Hearthbeats [Completed]

Chapter 3

Nang ma imulat ko ang aking mga mata ay hindi ko alam kung bakit nasa isang madilim na lugar ako. Hindi ko na ma kontrol ang panginginig ng boung katawan ko dahil ang ayaw ko sa lahat ay ang madidilim na lugar.

"Ma-y tao ba? A-nong balak niyong gawin sakin" nanginig ang boese kong sabi.

Nagulat na lang ako nang bumukas ang mga ilaw. Nasa isang room pala ako at may isang lalaking nakatalikod sa akin.

"S-ino ka?" kabado kong tanong sa lalaking nakatalikod sa 'kin ngayon.

May ideya na ako kung sino siya dahil na recognize ko yung damit na sout niya pero please naman sana hindi siya. Nang humarap siya ay hindi ko mapigilan ang matakot sa kanya.

"Hunter" sambit ko sa pangalan niya.

"I thought you're not scared to me? Bakit parang kinakabahan ka?" naka smirk niyang sabi sa akin.

"Si-nong may sabing n-atatakot ako" sabi ko.

"Then why are you stuttering?" palapit ng palapit siya sa 'kin at ako naman ay paatras ng paatraas hanggang sa na corner niya na ako.

"May ideya ka na naman siguro kung bakit kita dinala dito diba?"

"Oo, tungkol ito sa ginawa ko sa cellphone mo diba? Quits na naman tayo ha. Binasag mo rin naman ang cellphone ko. At pwede ba may klase pa ako kung para sayo hindi mo pinapahalagahan ang pag aaral mo pwes sa akin-"

Hindi niya na ako pina tapos nang bigla niya akong tinaponan ng maraming pera. Putek! Ansama talaga nitong lalaking to.

Blessings na tinatapon pa. Gustohin ko mang sapakin siya ay wala akong magawa.

"Is that enough?, I've searched the amount of that phone and I guess sumobra pa nga yan" mayabang na sabi niya. "So just keep the change kasi baka kailanganan mo yan." insultong sabi niya sa 'kin.

Tsssk! Kung maka insulto akala mo kung sino. Kaso yung pino problema ko talaga ngayon kung magkano ang presyo ng cellphone niya. Waaah sana naman hindi mahal.

"Pwede ba hindi mo ba alam ang GMRC? Pwede mo naman sigurong ibigay sa akin ang pera ng maayos ha. Bakit kailangan mo pang itapon sa mukha ko? Hindi mo naman kailangang ipamukha sa akin kung gaano ako kahirap. Alam ko na yon!" saad ko sa kanya.

"Stop that bullsht! Just pay my damn phone!" sigaw niya sa 'kin.

"Edi babayaran! Magkano ba yung cellphone mo?" tanong ko sa kanya. Waaah please naman sana mura lang.

Pleaseeee---

"It's just cost 95,000, hindi naman masyadong mahal, right?" naka smirk niyang sabi sa akin.

Sheems! Hindi na ako magtataka kong bakit maraming nagkakagusto sa kanya. Aaminin ko na, gwapo nga siya pero sobrang pangit naman ng ugali niya. Duh! Never mind na lang .

I prefer boys who knows how to respect girls. Char... napa english tuloy si aketch.

Pero tekaaaa, ano daw sabi niya?

CELLPHONE LANG TAPOS 95,000 NA? PUCHA! SAAN KO MAKUKUHA ANG GANOONG KALAKING PERA? ANONG GAGAWIN KO?

"I'll need it tommorrow. Kapag hindi mo nabayaran ay pwede kitang paalisin dito sa Treyton at pwede rin kitang ipa kulong" aniya.

Napa irap ako sa sinabi niya.

"Ano papatalsikin mo ako dito? Nagbibiro ka ba?" ani ko. "FYI lang, scholar ako dito at ang alam ko ay hindi daw basta basta pina paalis yung mga naka kuha ng scholarship" mataray ko siyang tinignan sa kanyang mukha.