DEĞİŞME ZAMANI ✔️

MRS. Disiplin 2

                            KARA KEDİ
Off her yanım ağrıyordu. Kollarımı ve bacaklarımı hareket eğitemiyordum. Gözlerimi açtığımda bir oda da sandelyeye bağlı bir vaziyetteydim. Bana ne olmuştu. Zihnim bulanıktı. Olanları hatırlamaya çalışıyordum. En son Mrs. Disiplin ile dövüştüğümü hatırlıyorum ve şiddetli bir baş ve mide ağrısı sonrası karanlık. Bunları düşünürken ayak sesleri gelmeye başladı. Sanırım biri buraya geliyordu. Derken kapı açıldı.

-Kendini nasıl hissediyorsun Adrien?
Adrien mı? Ama ben,ben en son Kara kedi idim. Hemen parmağıma baktım mucizem yoktu. Mrs. Disiplin onu almıştı. İki büyük sorunum vardı; biri mucizem artık yoktu ve tutsakdım, ikincisi Hawkmoth kim olduğumu biliyordu.

- Bu seni ilgilendirmez Hawkmoth.

-Bilmediğin kadar çok ilgilendirir Adrien.

-Ne zamandan beri sadece ismini bildiğin insanları merak ediyorsun?

-Çok komiksin. Senin hakkında ismin dışında bir şey bilmediğimi nereden biliyorsun?

- Ne o yoksa akrabam falansın da benim mi haberim yok?

-Hiç merak etme bunu çok yakında öğreneceksin. Şimdi şunları ye dedi ve önüme bir masa ve masanın üstüne de tepsi koydu. Yemek yemem için ellerimi sözdü ve gitti. Biraz şu içtim ve ardından biraz yemek yedim. Hâlâ başım biraz acıyordu. Sanırım Plagg' i dinleyip hastayken Kara kedi olmamalıydım. En azından şuan mücizem olurdu ve belki leydim gelirdi ve akumayı yakalardık ama şuan bunları düşünmek bana yarar sağlamayacaktı. Buradan çıkmak için bir plan yapmalıydım.

                            MARINETTE

Uzun uğraşlar sonucunda kitabı bulduk.

-İşte burada. Bu kitabı iyi ki yanıma almışım. Şimdi bir bakalım buralarda Hawkmoth'un yarattığı kötünün, gücünü etkisiz hale getirecek bir karışım vardı.

Usta Fu sayfaları karıştırmaya devam ederken bende pencereden Mrs. Disiplin'e bakıyordum. Görünürde yoktu umarım kara kedi 'ye kötü şeyler yapmıyordur.

-İşte bu. Bu karışım işimizi görür.

                             KARA KEDİ
Ellerimin bağlı olmamasını bir fırsata çevirdim ve masanın bir bacağını kırarak kendime bir sopa yaptım. Tam zamanında bu fikri uyguladım çünkü ayak sesleri geliyordu her kimse onu sopayla vurup bayıltacaktım. Sesler daha da yakınlaşmaya başladı. Sesler yakınlaştıkça elimdeki sopayı daha sıkı tutuyor ve biraz daha heyecanlanıyordum. Neredeyse gelmek üzereydi kapının yanına geçtim ve sopayı tuttuğum elimi yukarı kaldırdım ve kapı açılıdı ve Howkmoth içeri girer girmez sopayı Hawkmoth'un sırtına indirdim ve yere düştü. Bu beklediğimden kolay oldu. Şimdi Plagg'i bulmalıydım ama küçük bir sorun vardı kaldığım daha doğrusu esir tutulduğum oda her ne kadar kötü gözüksede burası saray yavrusu denebilecek bir kapasitede idi. Bu nedenle bir sürü oda vardı. Hepsine bakmaktan başka şansım yoktu ama hızlı olmalıydım Hawkmoth her an uyanabilirdi. Plagg'in peynir düşkünlüğünden yararlanmalıydım. En çok peynir kokan odalara girmek akıllıca olacaktı. Odaları ve havayı koklarken kendimi bir köpek gibi hissettim ama uzun süren koklama serüvenim sonuç verdi ve buram buram camambert kokan bir oda buldum ve hemen içeri girdim.

-Plagg? Burada mısın?
- Adrien? Bu sen misin?
- Evet ama neredesin?
- Buradayım yukarı bak.
-Yukarıda ne işin var?
-Peynirimin tadını çıkarıyorum.
-İlk defa peynir bağımlılığın bir işimize yaradı. Neyse hadi gidelim buradan ama önce Plagg pençeler.

En iyisi Usta Fu'ya gitmekti ama yerini bilmiyordum. Buradan ayrıldıktan sonra tekrar Adrien olup Plagg'e sormalıydım. Neyseki Howkmoth uyanmadan buradan ayrılmayı başardım ve tekrar Eyfel Kulesi'ne geldim. Kimsenin beni göremeyeceği bir yerde geri dönmüştüm.

-Plagg Usta Fu'ya gitmeliyiz ama nerede olduğunu bilmiyorum bana rehberlik edip oraya götürmelisin.
- Tamam Adrien beni takip et ama dikkatli olmalıyız Howkmoth ya da yanındaki kişilerin ya da her hangi birinin bizi takip etmediğine emin olmalıyız.

Tamam anlamında başımı salladım ve yola koyunluk. Yaklaşık 20 dakika sonra vardık. Kapıyı çaldım ve içeri girdigim de Usta Fu ile Marinette'nin konuştuğunu gördüm yoksa... Bu olabilir mi?

VEEE BÖLÜM SONUUU
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum 🌝🐞