Zaugustus Institute Of Magic And The Accursed Prophecy [ON GOING +SLOW UPDATE]

SIX

Carlynne's POV

I hurriedly went to my bedroom, kinilabutan ako sa sinabi niya. Bakit ba ganito? Out of all heirs, ako pa? Nakarating ako sa kwarto ko at si Jewel nalang ang nandoon.

"Oh, andyan ka na pala." Said Jewel. Natural, di niya ako makikita kung wala ako dito noh! Dumeretso ako sa kama ko at humiga.

"Bakit ba ganito?"

"Bakit ano bang nangyari? Anong napag usapan niyo?"

"He told me everything." Bigla siyang natigilan.

"Oh." yun lang ba yung sasabihin niya sa akin?

"Now I think, it's all my fault. Three months nalang, birthday ko na." I hopelessly said.

"Don't worry, we can still work on that."

"But, how?"

"Carlynne, may alam akong paraan. Actually, parang nakatakda din naman na gawin mo to. Supposedly mga next week ka pa sasabak dito, pero alam mo naman yung sitwasyon mo, maybe it'll be better if we start early." hindi ko naintindihan yung sinabi niya. Nakatakda? Ano na naman? Bumangon ako.

"Talaga? Ano naman yan?"

"Magsasanay ka." is she stupid?

"Jewel, propesiya yun. Hindi yun mababago. Perhaps alam mo naman kung ano ang propesiya diba? I mean no offense but, it'd be hard. How can I?"

"Well, you won't suppose to just let things happen would you?" she has a point but, three months? That's not enough, barely not enough.

"If I'm going to train though, who will train me? And, Jewel it's hopeless. Three months is a very short amount of time." I frowned.

"Marami ka pang hindi alam. Magpahinga ka na muna. Magsisimula tayo bukas." sabi niya saka tumayo sa pagkakaupo sa sofa.

"What did you just say? Tomorrow? Ang sakit pa ng likod ko eh." i mumbled.

"Wala akong pakealam sa likod mo. Kaya ka nga magpapahinga diba? Para maalis ang sakit sa katawan mo."

"Pupunta ako, sa ayaw at sa gusto ko. Ako ang magde-desisyon, huwag mo kong diktahan." she looked at me with a shocked face. Didn't expect that do you? You got the nerve speak to me like that?

"Woah girl, relax. That's the spirit. Lumabas na rin ang totoong ikaw. Ganyan ka dapat. Huwag kang malambot. Napapansin namin na you weren't the girl Headmaster Hildegarde used to tell us. She was fierce, bold, brave a snob-and most of all, ang dakilang walang pake alam." tss.. siya naman tong pasimuno eh.

"Then how do you expect me to react? Tsaka, Jewel I'm a master of controlling my emotions. No need to tell, but thanks anyway." I said and she smiled. "Oh sige na, get out. Matutulog na ako." pagtataboy ko sa kanya. Ahahaha.. "Basta punta ka ah."

"Oo naaa, labas na." sabi ko habang nakatunganga sa kisame.

-----

"Kring...kring...kring"

Fuck! Napabangon ako sa gulat. Sino bang nagpa-alarm ng napaka lapit sa tenga ko! Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto, tsaka tumingin sa bintana. Madilim pa?! Hinanap ko ang alarm clock na yun pero ang nakita ko lang ay ang ulo ng isang matanda na bell ang bibig.

"Ahhhhhh!!!!!!" sigaw ko.

"Buti naman gising na kayo, ang hirap niyo pong gisingin." Oh my god! Nagsalita! At hinampas ang bagay na yon. Tumilapon naman ito sa sahig at nagbukas naman ang pinto at ibinungad si Sera.