SAKLI KALAN GERÇEKLER [DÜZENLEME AŞAMASINDA]

9. Bölüm: OYALAMA (Kısım 1)

Huysuzca yerimde kıpırdandım. Eğer görevden doğruca uzak tutarsam kesinlikle tartışma çıkartacaktı ama bu eliyle bir şeyler yapabilmesi neredeyse imkânsızdı.

"Elin yüzünden görev almaman senin için en iyisi olur," dedi Conrad. Emma önce şaşkınlıkla sonra öfkeyle bakıp somurtarak yerine oturdu. Kollarını önünde birleştirip masadan uzağa bakmaya başladı. Bu duruşu ile kesinlikle bize bela olacağını belli ediyordu. Bir şeyler düşündüğüne emindim ama kanıtlamamın imkânı yoktu. O kafanın içinden geçen şeyler beni korkutuyordu.

Bu somurtmanın üzerine Emma bir şeyler geveleyip gitmişti. Bu durum yüzünden günün tamamını tetikte geçirmek zorunda kalmıştım. Bu önemli bir baloydu çünkü tüm dükler ve düşesler gelecekti. Maskeli balo olduğu için de normal yakınlaşmalar kurabilir; sonucundaysa politik çıkarlar elde edebilirdim. Açıkça söylenmese de kral olmamı istemeyenler vardı ve kendimi kanıtlamak; diğerlerine kabul ettirmek zorundaydım. Bu yüzden Emma'nın şu haliyle iş yapmasına izin veremezdim. Sakarlık yapabilirdi. Hem kendisini incitirdi hem benim konumum risk altında olurdu.

Günün sonunda yatağa girdiğimde bile Emma'dan bir saldırı bekliyordum ama öyle bir şey yapmamıştı. Görünüşe göre bu işin benim için ciddiyetini anlamıştı ve uzak duruyordu. Anlayışlı olduğu için bu durum bozulup ayak bağı olmaya başlamadan önce işlerimi halletmem gerektiğine karar verdim.

Sabah normalden de erken kalkmıştım. Üstümü giyinmek için kıyafetimi çıkarttığım sırada Emma aniden odaya daldı.

"Günaydın majesteleri!" diye şakırken benim odaklandığım tek şey üstümde kıyafetimin olmamasıydı. Altımda pantolon olabilirdi ama üstüm tamamen çıplaktı. Bu sefer saçlarımın dahi saklayamayacağı kadar utanmıştım.

"Emma ne yapıyorsun sen tanrı aşkına?" diye bağırdım umursamaz tavrını görünce. Önce şaşkınlıkla bakıp vücudumu süzdü. Kıpkırmızı olduğuma emindim.

"Ah!" dedi ve aniden odadan koşarak çıktı. Çıplak olduğumu ancak idrak edebilmişti görünüşe göre.

"Acaba etkileyemeyecek kadar kötü mü vücudum?" diye mırıldanarak aynada kendime bakmaya başladım. Bu; kesinlikle imkânsızdı. Leydiler arasında Conrad kadar olmasa da oldukça popülerdim. Sürekli antrenman yapmaktan vücudum oldukça kaslıydı. Yine de özellikle kas çalışması yapmadığım için rahatsız edici bir boyutta değillerdi. Uzun bir boyum ve geniş omuzlarım vardı. Bu tarz bir vücudun kadınların ilgi alanında olduğunu sanıyordum. Aynada incelemeye dalmışken Emma yeniden odaya daldı. Yine kapıyı çalmamıştı.

Bıkkınlıkla ona baktığımda elinde bir şeyler tuttuğunu gördüm. Anlamamış bir ifadeyle ona baktım.

"Bunu dememiş miydiniz az önce?" dedi kafasını hafifçe yana eğerek.

"Neyden bahsediyorsun?"

"Böyle güzel bir vücudu görmüşken bu güzellikleri kayıt altına almadan sadece bakıp kendime saklamam ayıp olur diye kızdığınızı düşünüp kağıt kalem getirdim. Şimdi güzel bir poz verin," dedi ciddiyetle. Gözleri gerçekten de yiyecek gibi bakınca kızarıklığımın kafamdan tüm vücuduma yayılacağını düşünmeye başladım.

"Emma!" diye bağırdığımda kahkaha atarak kapıya doğru yöneldi.

"O halde kapıda sizi bekliyorum majesteleri," deyip kapıdan bakmaya başladı. Sabırsızlıkla nefesimi verdim ona bakarken.

"Son bir kez daha tadını çıkartayım manzaranın dedim. Şimdi gidiyorum," dedi ve gülerek kapıyı kapattı. Utançtan yüzümü ellerimin arasına alıp yere çöktüm. Yerin dibine girmek istiyordum. Benimle kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyordu ve ben karşılığında hiçbir şey yapamıyordum. Yüzüme su çarpıp sakinleşmeye çalıştım. Bu sırada kapı yine çalınmadan açıldı.