SAKLI KALAN GERÇEKLER [DÜZENLEME AŞAMASINDA]

4. Bölüm: KARAR (Kısım 1)

     Asıl planımızda sadece tek bir test yapıp bırakmak vardı. Fakat bu şekilde yapınca onu zorlamak ve kaybettiğini görmek istedim. O sadece bakışlarıyla bile bana meydan okuyan birisiydi ve bunu görmezden gelmem demek kaybetmem anlamına geliyordu. Kaybetmeye niyetim yoktu çünkü şimdiye kadar hiçbir zaman kaybetmemiştim. Ben ne olursa olsun bu ülkenin gelecek kralıydım.

"Birinci testi geçtiğin için tebrikler. Ufak bir adım olsa da," dedim yüzüme ukala olduğuna emin olduğum bir gülüş yerleştirerek.

"Ne demek istediniz, Majesteleri?" diye sordu Beatrice ve Conrad bir ağızdan. Emma ise tepkisiz bir şekilde yüzüme bakıyordu. Bu daha da sinirimi bozdu.

"Hangi alanda daha iyi olduğunu çözmemiz gerek sonuçta. Belki başka bir alanda daha iyidir. Yeteneklerinden en verimli şekilde faydalanmamız gerekmez mi? Üstelik bir hizmetçinin sabit bir görevi olmaz. Diğer alanlarda da başarılı olduğunu görmeliyiz," dedim kendimden emin bir şekilde. Savunmamda tek bir açık bile bırakmamıştım.

"Nasıl isterseniz Majesteleri," dedi ve selamladı Emma. Nasıl yani? Bana karşılık vermeyecek miydi? Böyle olunca biraz hayal kırıklığına uğrasam da bu meydan okumayı kazandığımı gözlerine bakarak ilan ettim.

"Sonuçta başarısız olacağım tek bir alan dahi bulamayacaksınız ve nereye yerleştirmeniz gerektiği konusunda zorlanacaksınız. Bilirsiniz, fazla iyiyim ben," diye ekledi kafasını kaldırıp sinsice sırıtarak. Sinirden midemin gerildiğini hissettim. Kafasından aşağıya su dökmek gelse de içimden olgun durmam gerektiğini kendime hatırlatıp sakinliğimi korumaya çalıştım.

"O halde sıradaki test yemek. Aşçılık yeteneklerini göster bize. Farklı ülkelerden konuklarımız geliyor ve farklı yemekler ile sunumlar yapmak zorundayız. Bana daha önce yemediğim bir yemek getir," dedim az önce bana attığı bakışı iade ederek. Conrad başını eğmiş şakaklarını ovuyordu. İşi uzatmam onun sinirini bozmuştu muhtemelen. Bir an önce halletmek istiyor gibi bir hali vardı.

Emma mutfağa giderken biz de yemek salonuna geçtik. Conrad ve ben masaya otururken Beatrice ayakta bekliyordu. İzlemeye gitmeyi düşünmüştüm ama Emma bakışları ile kovmuştu. O an attığı bakışlar; sanki yumurtalarını ve hazinesini koruyan ejderhanın inine girmeye cüret edenlerin başına gelecekleri anlatır gibiydi.

Açıkçası gergindim. Ne yemek yapacağını çok merak ediyordum. Belli ki buraya ait olmayan bir kadındı ve farklı yemekler biliyor olması muhtemeldi. Bu yüzden kendi yemeklerimizi seçmek daha mantıklı olurdu onu rezil etmek için ama o sırada aklıma farklı şeylerin daha zorlayacağı düşüncesi gelmişti. "Keşke düşünerek konuşsaydım," diye mırıldandım kendi kendime.

"Majesteleri, tam olarak ne yaptığınızı sorabilir miyim?" dedi Conrad sonunda dayanamayıp. Fazla bile dayanmıştı.

"Yeni hizmetçimizi deniyorum," dedim omuz silkerek.

"Eğer yeni hizmetçimizse neden deniyoruz?"

"Yeteneklerini bil-" derken lafımı kesti.

"Majesteleri, beş yaşında değilsiniz."

"Ne demek istiyorsun Conrad?" dedim arkama yaslanarak. Beatrice durumu okuyup salonu terk etmişti. Yemek salonunda Conrad'dan ve benden başka hiç kimse kalmamıştı.

"Çocukça davranıyorsun!" diye bağırdı Beatrice'in yanında soğukkanlılığını korumasına rağmen. Gitmesini beklemişti.

"Sen kime çocuk diyorsun?" diye bağırarak karşılık verdim.

"Burada senden başka çocuk mu var?"

"Ben ne zaman çocukça davrandım? Oldukça mantıklı davranıyorum şu anda. Gerekli bir açıklama bile sundum," dedim somurtarak. Conrad sesli olarak dile getirmese bile yüz ifadesi ile 'Cidden mi?' diye sorguluyordu beni.