iniisip. Napatikom naman ako ng bibig at nakaramdam ng pagbabadyang mga luha.

"Thank you, Danae," aniya at lumingon sa akin kaya agad kong binalik ang aking tingin sa harap.

For what, Marion? Dahil hindi ako nakagawa o nakasabi ng hindi maganda para hindi kayo magkabalikan?

Napangiti na lamang ako nang mapait.

"But please, tell her that I'm not getting back with her," aniya na ikinagulat ko.

"B-Bakit?" Bakas pa rin ang gulat sa aking boses.

I thought.. I thought he wanted to get back with her. Isn't that why he was so affected by her presence? Munting pagbanggit ko sa pangalan niya noon, nag-iiba ang ekpresyon ng kanyang mukha. Tapos ngayon, sasabihin niyang hindi siya makikipagbalikan?

He shrugged his shoulders off. "Way back, I already made up my mind. I just can't think about getting back with the person, who not only wrecked me, but also managed to brought Marquis in her own messed." Napailing-iling na lamang siya. "Don't get me wrong, Danae. I'm not bitter nor affected by her. Maybe at first, because she had the nerve to showed up after everything." He sighed.