Chapter 19: Why? (Part 1)
BELLA's POV
"Bakit blaire? Bakit mo to ginagawa?" tanong ko. Di parin ako nakakapaniwala na si Blaire ang pumatay. Bakit? Anong rason niya??
"Sabihin nlng natin na matindi ang galit ko sainyong lahat." sagot niya. May galit sya samin? Pota??
"Gago ka pala eh! All this time nag papaplastikan kalng pala saamin! Tangna mo Blaire." sabi ni Dylan.
Lumapit si Blaire kay Dylan. "Wala kang alam Dylan.." nabigla ako ng sinaksak niya si Dylan.
"DYLAN!! BLAIRE ANO BA?"sigaw ko.
"Oh bakit? Tngina lng oh sobrang lapit ko ng maabot yung gsto kong mangyari tapos pipigilan niyo ko? Aba di pede yon noh"
"Blaire?? Bakit??"
Tinapat nya sa mukha ko ang kutsilyong hawak niya. "Blaire please.. Pwede naman natin itong pag usapan eh." dahan dahan kong ginalaw ang mga paa ko baka sakaling matakasan ko siya.
"TAKBO ISABELLA KUNG GUSTO MO PANG MABUHAY!!" ewan ko pero bgla akong naptakbo sa labas pota nanginginig na ako sa takot. Di ko na alam ang gagawin ko.
Nasa gubat ako ngayon ng lugar na to. Di ko na alam san ako papunta basta't nagpatuloy lng ako sa pagtakbo. Pota wala panaman masyadong mga bahay dito.
Dahan dahan lng akong naglakad. Pota naiiyak na ako sa mga nangyayari. Di ko na alam anong gagawin ko, di ko alam san ako pupunta. Oo na, takot na takot na ako ngayon.
Umupo muna ako sa likod ng puno at umiyak. Tanging iyak nlang ang magagawa ko ngayon. Ayoko ng mag panggap na matapang ako. Pota!! Di ko kayang kalabanin ang BESTFRIEND ko!
"ISABELLA!" agad akong kinabahan ng narinig ko ang boses ni Blaire. Tngina blaire, tama na please.
"Kala ko ba matapang ka ha? Tapos ngayon patago tago ka dyan. Bella naman, pinapahirapan mo lang sarili mo. Alam mo para matapos na to, magpakita ka nalang para mapatay na kita."
Tahimik lang akong umiiyak dito sa likod ng puno para di nya ako marinig.
"Bella, yohoooo!! Where are you??"
Kung pwede lang tlga tawagan namin yung sundo namin eh para maligtas ko lang man ang sarili ko pero sinabihan namin yun na 2 weeks pa. At pota, wala pa nag 2 weeks paubos na kaming lahat. Kung alam ko man lang na ganito ang mangyayari edi sana di nlang kami tumuloy..
"Andyan kalang pala.." Agad akong napalingon sa gilid ko ng nakita ko si Blaire na nakatingin at ngumisi hababg dala ang kutsilyo niya.
Shit.
Dahan dahan akong tumayo. "Blaire please.. Tama na.. Bakit mo ba to ginagawa." Sabi ko habang dahan dahang umaatras.
"I have my reasons Bella kung bakit ko to ginagawa." sabi nya habang dahan dahan ding lumalakad palapit sakin.
"ANO NGA??!! BAKIT??"
"Sabihin nlng natin na ang laki ng kasalanan niyo sa kapatid ko.."
kapatid?? ha?? ni hindi nga nya nabanggit sakin na may kapatid sya. Hindi tlga nag kekwento si blaire samin about sa family nya kaya wala lang din sakin.
"H-Ha?? May kapatid ka? Sino?"
"Oo at kilalang kilala niyo ito.."
"The fuck Blaire? Eh never ka ngang nag kwento about sa family mo eh tapos sasabihin mong kilala namin yung kapatid mo?? Gago??"
"Gago ako? MAS GAGO KAYO!! PINATAY NIYO ANG KAPATID KO!!" sigaw nya.
Mas lalo akong kinabahan sa sinabi niya.
"WALA KAMING PINATAY BLAIRE! HINDI NGA NAMIN KILALA ANG KAPATID MO OKAY? NABABALIW KANA ATA EH!"
"Talaga lang ha?" ngumisi siya.. yung demonyong smile.
"SINO BA KASI YAN!!" pota kung ano ano nalang pinagsasabi ng babaeng to.
"Gusto mo tlagang makilala??" tanong nya
"Oo"
Tumitig muna sya sakin, at huminga ng maluwag.
"Si Audrey Zoey Perez.."
Mas lalo akong kinabahan.
Si Zoey??
BINABASA MO ANG
The Killer Game
Mystery / ThrillerNag simula sa isang masayang laro, na napunta sa galit, asaran, pikonan, at mga secretong kailangang itago ay kanilang ibinulgar. The Killer Game Find the...Killer Inspired by Bloody Crayons Date Written: September 2019 Date Finished: May 2020