Earnest Love

Chapter 18

Astrid's POV

Masayang niyakap ako ni Nick. Nakikita ko ang kislap ng mga mata niya. Sobrang masaya siya as in.

Pinugpog niya ako ng halik at niyakap ng mahigpit.

"Anong meron? Mukang masaya ka ha" nangingiting sabi ko at naging masaya na din para sa kaniya.

"I have my first mission baby" masayang sigaw niya dahilan para bumagsak ang ngiti ko.

Ngumiti din naman ako kaagad.

"Woww ang astig naman. Masaya ako para sa'yo. Kailan ka aalis?" Masayang tanong ko.

"You're not happy" malungkot na sabi niya at nagulat ako nang punasan niya luha ko. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako.

"Tears of joy"

"Don't fool me." Seryosong sabi niya. Umiyak lang ako. "It's in Visayas. I have to bring back their hostages" tumango ako.

"Babalik ka?"

"Of course. I will marry you"

"Okay na'ko. Pang-hahawakan ko 'yan ha." Sabi ko at pinunasan luha ko. "Matulog na tayo" sabi ko at humiga na. Niyakap niya ako pero hindi ko siya niyakap pabalik.

"Hug me back please" nag-panggap akong tulog. "I love you, Astrid. I will love you and I am so sorry for making you feel worried because of me. I love you baby" hinalikan niya ako sa noo.

______

"Baby——"

"Borders kain na" sigaw ko at hindi siya pinansin.

"Baby please talk to me" mag-sasalita pa sana siya nang dumating sila Andrea.

Nagulat sila nang mag-kalayo ang upuan namin ni Nick.

"That's my chair" si Elie.

"Bahay ko 'to" sabi ko na lang. Tahimik kaming kumakain at halata na galit ako.

"Baby ple——"

"Kumakain tayo, Yhuenick huwag kang bastos" sabi ko at pinipigilan ang luha.

"Baby——"

"I'm full" aalis na sana ako nang hawakan niya ako. Tinitigan ko siya.

"Sit down"

"Busog na'ko"

"Sit. Down." seryosong sabi niya kaya napa-upo ako.

"I have assignment" si Elie at umalis. Hindi naman siya nag-aaral dito.

"Hala tatawagan ko pa pala si baby" si Andrea. Wala naman siyang jowa.

"Kakausapin ko si lord Oliver" si Nil at umalis. Kausapin ba naman si kuya.

"Kakausapin ko yung tubig" si Karl.

Naiwan kami ni Nick sa dining.

"Baby please talk——"

"Anong pag-uusapan naantok na'ko" napa-tingin ako kay Nick nang marinig siyang umiyak.

Tinitigan ko siya. Lumapit siya sa'kin at niyakap niya ako nang mahigpit.

"You know what Astrid I don't understand you." Humikbi siya at pinipigilan ko ang sarili kong umiyak. "How many times I asked you if you want me to be a soldier? because you are more important but you keep saying that I need to be a captain so I can marry you. I am so stupid because you didn't say you your approval all you said is just I need to be a captain. I'm a soldier now. Before when I am not soldier you said I need to fullfil my dreams. But what happened to you? Don't be like that because I'm going crazy" umiiyak na sabi niya.