Chaz's Innocent Victim (COMPLETED)

Chapter 37

Hindi ko Alam Kung Anu Yung sasabihin ko. Tanging pag ka gulat lamang Ang nararamdaman ko ngayon.

"Elizabeth, Anak.." sabi nang lalakeng kasama ni Mommy, na Daddy ko daw.

He walk towards me and immediately hug me.

Hindi ko Alam Kung bakit, pero nakaramdam ako nang saya at pagtataka. Saya dahil nandito na siya. Binalikan Niya kami ni Mommy. Pagtataka dahil, bakit ngayon Lang siya bumalik? Bakit ngayon Lang siya nag pakita?

Gusto Kong mag tanong at gusto Kong alamin Ang totoong nangyari, but I just can't. Ayokong masira Ang kasiyahan ni Mommy na nakikita ko. Mag sisinungaling din ako pag sinabi Kong, Hindi ako masaya na nandito Yung Daddy ko.

I mean, I've been wanting to meet him. I've been wanting to see his face, how he looks like, Kung Anu ba siyang klaseng Tao, Kung Anu ba Yung mga gusto Niya at Hindi Niya gusto.

I want to know all that kind of stuffs. Kaya Naman hahayaan ko na muna Yung mga tanong ko. Isasantabi ko muna Ang pag taka ko.

What's important is, masaya ako dahil nakabalik na Yung Daddy ko at masaya ako dahil nakikita Kong masaya Ang Mommy ko.

"Anak, napaka laki mo na." Sabi nang Daddy ko nang kumalas Ito sa yakapan namin at tinitigan Ang aking mukha. Nakita ko Naman Ang mga mumunting likido na tumulo galing sakanyang mga Mata.

And in that very moment, I feel my eyes filling with tears.

Hindi ko na namamalayan na umiiyak na pala ako habang nakatitig sa mukha nang Daddy ko na matagal Kong Hindi Nakita at nakasama.

Kinulong Naman ni Daddy Ang mukha ko sa pagitan nang kanyang mga kamay. He slowly wipe my tears...

Nakaramdam Naman ako nang saya. After all this years, finally! Nandito Yung Daddy ko. Kasama ko siya... Nasa harapan ko siya... At siya mismo ang umaalis nang mga luha saking mukha.

"Elizabeth, Mahal na Mahal Kita Anak. Sorry Kung ngayon Lang ulit nag pakita Ang Daddy, but God knows how much I wanted to see you... To hug you... To be with you.. kayong dalawa nang Mommy mo." Daddy said. Tumango Naman ako at ngumiti sakanya.

"It's okay, Daddy. What important is, nakabalik kana... Na mag kasama na Tayo ulit." I told him. Nakita ko Naman na sumilay Ang ngiti sa kanyang labi.

"Salamat, Anak. Salamat dahil tinanggap mo pa ulit si Daddy." Sabi Naman Niya.

"Hali nga Kayo dito." Sabi Naman ni Mommy at niyakap kami ni Daddy. Natawa Naman ako dahil dun. "I'm just so happy na kompleto Tayo." Mommy said. Mas lalo Naman akong napa ngiti dahil sun.

Ilang sandali din Ang tinagal nang pag yayakapan naming tatlo. Yung tipong miss na miss namin Ang isa't Isa. Hindi ko Naman maitatago na napaka saya ko dahil sa nangyayari ngayon.

Indeed, Wala na akong ibang mahihiling pa.

Napag pasiyahan namin na kumain nang marienda. Nandito kami ngayon sa garden nang bahay namin at masayang nag kkwentohan Lang. Hindi ko Naman maiwasan Ang Hindi mapa ngiti dahil sa saya na nakikita ko Kay Mommy at Daddy.

Siguro Kung ibang lalake si Daddy, Yung tipong mga nanliligaw Kay Mommy, ay baka Hindi ako komportable sa nakikita ko. Pero dahil nga sa siya Yung Daddy ko, at kitang Kita ko Ang pag mamahal Niya para Kay Mommy ay tila'y nawala Ang  awkwardness saming dalawa.

"Oo nga pala anak may sasabihin kami sayo nang Daddy mo." Sabi ni Mommy. Napatingin Naman ako sa kanilang dalawa. Nasa harapan ko Kasi sila.

"Anu po Yun, Mommy?" Tanong ko sakanya.

Nag ka tinginan Naman sila ni Daddy bago ulit tumingin sakin. Mommy sighed heavily.

"Nakatira si Daddy mo sa Washington.  Meron siyang business dun at may bahay din siya dun. Tapos...." Natigilan Naman si Mommy. Kumunot Naman Ang noo ko dahil sa pagtataka.

What is Mommy trying to say?

"Anu Kasi anak..." Sabi ulit ni Mommy pero tila Hindi Niya kayang sabihin Ang gusto niyang sabihin.

"Anu Yun, Mom?" Tanong ko. Tumingin Naman siya Kay Daddy na tila humihinge nang tulong para masabi Niya Ang gusto niyang sabihin.

"Anak.." tawag ni Daddy sakin kaya napatingin din ako sakanya.

"Po?" Tanong ko sakanya. He sighed heavily.

"I was thinking, Kung pwede kayong pumunta dun nang Mommy mo. Dun kayo tumira, Anak. Maganda din Naman Yung mga paaralan dun. Meron din tayong bahay na tinayo ko, Anak." Sabi niya.

Natigilan Naman ako sa mga narinig ko. Daddy wants us to go with him. He wants us to live with him.

Ayoko.

Ayokong sumama dahil nandito Yung buhay ko. Nandito Yung mga kaibigan ko. Dito ako nag aaral. Nandito si Chaz...

Ayokong iwan sila. Ayokong mawalay sa kanila. Ayokong umalis. Ayoko. Gusto ko dito Lang ako.

"Anak, kung dun Tayo mas magaganda Yung buhay mo dun." Napatingin Naman ako Kay Mommy nang mag salita Ito.

"Paano po Yung Restaurant niyo?" Tanong ko sakanya.

Hindi ko kayang sabihin Kay Mommy na ayokong sumama. Hindi ko kayang sabihin Kay Mommy na dito Lang ako sa Pilipinas.

Pero paano mo gagawin Yun?

Nakikita Kong masaya si Mommy dahil naka balik na si Daddy. At ngayon ko Lang nakita Ang ganung kasiyahan sa Kay Mommy.

And I don't want that to vanish.. i don't want to be the reason para Hindi maging masaya si Mommy.

Sa buong buhay ko, Wala siyang ibang ginawa kundi Ang mapa ligaya ako. Sa buong buhay ko, Wala siyang ibang inintindi kundi Ang kapakanan ko.

And now?

Maybe it's time for me to do the same. Maybe it's time for me to be selfless.

I want Mommy to be happy. I want to give her the happiness that she deserve.

And if it takes na mawala si Chaz sakin. Na maging malayo kami sa isa't Isa. Hindi ko Alam Kung kaya ko pero... I need to. I just want Mommy to be happy. Kahit pa Ang kapalit nun ay Ang sariling kasiyahan ko.

"Babalik Naman ako dito from time to time para icheck Ang Restaurant, monmon. At nandun Naman si Crisinto para mag manage." Sabi ni Mommy sakin. Tumango na lamang ako sa sinabi Niya.

"Anak, Alam Kong mahirap. Pero Ito Lang Yung pag kakataon para maging kompleto tayo. Para maging isang pamilya talaga Tayo." Sabi Naman ni Mommy ulit. I looked at her and smile.

"I know, Mom. Don't worry, I'll go with you. Sasama ako sa inyo." Sabi ko. Nakita ko Naman Ang gulat sa mukha nila ni Daddy at Mommy.

"Pero.. si Chaz?" Tanong ni Mommy sakin. Ngumiti Naman ako Kay Mommy.

"It's okay, mom." I told her and smiled.  Yung ngiting pilit.

Tumayo ako sa kinauupuan ko. At humarap sa kanila.

"Sa kwarto Lang po ako. Mag papahinga. Sige po." Paalam ko sa kanila ni Mommy at Daddy.

Umakyat na ako sa taas at nang makapasok ako sa kwarto ko, ay dun Parang nag kaka-rera Ang mga Luha ko sa pag agos.

I know I made the right decision. I know....

I love you so much, My Doux. But I just want Mommy to be happy. At kahit Alam Kong Hindi ko kayang mawalay sayo, kakayanin ko para sa Mommy ko.

I'm sorry, My Doux.