before you go.

1. 2

Tek omzumda durmakta zorluk çeken büyük resim çantamı sabitleyerek çizim atölyesine girdim. Benden başka kimse yoktu, ki bu da benim işime gelirdi. Son zamanlarda içimde oluşan o ilhamın tek başımayken benimle birlikte olması daha güzeldi. Tek olmak, içimde çizime dair ne varsa her şeyin gün yüzüne çıkması demekti. Tek olmak zaten başlı başına bir güzellikti. Birinin kalbinde de tek olmanın bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum. 

Birinin biriciği olmak hayatımda hiç tatmadığım bir duyguydu ve Ali bana bunu çok da güzel hissettirmişti. Ama ben zordum, güçtüm. Korkuyordum. Neden sevmişti ki kalbine bile sahip çıkamayan bir kadını?

Çantamı büyük masanın üzerine koyup sandalyeye oturdum. Henüz bir portre çizme işine girişmemiştim çünkü cesaretim yoktu. Olur da kötü olursa bir daha çizmezdim. Yarısına yaklaştığım çizimin devamını getirmeye başlayacağım sıra boş atölyede bir şarkı çalmaya başladı. Nefesim kesildi. Bu Ali'nin söylediği şarkıydı.

senden bir haber gelse, gönlüm neşelense
bir of, çeksem
gözlerin belirse

Gözlerim etrafı taramaya başladı ama kimsecikler yoktu. Çalan şarkıdan başka ses bile duyulmuyordu. Gözlerim onu arıyordu. O neredeydi?

hayatım baştan sona sende kelepçelense
bir of, çeksem
ellerin belirse

Değil elleri, gölgesi bile belirmedi. Nefesim tıkandı boğazıma, ben yutkunamadım ama şarkı devam etti.

ah, çok zor yolum görmediğin kadar diken dolu
aşkının içinde sol yanım küle döndü
buralardan çıkış yok mu?

Gözlerim artık onu aramıyor, bir noktaya sabit kalıyordu. O yerden ayıramadım gözlerimi çünkü bir şey yazıyordu. Duvara yapıştırılmış büyük kağıtta not yazıyordu.

"Bir defa, yalnızca bir defa benim için bir şey yap. O çizimi, benim için, bana özel bir şarkıyı mırıldanarak tamamla. Seni izliyorum. Ama beni göremezsin gülyüzlüm."

Önümdeki çizime bakıp derin bir nefes aldım. "Zaten ben seni hiç görmedim değil mi Ali?" dedim beni duyduğunu bilerek. Sonra elime boya kalemini alıp tekrar başa saran şarkıyı dilime dolayarak, akşama kadar, onun varlığının derin hissiyatıyla çizimi tamamladım.

O beni izledi, ben gün kararana kadar onun için çizdim.

Ve içimden hep tekrar ettim o cümleyi.

"Buralardan çıkış yok mu?"