"Tek bildiğim şey : yara dolu kalbim olmasına rağmen halen ayakta ve hayata karşı mücadele veriyor olduğum"
Açelya odada beni tek başıma bırakmadan önce kulağıma en son bu sözleri fısıldadı.
Ayşe Sude beni aradıktan ve bana olayları anlattıktan sonra dağılmıştım.
Herkesin içinde ağlamakta istemiyordum. Ama bir kaç damla istemsizce akmıştı gözlerimden.
Kimse ne olduğunu anlamamıştı. Ama beni dağılmış görünce bir şeyler olduğunu fark etmek için "Filozof Atakan" olmaya gerek yoktu.
Kızlardan Açelya ve Serenay biraz toparlanmam için beni odaya çıkartmışlardı.
Kimse ne olduğunu sormamış yada merak etmemişti.
Ya duygularını hiç belli etmiyorlar. Yada artık hiç bir şeye şaşırmıyorlardı.
Ben de ne yapacağımı düşünüyordum.
Aklıma onunla anılarımız geliyordu.
Gözlerim dolmadan edemiyordum.
Böyle olmak zorunda mıydı?
Neden böyle bir şeye gerek duymuştu?
Ona yetmiyor muydum?
Hayır hayır burda kendimi suçlamamalıydım.
Bir sorun varsa gelip bana danışabilrdi. Anlatabilirdi.
Ama o en ucuz yolu seçmişti.
En karaktersiz şeyi yapmıştı.
Aldatmak
İçinde kendimi yiyip bitirirken odaya Almila girdi beni göz ucu ile süzdükten sonra :
" Ne yaşadığını bilemem. Yada ne hissettiğini.
Ki zaten herkesin acısı kendine saklıdır.
Bana göre hafif bir yara izi belki senin kalbinde bir kıvılcıma neden oluyordur.
Şuan sana neler olduğunu da bilmiyorum.
Bak gözünde tam bir pislik imajı çizmişte olabilirim. Yada gerçekten öyleyimdir bilemem ama sana bir kaç şey söyleyebilirim.
Biraz klişe olsa bile :
"Benim de kaybetmekten korktuğum kişiler vardı. Sonuç olarak hepsini kaybettim. Çokta korkulacak bir şey yokmuş."
Her şeyi zamana bırak. Takmamaya çalış.
Emin ol zamanla alışıyorsun ve alıştığına sen bile inanamıyorsun.
Ama elinden bir şey gelmez.
Ağlamak, üzülmek bir fayda etmiyor malesef.
Hayat işte ne zaman ne olacağı belli olmuyor.
Aslında üzülmen de bir yandan güzel. Seni daha da güçlendirir.
Ama şunu bil ki seni üzenleri kudurtmanın en güzel yolu : Canın ne kadar acısa bile bunu belli etmeyerek yoluna devam etmen.
Emin ol kaybeden sen olmazsın."
Almila ile güzel bir başlangıç yapmamıştık ama bana bu sözleri söylemesi. Biraz beni düşünmesi hoşuma gitmişti.
Az da olsa kırılan kalbime su serpmişti.
" Birazdan öğle yemeği için aşagı da olacağız. İstersen yemek yemeyebilirsin.
Ama burda kendini yemender iyidir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimizdeki Karanlık
Mystery / Thriller"Bir intihar olayı duyunca insana buz gibi ter döktüren şey, pencerenin demirlerinde asılı duran ceset değil; İntihardan hemen önce o kalpte olup bitenlerdir. (Simone de Beauvoir)" "Bak senin ölümün onların hayatında bir şey değiştirmeyecek ama seni...
