Zawgyi
ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ဒီေန႔ေတာ့တျခားေန႔မ်ားႏွင့္မတူစြာအေစာႀကီးႏိုးေနမိသည္။မ်က္လံုးေတြကလည္းေၾကာင္ေနၿပီမို္ျပန္အိပ္လို႔လည္းမရေတာ့သျဖင့္အိပ္ရာေပၚမွဆင္းကာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္သြားလိုက္သည္။
အခန္းေဖာ္ေတြျဖစ္တဲ့ဂ်ီမင္းႏွင့္ထယ္ေဟ်င္းကေတာ့အခုထိအိပ္ရာေပၚမွာပိုးလို႔ပက္လက္၊တေခါေခါႏွင့္အိပ္ေနၾကတုန္းပင္။ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးuniသို႔သာသြားရန္ျပင္လိုက္သည္။
ဘာလို႔မွန္းမသိဒီေန႔ကိုယ့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္လာ႐ွာမယ္လို႔ထင္ေနသည္ေလ။လူကလည္းဘာလို႔မွန္းမသိအိပ္၍မေပ်ာ္ေပ။ဒီေန႔ကလည္းေက်ာင္းေနာက္ဆံုးေန႔ဆိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းေလးဝတ္သြားရမည္ဟုစဥ္းစာကာအဝတ္ဗိဒိုကိုေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ဆြဲဖြင့္လိုက္ေလသည္။
အမဲေရာင္အဝတ္မ်ားႏွင့္သာျပည့္ေနေသာကိုယ့္ဗီဒိုကိုၾကည့္ရင္းသက္ပ်င္းခ်လိုက္သည္။နဂိုတိုင္းသာဆို႐ွိတာေကာက္ဝတ္ၿပီးထြက္လာလို႔ရပင္မဲ့ဒီေန႔မွအဲလိုမလုပ္ခ်င္။သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးဝတ္ခ်င္ေနသည္။
ထိုေၾကာင့္အမဲေတြထဲကမွအမိုက္ဆံုးျဖစ္ေန႔သည့္အမဲအက်ႌတစ္ထည္ကိုေရြးထြက္ၿပီးဝတ္ကာuniသို႔ထြက္လာလိုက္ေလသည္။
ေက်ာင္းေရာက္တာပဲေစာလို႔လားမသိလူေတာင္သိပ့္မ႐ွိေပ။ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဒီအတိုင္းထိုင္ေစာင့္ေနမွာေပါ့။ေနပါအုန္းကိုယ္ကဘာကိုထိုင္ေစာင့္မွာလဲ။ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေၾကာင္သြားၿပီးတစ္ေယာက္ထဲပ်င္းလာသျဖင့္ဖုန္းသာထိုင္ပြတ္ေနလိုက္သည္။
"ဟိုေဂ်ာင္ကု"
ဖုန္းသံုးေနရင္းအသံၾကားလာ၍ကိုယ္ေမာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ယူရာပင္။
႐ွက္သလိုလိုဘာလိုလိုႏွင့္ကိုယ္ခနၶေလးက္ုႏႊဲ့ေႏွာင္းကာေခၚလိုက္သည္သူမေၾကာင့္က္ုာ္လည္းသံုးေနတဲ့ဖုန္းေလးကိုပိတ္ၿပီးစကားေျပာရန္ျပင္လိုက္သည္။
"ေအာ္ ယူရာပါလား ေက်ာင္းကိုကဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲဗ် မီရယ္တို႔ကိုလာ႐ွာတာလား"
" မဟုတ္ပါဘူး အမွန္ေတာ့ကြၽန္မေဂ်ာင္ကုကိုေျပာစရာစကားေလး႐ွိလို႔ပါ"
