4.BÖLÜM: "DOLUNAY"

771 331 56
                                    


Selim'i bulmak için çıktığım bu yolda ne maceralar ile karşılaşmıştım. Pişman mısın diye soracaksanız, asla. Hiç bir şey dışarıdan göründüğü kadar kolay değildi. Fakat, pes etmeyeceğim...

...

"Kahretsin sana bunu ödeteceğim, Alisa..." dedi korkunç bir ses tonu ile.
"Teyzem nerede? Pislik herif" diye bağırdım ama tek yaptığı şey, yüzüme bakıp pis pis sırıtmak oldu.

"Teyzem nerede? Söyle lanet olsun, söyle." ağlıyordum ve buna hiç bir şekilde engel olamıyordum.

Teyzemi bir kez daha kaybedemezdim. Ona söz verdim, şuan neredeydi Allah bilir. Polisler onu götürürken arkasından bakakaldım. Hiç bir şey yapamadım, öylece durdum. Benim suçumdu.

Gözyaşlarıma engel olamadım, yere oturmuş hüngür hüngür ağlıyordum. Bu hiç bir şeyi değiştirmeyecekti. Biliyorum ama elimde değil. Sadece ağlıyorum...

...

Evin içini büyük bir hüzün doldurmuştu. Kimse tek kelime etmiyordu. Ne yapacaktım? Teyzemi nasıl bulacaktım? Kafamı dağıtmam gerektiğini anladım ve montumu alıp evden bir hışımla çıktım.

Bomboş sokakta nereye gittiğimi bile bilmeden, sadece yürüyorum. Bir süre daha yürümeye devam ettim ve karşıma çıkan bir parkta oturmaya karar verdim. Çocuklar bu havaya rağmen, gülüp eğleniyorlar. Ne kadar güzel ve mutlular. İçimden ben de böyle çocukluk geçirmek diye geçirdim.

Ne kadar zaman parkta oturduğumu bilmiyorum. Soğuktan ellerim uyumuştu. Ellerimi cebime sokup ısıtmaya çalışırken, bankın yanında bana çekingen bir tavırla bakan kızı fark ettim ve kız onu fark ettiğimi anlayarak, "Oturabilir miyim?" diye sordu.

Daha önce onu hiç görmemiştim. Fakat çok sıcak kanlı birisine benziyordu...

"Tabi ki." dedim oturduğum bankı göstererek.

Kızın yüzü adeta kusursuzdu. Saç rengi kahve tonlarında ve oldukça da hoş fiziğe sahipti. Gözleri tıpkı bir Okyanusu andırıyordu.

"Dolunay" afallamış bir halde kıza döndüm ve o da şaşırmış olacak ki düzeltti.
"Adım Dolunay."

"Ahh özür dilerim. Bir an anlamadım da, Alisa. Memnun oldum." gülümseyerek ve samimi bir şekilde konuşmuştum ve sanırım Dolunay bundan dolayı biraz olsun rahatlamış görünüyordu.

"Bende memnun oldum Alisa.

Bir süre sadece sessizce oturduk. Sessizliği bozan Dolunay oldu.
"Burada mı yaşıyorsun?" Sorduğu soruyla derin bir iç çektim

Bilmiyorum, nereye aitim ben. Bir evim, sığınacak birisi yok. Ben kimim? Sahi, sen kimsin Alisa? Nerede o güçlü kız? Sen bu değilsin. Şuan ağlayan ve korkak bir Alisa var. Fakat, sen bu değilsin. Güçlü birisin. Bir an önce kendine gelmelisin. Bir an önce...

Kendi kendime konuşurken bir anda
"Alisa!" ismimi duyunca irkildim ve bana meraklı gözlerle bakan Dolunay'a döndüm.
"İyi misin? Rengin soldu."
" Şey, iyiyim. Üşüdüm sanırım ondan. Evet, burada yaşıyorum." Dedim samimi bir ses tonuyla.

Bir süre sohbet ettikten sonra Dolunay'ın eve gitmesi gerektiği için gitti. Fakat gitmeden önce, tekrardan görüşebilmek için bana numarasını verdi.

Hava iyice kararmaya başlamıştı. Kulaklığım da çalan müzikle birlikte dünya durmuştu sanki. Kendimi ritme bıraktım, ve rüzgarda dans eden saçlarım ile eve doğru adımlar atmaya başladım.

Hiç gitmek istemiyordum. Fakat bu soğukta biraz daha beklersem zatürre olurum diye düşündüm.

Yağmur çiseliyordu. Belki de bana iyi gelecek şey de buydu, yağmur altında ıslanıp deli gibi bağırıp, şarkılar söylemek. İçimdeki acıyı haykırmak istiyordum. Tüm dünya duysun istiyorum, sanki o zaman biraz rahatlayabilirdim.

Yağmur şiddetlenmişti ve ben evin çok yakınında olmama rağmen gitmiyordum. Belki de biraz ıslanmak istiyordum. Kafamda bir sürü soru işaretleri varken, benim yüzüm nasıl gülecek? Benim ne zaman mutlu bir hayatım olacak? Şimşek çakıyor, gök gürüldüyor. Ben ıslanıyorum. ağzımda bir şarkı mırıldanıyordum. Ve evet, istediğim şey buydu. Huzur bu. Teyzem evinde, Selim yanımda olsaydı, işte o zaman huzura sonsuza dek kavuşacaktım.
Artık eve gitme vakti'nin geldiğini anlamıştım. Tam adım atacak iken, arkamdan gelen tanıdık bir ses,
"Alisa!" Dedi. Arkamı döndüğümde o tanıdık yüz ile göz göze geldim. Sen...
   

Selaaamm!
Nasılsınız bakalım? Umarım iyisinizdir .yeni bir bölüm ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz. Eleştiri ve fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın. Oylarınızı da esirgemeyin lütfen. Kendinize iyi bakın. Hoşçakalın ♥️💮

Bu bölümü nasıl buldunuz?
Sizce ilerleyen bölümlerde neler olmalı?
Alisa kimi gördü?
Dolunay nereden çıktı ve kim?

KalıntıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin