"ကဲေရာ့ စားလို႔ရၿပီ"
ဂ်ီနာကစားပြဲေပၚကိုေပါင္မုန္႔မီကင္ကိုစေတာ္ဘယ္ရီယိုသုတ္ထားသည့္ေပါင္မုန္႔ပန္းကန္ကိုခ်ေပးရင္းေျပာသည္။ကိုယ္တို႔သံုးေယာက္မွာလည္းေပါင္မုန္႔မီးကင္ျမင္တာနဲ႔ႏွာေခါင္း႐ႈံ့သြားရသည္။
ကိုယ္တို႔ကမနက္စာကိုတစ္ေယာက္တစ္လွည့္ခ်က္ရတာျဖစ္ၿပီးဒီေန႔ကေတာ့ဂ်ီနာအလွည့္ျဖစ္သည့္အတြက္သူကခ်က္ေပးရသည္။သူခ်က္လိုက္တိုင္းေပါင္မုန္႔မီးကင္ပဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္အီေနၿပီျဖစ္သည္။
"နင္ကလည္းဒါႀကီးပဲလုပ္ေနတယ္"
"အဲဒါကလြယ္တယ္ေလဟ နင္တို႔အလွည့္ၾကမွပိုေကာင္းတာလုပ္"
ကိုယ္တို႔မွာလည္းစားစရာကဒါပဲေလာေလာဆယ္႐ွိတာမို႔သည္းခံၿပီးသာစားလိုက္ရသည္။
"ဒါနဲ႔ငါေရေမႊးကုန္ေတာ့မယ္"
မနက္စာစားေနရင္းအြန္ေျဗာကေျပာလိုက္သည္။ကိုယ္တို႔မွာေတာ့အေတာ္လန္႔သြားရတယ္။ဘာေၾကာင့္ဆိုေရေမႊးကိုလုပ္ထားတာဒီႏွစ္ေႏြရာသီမွလုပ္ထားတာကိုသူကကုန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ဘယ္ေလာက္မ်ားသံုးေနလို႔ပါလိမ့္။
"ကုန္ေတာ့မွာလား"
"ေအးဟုတ္တယ္"
"အဲဒါဆိုလည္းသြားလုပ္ၾကမယ္ေလ"
---------
Uni၌ျဖစ္သည္။
ကိုယ္တို႔အုပ္စုကေတာ့အရိပ္ေကာင္းေကာင္းရသည့္သစ္ပင္ႀကီး၏ေအာက္မွာ႐ွိတဲ့ခံုတန္းေလးေပၚမွာထိုင္ၿပီးစကားေတြမ်ားေနျခင္းပင္။စကားမ်ားတယ္ဆိုပင္မဲ့ထိုအထဲမွာကိုယ္ေတာ့မပါပါဘူး။
ဘာလို႔ဆိုကိုယ္ကေက်ာင္းေပါက္ဝကိုသာေငးေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။အျမဲတမ္းဒီအခ်ိန္ဆိုေက်ာင္းလာေနၾကေဂ်ာင္ကုကအခုထိေက်ာင္းသို႔ေရါက္မလာေသးေပ။တစ္ေယါက္ၿပီးတစ္ေယာက္ဝင္လာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာသူ႔ပံုရိပ္ေလးကိုေတာ့လံုးဝမေတြ႔ရေပ။
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာလည္းေနမေကာင္းတာမ်ားလား၊ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲဆိုၿပီးစိုးရိမ္မႈေတြကအျပည့္။
