A Significant Decision

Chapter 7

Shemaaayyy!

“U-uhm ano, a-ah k-kase ano-----” hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil nakita ko si Khate papunta sa direksyon namin. Lumingon si Dev at ibinaling muli ang atensyon sakin. Humakbang sya papalayo sabay ng pag dating ni Khate sa harapan ko. “Look what we have here” sarkastikong pasabi nya. Akmang aalis na ako ay tinawag ni Khate ang pangalan ko. “Kristine, where are you going? Ang weak mo naman pala, bitch” nanlaki ang mga mata ko and my jaw dropped. Did she just called me bitch?!

Unti-unti ko silang nilingon at pinakita ang galit kong mukha. “Are you mad because I called you 'bitch'?” she asked. “No, I'm not mad you called me 'bitch'. I'm sad because you lacked the creativity  to call me everything else, you knuckle dragging, imbred swamp twat.” Sabi ko sabay talikod sa dalawa.

Dali-dali akong umalis don at pumunta sa sasakyan ni Nexus. Nang maka pasok sa loob ay naka hinga ako ng maayos. Ilang minuto ang lumipas ay wala parin sina Dev at Khate. What? Nag away ba sila? Buti nga! Haha! Mabuti pang uminon nalang ng juice hmp!

Nang maka balik ang dalawa, I saw the blank expression in Khate's eyes. Nag away nga siguro sila…

Maya-maya pa ay napag desisyonan ng umalis.  Tumitingin-tingin ako sa mga sasakyan sa labas. Buildings everywhere! Usok ng sasakyan! Pollution! I hate this, but I have no choice.

Sinaksak ko ang aking earphones sa cellphone at shinuffle ang playlist. I'm really a fan of Avril Lavigne, Ed Sheeran, Taylor Swift and I also love old songs. Meaningful lyrics is a plus. Unang tumunog yung  'Happier'//Ed Sheeran. Ohhh! I love this song!

(Walking down 29th and Park, I saw you in another's arms~)

Ouch naman! Isang line palang saklap agad!

(Only a month weve been apart you look happier~)

Wow naka move on agad si Ate? Eh ako nga I took 3 years to move on ah? Unfair naman non.

(Ain't nobody hurt you like I hurt you, but ain't nobody love you like I do~)

Sad naman!! Parang ang saklap!

(But if he breaks your heart like lovers do, Just know that I'll be waiting here for you~)

This is nakaka iyak! Ano bayan Ed! Parang anrupok ng last line ha! Hihintayin paden kita baby. Ganon?

Sumunod yung Wish you were here//Avril Lavigne. Eto pa! Broken den to. Haha! Nako talaga parang malas playlist ko ah.

(I can be tough, I can be strong. But with you it's not like that along~)
(There's a girl that--)
Biglang naputol yung kanta? Whaaat? I checked my phone, wait ano bayan! Na pause? Hindi na ma play yung song! Unfair naman non! Maka next nga! Nang pinindot ko ang 'Next Botton' ay di kona chineck yung song. Not to brag, di pang jejemon music taste ko, so should not worry.

(I know your eyes in the morning sun, I feel you touch me in the pouring rain~)

Namilog ang mata ko ng ma realize what was the song! That was our theme song!

Flashback…

“Love! Ano favorite song mo?” tanong ko habang nginunguya yung fries na binili nya saken. “Hmm, kahit ano” sabi nya sabay kibit balikat. “May kanta bang ganon? Kahit ano yow, break it down yow” Sabi ko habang nag ra-rock and roll sign. Napakamot na lamang ang gwapo kong boyfriend. “Mag ka-college na tayo next schoold year pilosopo ka parin” Sabi nya sabay face palm. Bigla ng mag edi-waw-nagtatanong-lg -naman-ng-favorite-song-mo-eh look. Weird right? “Okay fine love! Hmm, yung How deep is your love” sabi nya sabay pulupot ng bewang ko.

“Let it be our theme song okay?” sabay halik nya sa aking noo. Fudge! Nakaka inis ka talaga Deveraux Aaron Majeda! Grr, naiinis ako. Kaso nakikilig at the same time. Haha.

End of flashback…

Nang nakapikit ang mata ay nakatulog na ako, at nagising nalang sa nakaka bwiset na sigaw ng bestfriend ko.

“Wohooooo! Tagaytay here we gooo!” Sigaw nya na kakabingi. Nabigla ako ng huminto yung sasakyan namin. “Were here!” Ani Nexus. Lumabas ako ng sasakyan at—Wow! Just wow! Nag stop kami sa di kalayuang makikita ang view ng Taal Volcano and Lake! So this is Tagaytay huh?  Let it be..