Legolas i ty [ZAKOŃCZONA]

Legolas i ty #12

To co zobaczyliście gdy wybiegliście zmroziło wam krew w żyłach. Mury Minas Tirith były forsowane przez orków. Twoja armia i armia Theodena już walczyły lecz nie dawało to skutku. Aragorn upadł na kolana a Legolas położył mu rękę na ramieniu:
- Nie martw się...
Wtedy wyszedł duch:
- Wiem czego chcesz. Staniemy do walki - powiedział - jednak moje oddziały nie będą w stanie pokonać wszystkich orków. Wiesz co będziesz musiała zrobić.
- Co? - wtrącił się nagle dotąd milczący Gimli.
- Im mniej wiesz tym dłużej żyjesz krasnoludzie - powiedziałaś na co ten z niecierpliwością oparł topór na ziemi.
- Idziemy czy nie? - spytał nagle duch.
Ruszyliście. Najpierw wybiliście piratów i na statkach dopłynęliście na drugi brzeg. Tam zaczęła się walka.
- 14, 15, 16 - liczył Gimli.
- 28 - odpowiedział mu Legolas.
- 53 - postanowiłaś im się wtrącić a oni tylko wymienili zdziwione spojrzenia. Zaczęłaś się wdrapywać po strzałach na olifanta tam zaczęłaś strzelać z łuku. Na koniec zabiłaś zwierzę i zjechałaś po jego trąbie. Szło ci to szybciej niż Legolasowi. Wtedy zobaczyłaś pierwszego nazgula. Zamknęłaś na chwilę oczy a chwilę później wdało się słyszeć ryk. Smoki...
- Co to jest? - zapytał nie na żarty wystraszony Gimli.
- To mój drogi są smoki - odpowiedziałaś mu zadowolona.
Na początek w kierunku ogromnych stworzeń poleciały strzały lecz nie leciały zbyt długo bo zobaczyły Lotosa (tak się nazywa twój smok), który zabił nazgule bez najmniejszego problemu potem zleciał niżej aby chwilę potem wylądować i pokłonić się przed tobą. Niestety jeden z orków wystrzelił strzałę w kierunku smoka a ta nie była zwykła. Była do tego celu stworzona. Smok i ork padli martwi a ty biegłaś w stronę smoka że łzami w oczach. Klękłaś przy nim i zaczęłaś go głaskać po ogromnym pysku. Po skończonej wojnie wszyscy przeglądali ciała martwych.

Legolas POV
Patrzyłem na tych co zginęli. Wtedy zobaczyłem Diane głaskającą smoka i trzymającą się jedną ręką za brzuch podbiegłem do niej i próbowałem odciągnąć ją od martwego stworzenia lecz nagle zobaczyłem w jej brzuchu ostrze. Nie wiedziałem jak jej pomóc. Było mi jej szkoda. Nie wiedziałem czy czuję w stosunku do niej to samo co do Tauriel. Była osobą dla, której chciałem żyć jednak wciąż zostawałem oziębły w środku. Lecz czy ona także coś do mnie czuje? Nigdy nie pokazywała uczuć a teraz była umierającą i płakała.