Sonsuza Kadar

2.Bölüm

Ben geldim. Hoş geldim. Hoş buldum. Mdmsmms
Neyse bu kadar boş yapmaya gerek yok.

İyi okumalar diliyorum şimdiden...

İkiye on kala - koptu ipin düşüyorum

2.Bölüm

"Caner"

Ona seslendiğim de bana doğru döndü. Biraz şaşırmış gibiydi. Beni umursamadan eşya taşıyan adamlara bağırıp çağırmaya devam etti. Hemen yanına koştum.

"Ne oldu Caner niye bağırıyorsun?" Diye sordum. Bana döndü ve cevap verdi.

"Ben burda oturuyorum ve yaklaşık üç aydır kirayı ödeyemediğim için beni evden atıyorlar." Dedi.

Aklımda deli sorular. Bir kere Caner bizim dağ evin hemen yanımızda oturduğunu bilmiyordum. Ayrıca madem üç aydır burda oturuyor. Neden onunla hiç karşılaşmadığı mı merak ediyorum. Şaşkınlığım artıkca artıyor.

Caner'e döndüm. "Eeeee nerede kalacaksın şimdi?" Diye sordum. Bana baktı ve cevap verdi.

"Bilmiyorum. Heralde halamlara gidiceğim. Onlarla da aram iyi değil. Ne yapıcam Allah bilir." Dedi.

Sanki kendi kendine konuşuyor gibiydi. Ben nasıl yardımcı olabilirim ki.

Eve davet et zaten evde yalnızsın

Ya yanlış anlarsa o zaman ne yapıcam.

En azından senin için rahat olur. Sen teklifini yapmış olursun.

Mantıklı aslında ben teklifimi yapmış olurum. Kalıp kalmaması ona kalmış.

Ona döndüm derin nefes aldım. Sorumu sordum.

"Bir ev tutana kadar bende kalabilirsin."dedim. Bir anda bana döndü. Sanırım sorduğum sorunun gerçeklik payını ölçüyordu.

"Sen ciddisin" dedi. Sanırım benden cevap bekliyordu.

"Evet ciddiyim... Bak beni yanlış anlama ben sadece yardım etmek istiyorum. Hepsi bu anladığım kadarıyla halanlarla aran iyi değil. E otelde falan pek uğraşma derim. Ama yinede sen bilirsin."dedim.

Bizim kız büyümüşte konuşmamı yapıyor.

Hakketen he bu aralar iç sesimle iyi anlaşıyoruz. Allah aramızı bozmasın amin. Neyse gerçeğe dönelim.

Caner bir süre düşündü. Sanırım bu söylediklerimin artı ve eksi yanlarını düşünüyordu. En sonunda kararını belirlemiş olacak ki bana doğru döndü.

"Tamam. Bir ev bulana kadar sende kalıcam. Tabi senin açından bir sorun olmazsa."dedi. Bende hemen lafa atladım.

"Benim açımdan hiçbir sorun yok. En başta ben bir bizim şoförü arayım da senin eşyalarını emniyetli bir yere koysunlar." Dedim.

Caner kafasını olumlu anlamda salladı. Ben de arkamı dönüp eve doğru yol aldım. Arkamdan ses gelmeyince arkama döndüm. Caner dik dik bana bakıyordu. Neyi bekliyor. Davetiye falan mı?

Klişe sözüde söyledin tam oldu.

Sen sus iç ses. Herşeye atlama. Caner'e seslendim.

"Neyi bekliyorsun. Davetiye mi göndermem lazım." Dedim.

Bu lafımı sinirlenmiş olacak ki tam ağzını açacaktı ki geri kapattı. Bende kafaya takmadan arkamı dönüp eve doğru yürümeye devam edecektim ki aklıma birşey geldi. Caner'e geri döndüm.