The Bachelor's Unwanted Wife

18

MIKAELLA

"May sakit ako!" putol ko sa sinasabi ni Seth.

Tiningnan niya ako ng ilang segundo bago nagsalita.

"What do you mean?" naguguluhang tanong niya.

Huminga ako ng malalim at tiningnan sya ng diretso sa mata.

"May Leukemia ako." sagot ko.

Tila parang estatwa si Seth sa kinauupuan niya ngayon. Alam kong naguguluhan sya sa sitwasyon ko.

"L-Leukemia? Pinagloloko mo ba ako, Ella?" may kaba sa tono na kanyang pananalita.

Si Seth lamang ang nandito sa akin ngayon, kaya tama lang naman siguro na sya ang pwede kong masabihan sa kondisyon kong to.

"Nagsasabi ako ng totoo." sagot ko.

Hindi sya nakapagsalita.

Huminga ako ulit ng malalim at hinawakan ang kamay nya na nakapatong sa mesa. Nanlalamig ito.

"Seth, patawad kung hindi ko agad nasabi sa'yo. Ayoko ring maniwala, pero kasi ito na yon e, nandito na to." paliwanag ko. Hindi na rin kinaya ng mga luha ko at kusang tumulo na ang mga ito. "Yung doktor mismo yong nagsabi tungkol sa kondisyon ko. Binigyan nya ako ng panahon na makapag-isip kung tutuloy ba ako sa treatment. Seth, please huwag mong isabi ito kahit kanino. Ikaw lang ang nakakaalam nito." dagdag ko.

Maliban kay Seth ay wala na akong gustong makaalam sa kondisyon ko. Ayokong kaawaan nila ako lalong lalo na si Stanley.

"Nasisiraan ka na ba ng ulo, Ella? Hindi biro ang ganyang sakit. Sana sinabi mo na sa akin, una pa lang, nong nandon pa tayo sa hospital. Kailangan mong mag undergo ng treatment habang maaga pa." nag-aalalang sabi ni Seth.

"Pero Seth, ayokong malaman ito ni Stanley. Ayokong maging pabigat lalo sa kanya."

"At iyan pa talaga ang iniisip mo ngayon kaysa sa kondisyon mong iyan. Ella naman, kahit ngayon lang isipin mo naman yong sarili mo, hindi puro pagmamahal mo kay Stanley ang iniisip mo. Unahin mo naman yong sarili mo."

May punto naman si Seth sa sinabi niya. Sa sitwasyon kong ito ngayon, dapat kalagayan ko ang iniisip ko, pero iniisip ko pa rin si Stanley.

"Ayoko lang talagang mawala sa akin si Stanley." napayuko nalang ako.

"Kung ayaw mo siyang mawala sayo, edi magpagaling ka alang-alang sa sarili mo."

"Pero kasi Seth, wala akong sapat na pera para magpagamot." dahilan ko.

Ni piso ay hindi ako humihingi ng pera kay Stanley. Hindi rin naman ako gumagasta ng pera ko na inipon ko. Hindi rin iyon sapat sa pagpapagamot ko.

"I'll do it." hinigpitan ni Seth ang kapit sa kamay ko. "I'll be the one to pay all your treatment. Just promise me na magpagaling ka."

"Seth..."

"No more buts, Ella. Tumutulong lang ako. All you have to do is take care of yourself."

Tumango ako bilang sagot sa sinabi niya.

Habang-buhay kong pasasalamatan si Seth sa mga itinulong nya sa akin.

"Can I join your date?"

Stanley?

Napatayo ako.

Hindi ko akalaing nandito si Stanley. Kumakabog ng matindi ang dibdib ko.

"Stanley..."

Hindi nya ako pinansin kun'di ay umupo sya sa bakanteng upuan.

Umupo na rin ako at tumahimik. Naksalubong ang mga mata namin ni Seth. Bakas sa mga mata nya ang pagkagulat rin pero hindi ito natatakot.