Eve girdiğim gibi ona mesaj atmak için uygulamaya girdim.
•:Evdeyim
(20.12)
•Güzel Şansım: İyi tamam
(20.13)
Ne yani bu kadar mı? Bu onun karakteri,onu tanıyan herkes bana "Seni üzer bence." dememiş miydi zaten? Şaşırıp,alınmak yok ne kadar zor olsa da alışmalıyım."diye kendime her gün bin defa tekrarlıyordum ama arada bir verdiği böyle cevaplar canımı fazlasıyla sıkıyordu.
Mektup!
Okumuşmudur?
Tekrar bir umutla parmaklarım klavye tuşlarına gittiği sırada mesaj geldi.
•Güzel Şansım: Mektubunu şimdi okudum fazla mesaj yazmayı sevmiyorum yarın akşam bu saatlerde Sunshine'e gel detaylı konuşuruz.
(20.29)
Heyecandan bayılmamak için kendimi zor tutuyordum! Bir an önce uyuyup uyanmak istiyordum.
Detaylı konuşacağı şeyler beni üzecek şeyler değildir.Umarım.
•: Tamam gelirim
(20.30)
İki gündür geceleri uyuyamamanın verdiği yorgunlukla yatağıma uzandım.Düşüncelerim yüzünden gözüme uyku girmiyordu ama bu gece düşünmeden bir an önce yarın akşam güzel şeyler olmasını dileyerek gözlerimi yumdum.
