Hearthbeats [Completed]

Chapter 42

"San ba kasi tayo pupunta?" tanong ko sa kanya. Kanina pa kasi kami palakad lakad dito sa hallway.

"Hoy" tawag ko ulit sa kanya kaso ang moko at hindi pa rin ako kinikibo.

"By" simpleng sabi ko pero dahil sa salitang iyon ay napa tigil siya.

He smirked "What?" aniya pa.

Napa irap ako dahil sa naging tanong niya pero pinagtawanan niya lang ako.

"Can you say it again?" malambing niyang paki usap sakin.  Kaagad naman akong umiling.

Ni hindi ko nga alam kung bakit ko pa sinabi yon. Nakaka ilang talaga eh. Paano ba naman kasi at baguhan pa ako sa mga ganitong tweetums tweetums na to. Masisisi niya ba ako na medyo di ako sanay sa mga ganito?

Aish, basta! Kahit anong gawin niya pa, hindi ko na uulitin iyo no. May kasabihan nga tayo na past is past never discuss--

"Please?"

"Yes, baby?" 

Amputek! Na ano na mani akong bibig at naka auto speak man uy. Ayan marupok ka kasi self. Dahil sa katangahan ko ay mas lalos siyang ngumisi.

"Fuck!" mura niya at umiwas ng tingin sakin. "You really knew how to make me blush, huh?"

"Baby?" ulit ko pa. Wala lang trip ko lang asarin siya. Minsan ko lang siyang makitang mag blush kaya lubos lubusin ko na to.

"Kahit gustong gusto kong marinig yan ng paulit ulit pero tangina lang at hindi ko pala kaya" nahihirapang sambit niya.

Ano daw? Anong ibig niyang sabihing hindi niya kaya? Sus, ang akala niya siguro ay hindi ako sweet na tao pero kumpyans at kapag ako bumanat, sure akong kilig na kilig tong mangangasong to.

Matignan nga...

Hinawakan ko ang mukha niya kahit nahihirapan akong abutin yon dahil sa height difference namin. Plano ko kasing mag titigan muna kami bago ko sabihin ito.

Nang maabot ko siya ay kita ko ang gulat at pag estatwa ng boung katawan niya.

"I love you" seryosong sabi ko habang naka titig mismo sa kulay tsokolateng mata niya.

"Fuck!" ang huling salitang narinig ko mula sa kanya bago mag lapat ang labi naming dalawa.

Pashneaaaa! At nasa kaligitnaan pa kami ng hallway. Hindi ko alam kung magiging thankful  ba ako na smack lang ang ibingay niya or ano.

"I told you, hindi ko kayang mag pigil" saad niya pa.

"Eh, normal lang naman sa mag boyfriend-girlfriend ang mag i love you han diba?" usal ko. "Ay tama! Pati nga pala iyong walang label nag i i love you han na." patuloy ko.

"Walang label?"

"Duh, nevermind. Wait, teka nga pala"  ani ko. "Ba't parang may na feel akong something matigas sa baba nang mag lapit tayo?" pagtataka ko.

Nang sabihin ko yon ay kaagad pumula ang boung mukha at tenga niya. Bigla na lang siyang tumalikod sakin at andaming mura ang narinig ko. I mean hindi directly sakin iyong mura bali may kung ano siyang galit sa kawalan.

Dahil sa matinding kuryosidad ko ay hindi ko na mapigilan ang tignan kung anong matigas na bagay na yon.
Kaagad akong pumunta sa harapan niya na kaagad ko ring ng pinagsisihan. Hindi ako makapaniwala sa bagay..... No I mean hayop na nasa harapan ko!

Nanlaki ang mata niya nang makita niya akong naka tingin sa ano niya. Puchaaaa! San na untog iyong alaga niya at ang laking bukol naman nito.

"Brianna!--"