Zawgyi
"အေျခအေနဘယ္လို႐ွိလဲဆရာ"
"ပိုေကာင္းလာပါၿပီ ဒီအတိုင္းသာဆိုမၾကာခင္ျပန္သတိရလာႏိုင္ပါတယ္"
ေဆး႐ုံခန္းအတြင္း႐ွိေနသည့္သူအတိုင္းေက်နပ္ေနမိသည္။ဟာအြန္းအေၾကာင္းၾကားသည္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္လံုးေဆး႐ုံသို႔ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ေရာက္ခ်လာသည္ကိုၾကည့္လ်ွင္သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးအေပၚဘယ္ေလာက္ခင္တြယ္သည္ကိုသိနိ္ုင္သည္။
"ဒါနဲ႔ doctor သူမ်ားေတြဆိုအၾကာႀကီးေနမွျပန္သတိရလာၾကတာ ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းကျပန္သတိလာေတာ့မယ္ဆိုေတာ့သတိလာရင္က်န္းမာေရးကေရာပံုမွန္ပဲဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားဟင္"
"အမွန္ဆို လူနာအေျခအေနကသိမ့္မစိုးပါဘူး သူ႔ရဲ႕စိတ္အေျခအေနေၾကာင့္သာအခုထိမႏိုးေသးတာပါ အခုေျပာေနရတဲ့စကားေတြကိုလည္းသူၾကားေနႏိုင္ပါတယ္ မတံုျပန္ႏိုင္ေသးယံုပဲ႐ွိတာပါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လူနာအေမကေဘးကဂ႐ုစိုက္ေပးေနေတာ့စိတ္အေျခအေနျပန္ေကာင္းလာတာပါ
အဲဒါေၾကာင့္ေထာင့္ေလ်ာက္ဂ႐ုစိုက္ေပးရင္စိုးရိမ္စရာမ႐ွိေလာက္ပါဘူး"
ဆရာဝန္လည္းစစ္ေဆးစရာ႐ွိတာေတြအကုန္စစ္ေဆးၿပီးျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။ဟာအြန္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဟာအြန္းအေမမွာလည္းေပ်ာ္လို႔မဆံုးပင္။ဟာအြန္းအေမမွာလည္းေဘးနားကေနလက္ေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးကိုင္ကာစကားေတြေျပာေနမိသည္။
ေမေမကအမ်ားႀကီးဂ႐ုစိုက္ေပးမွာမို႔ျမန္ျမန္ေလးသတိရလာေတာ့ေနာ္သမီး။
-------------
ဖုန္းထဲကနာရီကိုၾကည့္မိေတာ့မနက္႐ွစ္နာရီႏွစ္ဆယ္။
ႏိုးလာထဲကစတိုခန္းထဲဝင္ၿပီးပံုဆြဲေနသည္မွာတစ္နာရီေလာက္ပင္႐ွိပင္ျဖစ္ေသာ္လည္းပံုကပံုၾကမ္းသာၿပီးေသးသည္။အေခ်ာသတ္ဖို႔ေတာ့အေတာ္ေလးလိုေသးသည္။
အိန္ဂ်လ္ေလးရဲ႕ပံုျဖစ္တာေၾကာင့္ပျို႔ပီးအျမတ္တႏိုးနဲ႔ဆြဲေနတာေၾကာင့္လည္းပါမည္။အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျခင္းစီကိုေသေသခ်ာခ်ာအသက္ဝင္ေအာင္ကိုဆြဲခ်င္ေနမိတာ။
အခက္ေတြ့ေနတာကသူ႔မရဲ႕အလွေတြကိုဒီပန္းခ်ီမွာေပၚလြင္ေအာင္မဆြဲႏိုင္တာပဲ။ဘယ္ေလာက္ပဲတူတယ္ေျပာေျပာမတူႏိုင္ေသးပင္။ဘယ္ေလာက္ပဲလွလွအိန္ဂ်ယ္ေလးကိုမမွီႏိုင္ေသးပင္။
ၾကယ္စုတန္းေလးေတြမ်က္လံုးထဲဝင္ေနသလိုေတာက္ေတာက္ပပမ်က္ဝန္းေလးကိုလည္းဘယိလိုဆြဲဆြဲမတူႏိုင္ေပ။
ထိုေၾကာင့္သာဆြဲထားသည္မ်ားကိုျဖတ္လိုက္ျပန္ဆြဲလိုက္ႏွင့္အခ်ိန္ကုန္ေနမိတာေၾကာင့္ပံူၾကမ္းပဲရေသးတာျဖစ္သည္။ဒါေတာင္စိတ္မေက်နပ္ေသးဘူး။
