Chapter 12: Birthday

29.1K 813 33
                                    

Nathan Pov

Tapos na ang klase ko. Hmmmm naisip ko na mag bar muna ako.

Actually lagi ko naman yung naiisip. :) Wehehehehehehe..

Habang papalapit na ako sa kotse ay may napansin akong babaeng sumasandal sa kotse ko. Hindi ko makilala kasi nakatalikod ito sa akin.

Ayos to! It's party time! Time for the bad boy to make some crime. Waheheheheh.

Nagfake ubo ako para makuha ang atensiyon ng babae.

Napalingon ito sa akin.

Natigilan ako.. imbes ako ang kumuha ng atensyon niya ay mukhang siya na ang nakakuha ng atensiyon ko.

Siya lang naman si Ysabel.

Ang babaeng.... minahal ko... at mahal ko hanggang ngayon.

" Nathan!" sabi nito at agad na lumapit sa akin

Tsk ang ganda ganda talaga niya.

Dati siya ang aking magandang Ysabel. Ngunit ngayon, wala na siya sa akin. Nasa iba na siya.

" Y-ysabell...." sambit ko..

Putik naman oh! Nabubulol ako! GRABE ang lakas ng pagtibok ng puso ko. She always has this power on me.

" How is school?" Tanong nito matapos niya akong bineso beso...

Malapit na nga sa lips ko eh.. :) Parang swift kiss lang ang ginawa niya.

"OK lang." sabi ko at ngumiti sa kanya.

" Gusto ko sanang malaman kung ano ang ginagawa ni Neneng sa bahay mo? Tinawagan kasi kita sa bahay mo at boses ni Neneng ang sumagot." tanong nito at biglang nalungkot ang itsura.

" She's... Uhhh.. She's working for me" sambit ko. Hindi pa ata pinaalam ni dad ang totoong pakay ni Neneng sa bahay.

Napag alaman ko na hindi pala magkadugo sina Ysabel at Neneng.  Pero parang kapatod ang turingan nila sa isat isa.

" Really? She is just working for you?" Paniniguradong tanong niya.

"Well yes.."  I answered.

she will work as my wife and mother of my kids.

Biglang lumapad ang ngiti nito at tsaka yinakap ang braso ko.

" I miss you Nathan." sabi niya at malambing na yumakap sa akin.

" I miss you too. So much." sabi ko at tinitigan siya ng buong pananabik.

It seems like yesterday....

Her face turned sad.

" Patawad Nathan. If I didn't commit that mistake... we should be the one having our anniversary" She answered when she stared to my eyes and those words really punch me hard in my heart.

" Ysa, no matter what whether we are married or not, I will always care for you.. You know that...." sabi ko sa kanya and looked at her.

Then she hugged me so hard.

" I love you Nathan... and it Hurts that I can not show that to you."sambit nito.

" Ysa...your love is always enough for me... You dont have to do anything...As long as you love me..Your I love you is enough to me." I said.

But deep within... Nasasaktan ako.

Dahil hindi ko man lang magawang mailigtas siya sa pagkakakulong niya sa kakambal ko. Wala naman akong laban eh. Yun ang masakit.

Wanted: MommyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon