Chapter 13

46 8 1
                                    

Chapter 13

"You are a menace," that was not a question.

"W-what... how did you know that?"

"I'm a damn menace too, Delia!" I'm literally so confused right now. Things are really getting complicated now, "I just got my introductory last week!"

I gave her a shocked look at inayos na ang mga nag kalat na dagger sa kama. Kinuha ko na rin sa kanya ang envelope na hawak niya.

"Ano? You're just gonna act like I said nothing to you?!"

"What the fvck is your problem, Maeve?!" I shouted at her. "Ano bang pakealam ko kung menace ka o hindi? King*na, ang dami ko na ngang inaasikaso dadagdag ka pa?"

"Edi sana sinabi mo naman sa'kin. Friends don't lie to each other," she whispered.

"Friends? We're friends?!"

Tumayo na rin siya para magkapantay kami.

"Oo! Pucha, tinratrato kitang kaibigan tapos buong akala ko kaibigan din ang turing mo sa 'kin!"

"Kaibigan?" I tsked remembering something, "Kaibigan? Kaibigan ba ang tawag sa isang taong inutusan para hanapan ng baho ang pagkatao ko?"

It made her step back.

"W-what the—What are you talking about?"

"Akala mo hindi ko malalaman?" I smirked, "I have my ways, Maeve. May plano kayo ni Meghan na siraan ang pagkatao ko at ipakalat iyon sa buong campus. Alam ko lahat ng ginagawa niyo. Ang sama sama ninyo!"

Her eyes were now reflecting the lights because of her tears.

"Hindi ko 'yon sinunod! Sa tingin mo, bakit nandito pa rin ako sa dorm kasama ka?"

I just looked at her. Checking if she was telling the truth. Umiiyak na siya ngayon. Pinunasan niya ang mga luhang dumagsa pababa ng pisngi niya gamit ang likod ng kamay niya.

"All this time I thought that you also treated me as your friend," her voice was now becoming smaller. "You were the first real friend that I thought I had. Pero hindi pala. Pare-pareho lang kayong walang tiwala sa 'kin!"

She got her duffle bag with all her things, at walang pakundangang lumamabas ng kwarto.

"Maeve!" I tried to stop her pero hindi na siya lumingon.

"Shit, anong ginawa ko?" Sinabunutan ko ang sarili ko at pumasok sa kusina. I already drank two glasses of milk but I'm still not sleepy.

Put*ngina, kakatapos ko lang nung pangalawang misyon, tapos aayusin ko pa ang tungkol sa magulang ni Dexter, tapos sumabay pa si Maeve.

After hours of thinking na-realize ko na ang mali ang nagawa ko. I was fumming mad earlier that made me shout and cuss at her. She may be an officer but she still have a soft heart. I now realize na pareho lang naman kami ng kaso. I don't really have a friend. Well, except Vicky.

It's already 1 am and my phone rang. It was Dexter. Binigay ko pala sa kanya ang number ko after nung interview.

I answered his call at inilapit iyon sa tenga ko

"Hey, ba't ka napatawag?"

"Did you... uhm. Did you and Maeve had a fight or something?"

Kumunot naman ang noo ko sa tanong niya, "Yes, pano mo nalaman?"

"She's actually here. Sa condo ni Easton. Dito kami nakatambay kanina then tumawag siya kay Easton ng mga 10 pm siguro tapos nagpapasundo."

"Ha?! Nasa'n na siya ngayon? I need to talk to her. Can you please give her the phone?" I asked

Shall We Run? (Menace Series #1) [on hiatus]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon